Lektura Stanów Adama Kaczanowskiego prowokuje do przemyślenia stopnia, w jakim poeta jest dziś wspólnikiem, konfidentem, piewcą i wrogiem cywilizacyjnego tworu, który da się nazwać World Incorporated. Narrator Kaczanowskiego z całą bezwględnością obnaża uwikłanie artysty w systemy współcześności. Jego język to liryka wymieszana z narzeczami rynku, mediów, po wielokroć przeżutej popkultury. To one właśnie kodują sceny z naszego życia: oglądanie telewizji, rozmowy telefoniczne, ablucje w łazience o poranku, seks, intensywną konsumpcję przyjemności. Sceny te pokazują też poetę przy pracy; nie tej słynnej twórczej, ale tej zarobkowej, z której się żyje, a więc również pisze. Tego rodzaju autoportrety nie zdarzają się często młodym polskim poetom.