Książka jest pozycją naukową. Uczy ona nas, jak nie traktować Pisma św. jako czegoś apriorycznego, oczekiwanego, życzeniowego, lecz jak mówić na jego podstawie o często niezrozumiałej stronie Boga. Autor poważnie traktuje wyniki nauk biblijnych i pyta o ich konsekwencje dla teologii systematycznej, wskazując, że judeo-chrześcijańska mowa o zbawieniu nie może zrezygnować z mówienia o `zagniewanym` Bogu. Przesłanie biblijne mówi bowiem o Bogu, który nie tak po prostu odpowiada naszym potrzebom ciepła i bezpieczeństwa, ale o Bogu który staje po stronie krzywdzonych i ubogich, a tym samym jest Bogiem wymagającym. Autor chce pokazać jak, jak owocnym dla teologii systematycznej jest dokładne przyswajanie sobie wyników nauk biblijnych.
Autor zadaje pytanie: Jak dzisiaj mówić o "rozgniewanym Bogu"? W Biblii nie znajdujemy teologii, której celem jest wpędzenie indywiduum w stan lęku przed Bogiem. Motyw gniewu Bożego nie jest także czymś indywidualnym. Dzisiaj motyw ten należy chociażby rozumieć w kontekście teologii politycznej. Mowa o Bogu musi być rozumiana jako zaangażowany protest przeciwko tym strukturom, protest który jednak bazuje na przepowiadaniu miłości Boga do ludzi.