Podczas pierwszego pobytu w Wenecji uczucia przybysza są zachwiane przez stan ciągłego podniecenia, na pół zamroczenia, na pół jasnowidzenia, który może dać przelotną genialność , tak jak czasami wydobywa krótką genialność z zakochanych.

Istnieją zapisy takich spotkań, należące do arcydzieł literatury, gdzie opisujący przekracza sam siebie, jakby prowadzony za rękę przez daimoniona, który pokazuje mu obrazy niewidoczne dla innych, odsłania Wenecję najbardziej własną.

Ewa Bieńkowska