Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Strasznie czekałem na tą książkę, napaliłem się, bo tak się składa, że mam przyjemność w fenomenie clubbingu uczestniczyć od właściwie jego początków. Znam ludzi, obserwuję ewolucję tego co się na tej scenie dzieje z perspektywy odbiorcy bo talentu twórcy niestety nie mam. Ogromnie szanuję pomysł, zaangażowanie i próbę ujęcia tego wszystkiego w jednej publikacji. Niestety, jak dla mnie książce czegoś brakuje - chyba pracy nad jakimś uporządkowaniem tych wszystkich informacji. Wiele historii to niestety, bajki, niekiedy nawet nie z drugiej ręki, tu boli brak jakiejkolwiek weryfikacji tematu. Inne opowieści, to czysta autopromocja. Sporo się powtarza.

Sporo jest pomieszania pojęć i brak jakiegokolwiek ich uporządkowania, bo scena hardcore punk, tekno i free tekno parties czy gabber/rave to zupełnie inna bajka (rozłączne światy w stu procentach) niż np. popularne odmiany spod szyldu house czy inicjatyw Pozdro Techno. Autorzy popełniają kardynalny błąd mieszając te rzeczy i stawiając znak równości pomiędzy nimi w książce. Przez to można odnieść wrażenie, że to jedno i to samo, a to tak naprawdę zupełnie różne, wlaściwie nie związane ze sobą rzeczy. To inne ruchy i inne fenomeny społeczne.

Książka ma znakomitą przedmowę Radka Tereszczuka. To kwintesencja i złoto tej publikacji.

Reszta to spory chaos, brak redakcji, no taka antologia dość wsobna ale dla ludzi "z branży" wyda się trochę zbyt płytka, za mało analityczna....

Strasznie czekałem na tą książkę, napaliłem się, bo tak się składa, że mam przyjemność w fenomenie clubbingu uczestniczyć od właściwie jego początków. Znam ludzi, obserwuję ewolucję tego co się na tej scenie dzieje z perspektywy odbiorcy bo talentu twórcy niestety nie mam. Ogromnie szanuję pomysł, zaangażowanie i próbę ujęcia tego wszystkiego w jednej publikacji. Niestety,...

Temat "Przełęczy Diatłowa" to arcyciekawa, tajemnicza historia. Przyciąga jak magnes, więc tym chętniej sięgnąłem po tą książkę. Dodatkowo, rosyjska autorka. To nie mogło być złe. Niestety. Dawno nie przeczytałem tak słabej, amatorskiej, bladej książki. Autorka nie wie co chce napisać. Miesza dokumenty z jakąś tanią opowiastką obyczajową. Stylistycznie bieda, jakieś wrzuty słownikowe, nic nowego, przedruki z internetu i z dokumentów dostępnych powszechnie. Żadnego napięcia, żadnej tajemnicy. Artykuł w Wikipedii "Diatlov Pass Incident" jest bardziej porywający, tajemniczy i po prostu ciekawszy. Szkoda pieniędzy i czasu.

Temat "Przełęczy Diatłowa" to arcyciekawa, tajemnicza historia. Przyciąga jak magnes, więc tym chętniej sięgnąłem po tą książkę. Dodatkowo, rosyjska autorka. To nie mogło być złe. Niestety. Dawno nie przeczytałem tak słabej, amatorskiej, bladej książki. Autorka nie wie co chce napisać. Miesza dokumenty z jakąś tanią opowiastką obyczajową. Stylistycznie bieda, jakieś wrzuty...

Ogromny zawód. Uwielbiałem przygody Jakuba Wędrowycza za specyficzne połączenie przaśnej swojskości z mocno inteligentnym tłem niezłej fantastyki. Dobry lekki styl, całkiem w porządku żarty i humor sytuacyjny. Gdzieś podszyte to wszystko tajemnicą, niedopowiedzeniem. To było. A jest niestety niestrawny miks korwinistyczno-szurowych bon motów wkładanych w dialogi Semena i Jakuba. Pomysły na opowiadania też strasznie naiwne, łopatologiczne, drewniane, bez polotu, bez tej odrobiny tajemnicy jak w poprzednich książkach. Niestety, autor płynie konsekwentnie w odmęt swoich dość abstrakcyjnych poglądów na otaczający świat... Z całego zestawu może kilka opowiadań trzyma jako taki poziom, reszta jest bardzo żenująca.

Ogromny zawód. Uwielbiałem przygody Jakuba Wędrowycza za specyficzne połączenie przaśnej swojskości z mocno inteligentnym tłem niezłej fantastyki. Dobry lekki styl, całkiem w porządku żarty i humor sytuacyjny. Gdzieś podszyte to wszystko tajemnicą, niedopowiedzeniem. To było. A jest niestety niestrawny miks korwinistyczno-szurowych bon motów wkładanych w dialogi Semena i...