Będę szczera - zdarza mi się protekcjonalnie traktować książki, co oczywiście przekłada się na odbiorców takich książek, choć nie zawsze takie są moje intencje. Czasem daję tym upust wrodzonej uszczypliwości, a czasem zwyczajnie traktuję to jako przestrogę przed nabyciem drogiego gniota. Bo rozczarowanie książką bywa dużo bardziej przykre, gdy wydaliśmy gotówkę na tzw. "marketingowe siano". Wydawcy "defaultowo" obiecują orgazmy czytelnicze, dlatego niezwykle sobie cenię opinie czytelników weryfikujące rzeczywistość, nawet te najbardziej dosadne. Jasne, gust i te sprawy, ale wyrobieni "mole" potrafią dość szybko odcedzić wartość fabuły od języka jakim jest napisana.
Osobiście wolę nudne, ale sprawnie napisane książki od tych najbardziej porywających fabularnie monstrów literackich. Nic mnie tak nie denerwuje jak pozbawione literackiej elegancji i minimalizmu beblanie - dzisiaj każdy może napisać książkę, każdy może ją wydać, każdy może obiecywać nieprawdopodobne przeżycia, ale gwarancji nie ma żadnej, że dobrze wydamy swoje pieniądze.

Dla mnie ważniejsze jest "kto" poleca a nie "co" - to też jest protekcjonalne podejście, ale w zasadzie spełnia moje oczekiwania, więc "się nie szczypię".

I w końcu - czytanie recenzji jest również przyjemnością, o ile są "z pazurem", nawet raniącym czyjąś dumę czy inteligencję. Nie ma nic gorszego niż czytanie bezkrytycznych, mdłych zachwytów.

Będę szczera - zdarza mi się protekcjonalnie traktować książki, co oczywiście przekłada się na odbiorców takich książek, choć nie zawsze takie są moje intencje. Czasem daję tym upust wrodzonej uszczypliwości, a czasem zwyczajnie traktuję to jako przestrogę przed nabyciem drogiego gniota. Bo rozczarowanie książką bywa dużo bardziej przykre, gdy wydaliśmy gotówkę na tzw....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Co ciekawe moja przygoda z Murakamim zaczęła się zupełnie przypadkiem. Byłam w bibliotece oddając książki i postanowiłam przejść się między regałami zobaczyć coś, co być może wpadnie mi w oko. No i wpadło! Najpierw zielona okładka, potem obco brzmiące nazwisko, "Przygoda z Owcą", powiedziałam sobie, no dobra, zobaczymy. Automatycznie odwracam książkę, patrzę krótka nota biograficzna. Nigdy wcześniej nie czytałam książek żadnego japońskiego autora, myślę sobie - a co mi tam! Wzięłam do domu, znalazłam chwilę wolnego i zaczęło się... Przez dłuższą chwilę musiałam się przyzwyczajać do specyficznego stylu, momentami mocno surrealistycznego. Jednak im dalej się posuwałam, tym moja ciekawość rosła w zadziwiającym tempie. Po zakończeniu lektury postanowiłam poszukać więcej informacji na temat autora, ponieważ byłam pod dużym wrażeniem odłożonej na półkę książki. No i wtedy dopiero zorientowałam się, że przeczytałam kolejny bestseller zupełnie nie zdając sobie z tego sprawy. Z chęcią przebrnęłam przez kolejne tytuły i przyznam, że chyba tylko jedna nie przypadła mi specjalnie do gustu. Myślę, że w nawet w zwykłym opisie dnia, każdy z nas odkrył trochę egzotyki, i ciekawości tym dalekim krajem o niesamowitej historii i kulturze. Nie bronię tutaj autora, uważam, że nie każdemu twórczość Murakamiego przypadnie do gustu i nie musi być to kwestia złego dnia czy nastawienia. Podejrzewam, że gdybym słyszała o nim wcześniej, na pewno chciałabym zapoznać się z jego twórczością, jednak podchodziłabym do niej dość sceptycznie, bo również jestem osobą, która raczej odchodzi od głównego nurtu i tego co podoba się wszystkim dookoła i jest nieziemsko wychwalane. Warto podejść do każdej pozycji z pewną rezerwą, bo większość ludzi wyrażając swoje opinie sugeruje się tym, co ktoś już powiedział. Może nie jest to dyskusja o autorze ale pozwoliłam sobie przytoczyć moją historię z powodu wzmianki o nim w tekście.

Co ciekawe moja przygoda z Murakamim zaczęła się zupełnie przypadkiem. Byłam w bibliotece oddając książki i postanowiłam przejść się między regałami zobaczyć coś, co być może wpadnie mi w oko. No i wpadło! Najpierw zielona okładka, potem obco brzmiące nazwisko, "Przygoda z Owcą", powiedziałam sobie, no dobra, zobaczymy. Automatycznie odwracam książkę, patrzę krótka nota...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Niektóre książki muszą poczekać na "swój czas", w którym będą nas fascynować. Wcześniej lub później nic nie będą znaczyć, nie będą ciekawić. Człowiek będzie się zastanawiał - co też właściwie ja w nich widziałem lub twierdził - to takie nudne.
Tak miałem z bajkami, baśniami i legendami - był okres gdy pochłaniałem wszystko co znalazłem w bibliotece i ... nasyciłem się. Podobnie było z fantastyką. Teraz mam inne tematy "na tapecie", które fascynują ale nie jest to "miłość aż po grób". W każdym momencie może nastąpić przesycenie.
Wydaje mi się, że czasem dobrze jest sięgnąć po innego rodzaju literaturę niż ta ulubiona (niekiedy zmuszając się - najwyżej odłoży się książkę po kilku przeczytanych stronach), by umysł mógł się "odświeżyć". A nuż coś fajnego okryjemy co przyda się w "realu".

Niektóre książki muszą poczekać na "swój czas", w którym będą nas fascynować. Wcześniej lub później nic nie będą znaczyć, nie będą ciekawić. Człowiek będzie się zastanawiał - co też właściwie ja w nich widziałem lub twierdził - to takie nudne.
Tak miałem z bajkami, baśniami i legendami - był okres gdy pochłaniałem wszystko co znalazłem w bibliotece i ... nasyciłem się....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Dokładnie moje myśli napisane trochę zgrabnieszymi słowami! :)

Kronika ptaka-nakręcacza to dokładnie taki przypadek i miałem niemal takie same rozterki. Moja opinia.
Nadajemy chyba z Panem Murakamim na innych falach.

Inna spektakularna porażka to Cmentarz w Pradze . Nie dobrnąłem do końca...

Dokładnie moje myśli napisane trochę zgrabnieszymi słowami! :)

Kronika ptaka-nakręcacza to dokładnie taki przypadek i miałem niemal takie same rozterki. Moja opinia.
Nadajemy chyba z Panem Murakamim na innych falach.

Inna spektakularna porażka to Cmentarz w Pradze . Nie dobrnąłem do końca...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Każda książka Kinga, którą zaczynałam czytać. "Amerykańscy bogowie" Gaimana zapowiadali się rewelacyjnie, a z książką męczyłam się ponad dwa miesiące bo mnie nie porwała ale chciałam doczytać do końca. Największe rozczarowanie i strata czasu to jednak trylogia Czarnego Maga + "Uczennica maga". Nie sadzę bym przeczytała coś jeszcze autorstwa tej pani.

Każda książka Kinga, którą zaczynałam czytać. "Amerykańscy bogowie" Gaimana zapowiadali się rewelacyjnie, a z książką męczyłam się ponad dwa miesiące bo mnie nie porwała ale chciałam doczytać do końca. Największe rozczarowanie i strata czasu to jednak trylogia Czarnego Maga + "Uczennica maga". Nie sadzę bym przeczytała coś jeszcze autorstwa tej pani.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Pierwsze co mi przyszło na myśl to Blaszany bębenek, którego nie byłam w stanie nawet dokończyć...

Pierwsze co mi przyszło na myśl to Blaszany bębenek, którego nie byłam w stanie nawet dokończyć...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Ja mam to samo z jedną konkretną książką. Co jest dziwne, uwielbiam sci-fi i fantasy, ale "Gry o tron" po prostu nienawidzę. Tak jak napisała autorka artykułu, najgorzej jest, jak nie podoba nam się coś, czym zachwycają się wszyscy dookoła. Ale nie zniechęcam się Martinem, na pewno spróbuję przeczytać inne jego książki.
A co do Murakamiego, to jeszcze nie czytałam żadnej jego pozycji. Chociaż lubię azjatyckie klimaty, to boję się, że jego twórczość mi się nie spodoba, mimo że właśnie mnóstwo ludzi się nim zachwyca. Zobaczymy. Nie spróbuję, to się nie dowiem.

Ja mam to samo z jedną konkretną książką. Co jest dziwne, uwielbiam sci-fi i fantasy, ale "Gry o tron" po prostu nienawidzę. Tak jak napisała autorka artykułu, najgorzej jest, jak nie podoba nam się coś, czym zachwycają się wszyscy dookoła. Ale nie zniechęcam się Martinem, na pewno spróbuję przeczytać inne jego książki.
A co do Murakamiego, to jeszcze nie czytałam żadnej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Bardzo dobry artykuł :)

A przykład wyjęty wprost z mojego czytelniczego życia ;) Również próbowałam przebrnąć przez "Kronikę ptaka-nakręcacza" i również poległam... .

W moim przypadku jednak wiedza i pewne doświadczenie jest istotne. Przychodząc na studia uwielbiałam czytać, ale literatura zaczynała się dla mnie dopiero gdzieś w okolicach II wojny... . Zanim doczekałam się list lektur z tego okresu musiałam przebrnąć przez zupełnie niezrozumiałe dla mnie wieki. Najbardziej cierpiałam nad romantyzmem, niektóre dramaty, poematy czytałam po kilka razy, żeby w ogóle być w stanie odtworzyć akcję/fabułę. Niepostrzeżenie coś zaczęło się w mojej relacji z XIX wiekiem zmieniać, i ostatecznie pracę magisterską piszę o dramacie romantycznym ;)

Bardzo dobry artykuł :)

A przykład wyjęty wprost z mojego czytelniczego życia ;) Również próbowałam przebrnąć przez "Kronikę ptaka-nakręcacza" i również poległam... .

W moim przypadku jednak wiedza i pewne doświadczenie jest istotne. Przychodząc na studia uwielbiałam czytać, ale literatura zaczynała się dla mnie dopiero gdzieś w okolicach II wojny... . Zanim doczekałam...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

U mnie dokładnie tak się sprawa ma ze "Sto lat samotności" Márqueza. Nie dla mnie. Zdecydowanie nie. Ale jednak nie była to jedyna książka tego autora, którą przeczytałam.
Z Murakamim podobnie. Jedyną jak do tej pory przetrawioną przeze mnie jego książką jest "Przygoda z owcą", której kompletnie nie zrozumiałam.
I tak jak w artykule: zdarza się, że kiedy odkładam taką książkę zastanawiam się, czy coś jest ze mną nie tak.

U mnie dokładnie tak się sprawa ma ze "Sto lat samotności" Márqueza. Nie dla mnie. Zdecydowanie nie. Ale jednak nie była to jedyna książka tego autora, którą przeczytałam.
Z Murakamim podobnie. Jedyną jak do tej pory przetrawioną przeze mnie jego książką jest "Przygoda z owcą", której kompletnie nie zrozumiałam.
I tak jak w artykule: zdarza się, że kiedy odkładam taką...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Bardzo fajny artykuł, wszystko sprowadza się do tego, że jesteśmy ludźmi i lubimy różne rzeczy (w tym cały urok), ale i co ważniejsze, mamy ku temu pełne prawo. Nikt nie może narzucać nam swojej oceny, mówić co powinno nam się podobać lub też nie. A co do sformułowania - "najwidoczniej nie zrozumiałeś(aś)", to zauważyłem, że najczęściej jest ono stosowane przez osoby, które nie potrafią w żaden sensowny sposób uargumentować swoich opinii.

Bardzo fajny artykuł, wszystko sprowadza się do tego, że jesteśmy ludźmi i lubimy różne rzeczy (w tym cały urok), ale i co ważniejsze, mamy ku temu pełne prawo. Nikt nie może narzucać nam swojej oceny, mówić co powinno nam się podobać lub też nie. A co do sformułowania - "najwidoczniej nie zrozumiałeś(aś)", to zauważyłem, że najczęściej jest ono stosowane przez osoby, które...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej