Pisarza amerykańskiego Ambrose Bierce'a (1842-1913) można z powodzeniem nazwać prekursorem „czarnej literatury” dwudziestego wieku. Jego twórczość jest jednak szczególnego rodzaju: osadzona w realiach „dzikiego zachodu” i Kalifornii drugiej połowy zeszłego stulecia, rezygnuje z tanich efektów grozy, koncentrując się na tropieniu tajemnic świata doznań ludzkich. Silne przeżycia i wstrząsy - twierdzi Bierce - wyciskają niezatarte piętno w psychice człowieka. Nie można o nich zapomnieć, mają bowiem tę właściwość, że w pewnym momencie wymykają się spod kontroli, aby powrócić w najmniej odpowiedniej chwili w postaci przeszłości-widma. Groza minionych zdarzeń - zamiast ulec z czasem rozwianiu - narasta i znienacka osacza człowieka, odbierając mu pewność siebie i równowagę psychiczną. Bohaterowie Bierce'a żyją w ciągłym zagrożeniu, od przeszłości bowiem nie ma ucieczki, nie można jej przezwyciężyć, choćby się zmieniło miejsce zamieszkania, krąg znajomych, styl życia.

Opowiadania zebrane w niniejszym tomie dostarczą zapewne sporo satysfakcji tym wszystkim czytelnikom, którzy chętnie sięgają po pozycje z zakresu literatury grozy. Polecamy je tym chętniej, że odznaczają się one walorami artystycznymi, co w tym gatunku literackim nie jest zjawiskiem powszechnym.