Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Stambuł..." Pamuka to klucz do jego pozostałych książek, opowieść o mieście i rodzinie, które ukształtowały charakter i zainteresowania autora. Dostajemy wszystkiego po trochu: wspomnienia z dzieciństwa, pierwsze miłości, kłótnie z bratem, dziecięce rysunki, smutek nieszczęśliwej w małżeństwie matki a to wszystko nałożone na melancholijny obraz nie potrafiącego się pogodzić z upadkiem miasta. Książkę docenią wierni czytelnicy Orhana Pamuka. Odkrywa tajemnice miejsca, które jest tłem wielu powieści autora i niewyczerpanym źródłem inspiracji do tworzenia kolejnych historii.

"Stambuł..." Pamuka to klucz do jego pozostałych książek, opowieść o mieście i rodzinie, które ukształtowały charakter i zainteresowania autora. Dostajemy wszystkiego po trochu: wspomnienia z dzieciństwa, pierwsze miłości, kłótnie z bratem, dziecięce rysunki, smutek nieszczęśliwej w małżeństwie matki a to wszystko nałożone na melancholijny obraz nie potrafiącego się...

Jaki był Zygmunt Freud na co dzień? Dlaczego zainteresował się pacjentami klinik psychiatrycznych i poświęcił szmat życia na opracowanie leczenia, które miało im pomóc? Czy kiedykolwiek przechodził małżeński kryzys lub nie radził sobie z wychowaniem dzieci? Na te pytania książka Stone'a nie odpowiada, a wyłania się z niej bohater-pomnik, który niemal zawsze postępuje słusznie. A szkoda, bo to tak ciekawa postać, że warto byłoby zobaczyć człowieka z krwi i kości i dowiedzieć się, jaka wewnętrzna siła popchnęła go w stronę psychiatrii.
Ciekawe podejście do biografii, napisanej w formie klasycznej powieści. Dużo informacji o powstaniu psychoanalizy jako metody terapeutycznej, co dla laików zainteresowanych psychologią jest na pewno plusem tej książki.

Jaki był Zygmunt Freud na co dzień? Dlaczego zainteresował się pacjentami klinik psychiatrycznych i poświęcił szmat życia na opracowanie leczenia, które miało im pomóc? Czy kiedykolwiek przechodził małżeński kryzys lub nie radził sobie z wychowaniem dzieci? Na te pytania książka Stone'a nie odpowiada, a wyłania się z niej bohater-pomnik, który niemal zawsze postępuje...

Jeżeli ktoś szuka znakomitej powieści, to nie jest to pozycja, po którą powinien sięgnąć. Natomiast jest to kapitalna pozycja, dla osób, które same piszą i chciałyby zobaczyć, jak szlifuje się talent, jak wyglądają doświadczenia początkującego pisarza i ile kosztuje napisanie pierwszej dobrej książki i stworzenie własnego stylu. Jest to też (druga część opracowania) świadectwo zażyłej przyjaźni autora z Sebastianem Sampasem, ich listy i ideologiczne spory są szczególnie wzruszające, bo pisanie w cieniu zbliżającej się śmierci poety.

Jeżeli ktoś szuka znakomitej powieści, to nie jest to pozycja, po którą powinien sięgnąć. Natomiast jest to kapitalna pozycja, dla osób, które same piszą i chciałyby zobaczyć, jak szlifuje się talent, jak wyglądają doświadczenia początkującego pisarza i ile kosztuje napisanie pierwszej dobrej książki i stworzenie własnego stylu. Jest to też (druga część opracowania)...

"O pięknie" pozostawia wiele do życzenia a szkoda...Nie umywa się do "Białych zębów", gdzie historia goni historię, bohaterowie są z krwi i kości, a Zadie zachwyca przenikliwością w opisywaniu wątków społecznych. Tutaj wiele się można domyślić kilkadziesiąt stron przed, a psychologicznych motywacji niektórych zachowań bohaterów po prostu nie ma...Jedynym ciekawym wątkiem jest przyjaźń Kiki i Carlene, wbrew logice i rywalizacji ich mężów. Zaskakuje mnie fakt, że "O pięknie" ma tak dobre recenzje, bo brakuje tu najważniejszego...piękna.

"O pięknie" pozostawia wiele do życzenia a szkoda...Nie umywa się do "Białych zębów", gdzie historia goni historię, bohaterowie są z krwi i kości, a Zadie zachwyca przenikliwością w opisywaniu wątków społecznych. Tutaj wiele się można domyślić kilkadziesiąt stron przed, a psychologicznych motywacji niektórych zachowań bohaterów po prostu nie ma...Jedynym ciekawym wątkiem...

Trafiłam na "Nieznośną lekkość bytu" po "Powolności" tego samego autora, zachęcona kilkoma fragmentami, przeczytanymi i znalezionymi w Internecie. Pełno w tej książce pięknych porównań i refleksji nad życiem, miłością, związkami, emigracją, cichymi motywacjami kryjącymi się za naszymi wyborami. Fabułę można traktować dosłownie lub jako pretekst do opowiedzenia "czegoś" więcej. I można powiedzieć że to "coś" więcej jest w tej książce najważniejsze. Polecam.

Trafiłam na "Nieznośną lekkość bytu" po "Powolności" tego samego autora, zachęcona kilkoma fragmentami, przeczytanymi i znalezionymi w Internecie. Pełno w tej książce pięknych porównań i refleksji nad życiem, miłością, związkami, emigracją, cichymi motywacjami kryjącymi się za naszymi wyborami. Fabułę można traktować dosłownie lub jako pretekst do opowiedzenia...