Bardzo lubię książki o cioci Jadzi. Tak się dobrze składa, że moje dziecko też. Urzeka mnie w sprytny sposób podana wiedza, a córce podobają się niezwykłe przygody głównych bohaterek. A najważniejsze jest ich podejście do życia. Nie załamują się przykrościami i trudnościami, odważnie podejmują działania, nawet gdy jest to wystąpienie na własnym ślubie w sukni z firanki i białych tenisówkach, czy też zatańczenie capoeiry na ulicach Rio. Przypuszczam, że niejedno dziecko chciałoby mieć taką ciocię Jadzię, która wspierałaby je w robieniu rzeczy nietypowych, ale czy to koniecznie oznacza, że głupich i niepotrzebnych? Polecam.

Bardzo lubię książki o cioci Jadzi. Tak się dobrze składa, że moje dziecko też. Urzeka mnie w sprytny sposób podana wiedza, a córce podobają się niezwykłe przygody głównych bohaterek. A najważniejsze jest ich podejście do życia. Nie załamują się przykrościami i trudnościami, odważnie podejmują działania, nawet gdy jest to wystąpienie na własnym ślubie w sukni z firanki i...

No i cóż tu napisać :) Ciocia Jadzia jest rzeczywiście super ciocią!
Radosna, pomysłowa, zadowolona z życia i jakaś taka na luzie. Jeśli ma zmartwienie, to chwilę pomyśli, ale nie poddaje się i gna do przodu - wzór do naśladowania w dzisiejszych czasach.
Każdy chciałby mieć i taką ciocię i rodzinkę, jak bohaterka/narratorka tej opowieści (nie doszukałyśmy się jej imienia niestety).
Trochę zbędne jest przedstawianie cioci i jej zalet, na początku każdego rozdziału, ale można omijać i skupić się na treści, która wciąga po kilku przeczytanych kartkach.
Ciocia Jadzia jest tytułowa, ale nie gra cały czas pierwszych skrzypiec. Po Rio chodzimy z tatą, mamą, ciocią Pelagią, towarzyszy nam też nowo poznany Brazylijczyk Paiol. Wujek Zenek, niestety głównie w pracy, przy olimpiadzie, którą oczywiście również zaliczamy, jako atrakcję.
Wiemy już, co jada się w Brazylii, co się tańczy, co zwiedza i w ogóle, czego się spodziewać po wakacjach w Rio.
Przy tych wszystkich wiadomościach, znajdziemy szczególnie mile widzianą w książkach, dużą dawkę dobrego humoru, super-pomysłowe imiona, zarówno dla ludzi, jak i zwierząt, mnóstwo zabawnych dialogów i chwilami wręcz rozbrajające rysunki. No mówcie, co chcecie, ale kulfon i postura cioci Jadzi, czy kobiece kształty cioci Pelagii na każdym zrobią wrażenie :)
Zresztą, każdy tutaj ma swoje pięć minut. Wspomniana ciocia Pelagia, w Polsce niedoceniana, tutaj staje się gwiazdą parkietu, a jej figura i styl, pięknie pasują do brazylijskich okoliczności.
Polecam tę książeczkę, szczerze!
A my poszukamy poprzednich przygód cioci Jadzi, bo ta najnowsza była naszym pierwszym z nią spotkaniem. Wierzę, że inne wprawią nas w równie dobry humor i taki nietypowy może, ale naprawdę ciepły, rodzinny klimat oraz świetny nastrój.

No i cóż tu napisać :) Ciocia Jadzia jest rzeczywiście super ciocią!
Radosna, pomysłowa, zadowolona z życia i jakaś taka na luzie. Jeśli ma zmartwienie, to chwilę pomyśli, ale nie poddaje się i gna do przodu - wzór do naśladowania w dzisiejszych czasach.
Każdy chciałby mieć i taką ciocię i rodzinkę, jak bohaterka/narratorka tej opowieści (nie doszukałyśmy się jej imienia...