Tadeusz Klimaszewski sięgnął tym razem do swoich przeżyć z czasu warszawskiego powstania. Przedstawiając w oszczędnej, surowej narracji dzieje Verbrennungskommanda, którego był uczestnikiem, autor sugestywnie odsłonił jeszcze jeden fragment hitlerowskiego mechanizmu zbrodni. Relacja Klimaszewskiego o dużej wartości dokumentarnej nie jest tylko suchym przyczynkiem historycznym. Autorowi udało się w plastycznie nakreślonych scenach zamknąć treść ludzkiego przeżycia w sytuacjach najokrutniejszej dla człowieka próby.