Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kilka przypadków (nie)szczęśliwych.

Bo gdzie upatrywać szczęścia w życiu bohaterów, którym w jednej chwili wszystko wali się na głowę, albo dziełem właśnie przypadku cały ich świat rozsypuje się jak domek z kart? Chyba że należy wypowiadać się o nich, jako o tych, którzy znaleźli swoje szczęście w nieszczęściu.

Emma Duda poszukuje utraconego szczęścia w Polsce. Opuszcza Anglię, by oglądać „zacofanie przykryte migającym neonem, dziury w jezdni zalepione kawałkiem asfaltu, dziury w ludzkich głowach przykryte kapeluszem”, by obcować z prymitywnym społeczeństwem, „zachłyśniętym szmirą i rozwścieczonym na bliźniego”. Tak autorka opisuje nasz kraj słowami Bohdana Dudy. Przedstawia go stereotypowo, stawia Polaków w krzywym zwierciadle, wytykając nasza wady i przywary. Książka traktuje wszystko z pewną dozą dobrego i inteligentnego humoru. Znajdzie się w niej nie tylko coś dla wielbicieli powieści obyczajowych, romansów, ale też kryminałów :)

Kilka przypadków (nie)szczęśliwych.

Bo gdzie upatrywać szczęścia w życiu bohaterów, którym w jednej chwili wszystko wali się na głowę, albo dziełem właśnie przypadku cały ich świat rozsypuje się jak domek z kart? Chyba że należy wypowiadać się o nich, jako o tych, którzy znaleźli swoje szczęście w nieszczęściu.

Emma Duda poszukuje utraconego szczęścia w Polsce. Opuszcza...

Książka jak wiele innych w tym gatunku. Niezbyt wyszukana fabuła, czasem infantylne dialogi, przewidywalne zakończenie w połączeniu z irytującą główną bohaterką, którą czytelnik ma ochotę w pewnych momentach potrząsnąć. Plusem są na pewno portrety niektórych postaci: pani Irenka - chodząca skarbnica życiowych mądrości, osoba pełna rodzinnego ciepła i prawdziwa ostoja, Dominika - przyjaciółka Hanki, głównej bohaterki - czasami bezpruderyjna, wygadana, sypiąca niewybrednymi żartami jak z rękawa, mały żarłok, który większość powieściowego czasu spędza przy Hankowym stole, pałaszując coraz to nowsze smakołyki. Do tego skromnego grona dodać można jeszcze Aldonkę - rymującą wyrocznię.
Moim sercem zawładnął język jakim posłużyła się autorka. Niepowtarzalny styl, z którym jeszcze nigdy się nie spotkałam. Obszerne i obrazowe opisy, powodują, że książka ma taką, a nie inną długość. Wszystko byłoby pięknie, gdyby nie te irytujące wielokropki...
Mimo wszystko polecam, bo czytając kilka razy na mojej twarzy zagościł szczery uśmiech. To powieść pełna rodzinnego ciepła, przyjacielskiej pomocy i miłości, tej jedynej, na którą warto czekać.

Książka jak wiele innych w tym gatunku. Niezbyt wyszukana fabuła, czasem infantylne dialogi, przewidywalne zakończenie w połączeniu z irytującą główną bohaterką, którą czytelnik ma ochotę w pewnych momentach potrząsnąć. Plusem są na pewno portrety niektórych postaci: pani Irenka - chodząca skarbnica życiowych mądrości, osoba pełna rodzinnego ciepła i prawdziwa ostoja,...

Rachel od dziecka żyła w cieniu Darcy. Z pokorą znosiła zwycięstwa przyjaciółki we wszystkich aspektach życia. To Darcy zawsze była szczęściarą, która ma najmodniejsze ubrania, najlepszą kolekcję naklejek i najprzystojniejszego chłopaka. W dniu trzydziestych urodzin głównej bohaterki na zawsze coś się zmienia. Rachel budzi się u boku narzeczonego Darcy. Jedna noc sprawia, że przestaje być wieczną cierpiętnicą i pragnie zawalczyć o swoje osobiste szczęście. Chce przestać traktować Darcy jako miernik własnej wartości. Czy jej się to uda? Czy Rachel da przyjaciółce szansę pokonania się po raz kolejny?
Polecam wszystkim, którzy chcą przeczytać coś niewymagającego i lekkiego :)

Rachel od dziecka żyła w cieniu Darcy. Z pokorą znosiła zwycięstwa przyjaciółki we wszystkich aspektach życia. To Darcy zawsze była szczęściarą, która ma najmodniejsze ubrania, najlepszą kolekcję naklejek i najprzystojniejszego chłopaka. W dniu trzydziestych urodzin głównej bohaterki na zawsze coś się zmienia. Rachel budzi się u boku narzeczonego Darcy. Jedna noc sprawia,...

Książka z gatunku tych, które nie dają spać. Zarówno w trakcie, jak i po lekturze. Jedna z powieści Jodi Picoult, znajdująca się w mojej osobistej czołówce. Poruszająca fabuła, historia tak prawdziwa, że aż boli, zaskakujące zakończenie. Czego chcieć więcej?
Szczerze polecam.

Książka z gatunku tych, które nie dają spać. Zarówno w trakcie, jak i po lekturze. Jedna z powieści Jodi Picoult, znajdująca się w mojej osobistej czołówce. Poruszająca fabuła, historia tak prawdziwa, że aż boli, zaskakujące zakończenie. Czego chcieć więcej?
Szczerze polecam.

Nie zachwyciła mnie. Oczekiwałam czegoś więcej.

Nie zachwyciła mnie. Oczekiwałam czegoś więcej.