Powieść "Głód" opublikowana pierwotnie jako szkic, ukazała się w roku 1890 i zyskała z miejsca światowy rozgłos. Nosi ona cechu autobiograficzne, oparta jest na przeżyciach autora w okresie największej biedy. Bohaterem jest młody inteligent, daremnie poszukujący swej drogi życiowej w społeczeństwie obojętnym i bezdusznym. Nie może się przystosować do otaczającego go świata, nie umie stawić czoła przeciwnemu losowi, żyje w nędzy i głodzie, dumny ze swej niezależności i pełen szczytnych aspiracji, nigdy nie spełnionych.

Książka stanowi ważki i cenny dokument, jest jednocześnie wielkiej miary dziełem literackim, reprezentującym fazę przełomu między dziewiętnastowiecznym realizmem a modernizmem.

Posłowiem opatrzył Witold Nawrocki.