Wyspa jest nieprzewidywalna, z jednej strony ratuje swoich mieszkańców, a z drugiej, zsyła na nich śmierć, a wszystko zamyka w cyklach kolorów na niebie, które nadają kierunek działania śnieżnemu ludowi.

Bohaterką opowieści jest Ósa, siedemnastoletnia dziewczyna, która postanawia los mieszkańców wziąć w swoje ręce. Nie jest to łatwa sprawa, tym bardziej, że pisarka nie szczędzi kłód i raz za razem, doświadcza swoją bohaterkę.

To powieść, w której upór i odwaga mogą wszystko, to powieść, w której tęsknota za utraconą przeszłością i bojaźń przed niepewną przyszłością potrafią zmobilizować do działania i dać siłę do walki.

Lisa Lueddecke w swojej historii ukazuje czas rewolucji, czas zmian, bo oto na niebie pojawia się czerwona łuna, która zabierze z sobą setki ludzkich istnień, ale daje też nadzieję zmuszając do konfrontacji z przeszłością, a przeszłość nadciąga z nad morza i niesie śmierć.

Tutaj ludowe bajania mieszają się ze śniegiem, po górach chodzą wielkoludy i śnieżni ludzie, a na szczycie góry mieszka Bogini. To do niej zmierza Ósa, prosząc o ocalenie swojego ludu, swoich przyjaciół, a droga jest kręta i niebezpieczna, jednak dziewczyna ma w sobie sporo determinacji i wiary, że wyprawa na sens.

To powieść drogi, lekko baśniowe fantasy, które zadowoli tych, którzy lubują się w śnieżnych historiach z nutą postapokalipsy. Chociaż nie wiadomo, kiedy dzieje się akcja powieści. Jest to historia pełna gwiazd, którym pisarka przypisała wyjątkową rolę i miejsce w książce, co czyni całą opowieść jeszcze bardziej wyjątkową.

Zapraszam do świata siły, cierpienia, determinacji i nadziei, w której walka o to, co niemożliwe, otwiera drogę na górskie szczyty, a tam kryje się prawda pełna gwiazd.

Grzegorz Śmiałek