Na wzniesieniach ponad Kownem, w zdziczałych ogrodach, stoją puste drewniane domy. Ich właściciele zbiegli przed Niemcami lub też, ewakuowani, leżą może gdzieś w głębi Rosji na jakimś łóżku i z tęsknotą w sercu myślą o cudownym chłodzie, jaki wiele o tej porze od Niemna i Wilil. Na ich łóżkach zaś leżą teraz chwilowi mieszkańcy jednej z tych letnich willl - trzej żołnierze Wydziału Prasowego, podoficerowie Hirte i Hauff oraz Iandszturmista Bertin, ponadto ich gość. Gość przyniósł z kasyna dwie butelki czerwonego wina: jest w przejeździe, przybywa z Niemiec, wysiadając z pociągu liczył, że jutro z rana zda raport szefowi sztabu. Nazywa się Winfried, jutro w południe pojedzie dalej do Wilna. Ma do dyspozycji wolne łóżko, podoficer Verdy jest na urlopie.