Moim życiowym szczęściem jest moja dziewczyna.

Moim życiowym szczęściem jest moja dziewczyna.

Szczęściem napawa mnie każda chwila mojego życia. Codziennie, wstając wcześnie rano, staram się być optymistką, patrzeć przez różowe okulary i uśmiechać się do każdego, kogo spotkam. Nie ważne gdzie i kiedy. Liczy się tylko to, by ten rytuał powtarzał się każdego dnia, a najważniejsze jest to, że zawsze działa. Nie wiem, czy to mój niezawodny sposób na szczęście, bo przecież czasami zdarzają się dni, kiedy nie mam już siły, by się uśmiechać, jednak liczy się to, że lepszej "recepty" na razie nikt inny nie wynalazł.

Szczególnie cieszę się, gdy moje dzieci przychodzą do mnie, siadają mi na kolanach i mówią: "kocham cię, mamo". Te piękne i niezapomniane słowa wypowiedziane przez maluchy sprawiają, że czuję wszechogarniającą mnie radość i miłość. Myślę, że to chwile, które na zawsze pozostają w pamięci; to chwile, które powtarzają się niemal każdego dnia, codziennie, wręcz rutynowo i które sprawiają, że jestem szczęśliwa. Uważam, że właśnie takie zwyczajne sytuacje nas uszczęśliwiają, bo są obecne w naszym życiu zawsze.

Wiem, że wielu ludzi ma problem, który stanowi niemożność bycia szczęśliwym. Takie osoby szukają go wszędzie i bardzo często zdarza się, że go nie znajdują. Zawsze nurtowało mnie pytanie: może źle szukają? Może chcą zobaczyć rzeczy wręcz nierealne, niemożliwe do spełnienia? Może zbyt wiele wymagają od życia, zamiast cieszyć się z każdej jego - nawet najmniejszej - cząstki? By poczuć prawdziwe szczęście, trzeba je najpierw dostrzec. Dostrzec w stworzeniu: roślinie, zwierzęciu, człowieku... Trzeba szukać tu i teraz, na ziemi, wśród przyziemnych spraw, bo właśnie te czynią nas szczęśliwymi.

Gdybym szukała szczęścia gdzieś daleko, to czy bym je znalazła? Czy uszczęśliwiałyby mnie dalekie podróże? Myślę, że tak, że przez pewien okres czasu byłabym szczęśliwa, ale niezbyt długo. To złudne szczęście. O wiele bardziej uszczęśliwiłoby mnie odrabianie lekcji z moimi dziećmi, gotowanie i jedzenie kolacji z moim mężem, spacer z moim psem. Wszystko to, co jest po prostu zwykłe, czyni nas szczęśliwymi. I właśnie tam powinniśmy szukać szczęścia: w sprawach codziennych i w nas samych.

Szczęściem napawa mnie każda chwila mojego życia. Codziennie, wstając wcześnie rano, staram się być optymistką, patrzeć przez różowe okulary i uśmiechać się do każdego, kogo spotkam. Nie ważne gdzie i kiedy. Liczy się tylko to, by ten rytuał powtarzał się każdego dnia, a najważniejsze jest to, że zawsze działa. Nie wiem, czy to mój niezawodny sposób na szczęście, bo...

Co sprawia, że jesteście szczęśliwi? Czy są to zwykłe, codzienne przyjemności, czy raczej spektakularne sukcesy? Jak wiele trzeba, by poczuć prawdziwe szczęście?

Szczęście nie jest stanem ciągłym.
Co to jest ?
Jest to pewien stan (trwający krócej lub dłużej) zadowolenia z naszej egzystencji.
Jesteśmy szczęśliwi, jeśli potrafimy zdefiniować swoje pragnienia,
zrealizować je i cieszyć się tym.
W miarę naszego rozwoju nasze pragnienia wzrastają i ... coraz trudniej je realizować.
Z drugiej strony rośnie nasza świadomość naszych możliwości i
umiemy się cieszyć z naszych drobnych osiągnięć nawet wtedy, gdy
nie wszystko stało się tak jak chcieliśmy.

Do szczęścia potrzebna jest nam także nasza własna akceptacja
tego co robimy.

Jest to możliwe, gdy mamy jasne zasady moralne i potrafimy się do
nich stosować.

Oczywiście, "nikt nie jest samotną wyspą", więc potrzebujemy zrozumienia, akceptacji u innych.

Jak uczy religia, na ziemi człowiek nie osiągnie prawdziwego szczęścia, ale może zdążać do niego służąc innym.

Co sprawia, że jesteście szczęśliwi? Czy są to zwykłe, codzienne przyjemności, czy raczej spektakularne sukcesy? Jak wiele trzeba, by poczuć prawdziwe szczęście?

Szczęście nie jest stanem ciągłym.
Co to jest ?
Jest to pewien stan (trwający krócej lub dłużej) zadowolenia z naszej egzystencji.
Jesteśmy szczęśliwi, jeśli potrafimy zdefiniować swoje pragnienia,
zrealizować...

"Szczęście to ta chwila, co trwa" - tak kiedyś śpiewała w piosence "Na dłoni" Anna Maria Jopek. Tak, szczęście to chwila, ulotna chwila. Dlatego, jeśli tylko się pojawi, trzeba je brać mocno w garść, przytulić do siebie i nie wypuszczać.
Ja szczęścia szukam w prozaicznych gestach, czynnościach, momentach, takich jak: rozmowa z ukochaną osobą bądź przyjacielem, w dźwiękach ulubionej piosenki, w zabawie z moją najukochańszą sunią, Azą. Szczęściem jest dla mnie pogodny poranek, że mogę otworzyć oczy, spojrzeć na błękitne, bezchmurne niebo i powiedzieć: Kocham Cię życie! Szczęścia upatruje w uśmiechu ukochanych osób, moich przyjaciół. Gdy widzę,że oni sa szczęśliwi, ja także jestem szczęśliwa wraz z nimi.
Nie potrzebuję spektakularnych sukcesów by czuć się szczęśliwa.Po prostu potrafię cieszyć się obecną chwilą i radować się z małych rzeczy bo "wzór na szczęście w nich zapisany jest".

"Szczęście to ta chwila, co trwa" - tak kiedyś śpiewała w piosence "Na dłoni" Anna Maria Jopek. Tak, szczęście to chwila, ulotna chwila. Dlatego, jeśli tylko się pojawi, trzeba je brać mocno w garść, przytulić do siebie i nie wypuszczać.
Ja szczęścia szukam w prozaicznych gestach, czynnościach, momentach, takich jak: rozmowa z ukochaną osobą bądź przyjacielem, w dźwiękach...

Szczęście? Niektórzy uważają, że prawdziwe szczęście można uzyskać tylko wtedy, gdy dokonuje się wielkich rzeczy, a wielka publiczności temu przyklaskuje. Ja tak nie uważam. Z definicji szczęście to emocje, które sprawiają uczucie zadowolenia z samego siebie lub czynności, które wykonuje. Może być szczęście krotko trwałe oraz stałe wynikające ze stanu ducha.
Dla mnie bardzo ważne są moje własne sukcesy i sprawiają mi duża przyjemność, odczuwam wewnętrzne szczęście, kiedy wchodzę na kolejny szczyt górski, kiedy mogę spojrzeć w dół lub na przecudowna panoramę górską. Tego uczucia nie da się niegdzie zaszufladkować, ani tak naprawdę opisać. Dla mnie wejście na szczyt Nosala było czymś wielkim, bo musiałam swoje leniwe nogi zmusić do wysiłku, ale w ogólnym rozrachunku to wcale nie był wielki wyczyn. Mimo to ja byłam z siebie dumna i bardzo zadowolona. Bo dla każdego szczęście to coś innego. Ważne, aby cieszyć się chwila tu i teraz.
Moim zdaniem niewiele potrzeba do szczęścia, mnie sprawia ogromna przyjemność kostka naprawdę dobrej czekolady wtedy odpływam w „ekstazie smaku”. Może to przyziemny rodzaj szczęścia, ale człowiek powinien cieszyć się właśnie takimi drobiazgami.
Nie warto czekać na wielkie sukcesy ignorując małe drobnostki, bo zawsze człowiek będzie niezadowolony z siebie i uważał „kurcze przecież mogłem zrobić więcej, lepiej, dokładniej...” Za nim się obejrzy będzie stary i z laską w ręce, a nie poczuje prawdziwego zadowolenia z siebie i swoich uczynków. To byłby bardzo smutny koniec.

Szczęście? Niektórzy uważają, że prawdziwe szczęście można uzyskać tylko wtedy, gdy dokonuje się wielkich rzeczy, a wielka publiczności temu przyklaskuje. Ja tak nie uważam. Z definicji szczęście to emocje, które sprawiają uczucie zadowolenia z samego siebie lub czynności, które wykonuje. Może być szczęście krotko trwałe oraz stałe wynikające ze stanu ducha.
Dla mnie...

W odpowiedzi na to pytanie, bardzo pomocne staną się słowa z piosenki Na dłoni Anny Marii Jopek
"Bo szczęście to przelotny gość
Przebłysk słonecznej pogody
I dużo wie, kto pojął, że
Szczęście to garść pełna wody
Szczęście to ta chwila co trwa
Szczęście to piórko na dłoni
Co zjawia się, gdy samo chce
I gdy się za nim nie goni"
Już w starożytności ludzie byli świadomi, że by poczuć szczęście i właściwie docenić jego sens, należy przeżywać również nieszczęścia, w innym wypadku nie potrafilibyśmy odróżnić tych uczuć. Niekiedy coś, co z pozoru krzyżuje nam plany, też może okazać się jakąś pozytywną namiastką radości, trzeba tylko poczekać. Ja swoje szczęście odnajduję w osobach, które otaczają mnie każdego dnia, widzę je w błyszczących oczach mego mężczyzny, który dba o mnie, w zdrowiu czy chorobie, w jego uśmiechu. Całe 5 kg szczęścia to mój kochany piesek rasy shih tzu, który dzielnie towarzyszy mi w codziennym życiu. A nie jest łatwo przeżyć z 24latką, która w głowie ma wszystkie kolory tęczy i tysiąc pomysłów na minutę. Jestem bardzo emocjonalną osobą, wiele mnie cieszy, w podróży pociągiem uśmiecham się do napotkanych za oknem sarenek, czy też do upięknionych dawnych miejsc, ostatnio wysiadając z pociągu kiedy ujrzałam odnowiony dworzec, o mało się nie rozpłakałam, jak wiele można zmienić... Każdy wielki sukces, w życiu człowieka, który go odniósł jest ogromnym szczęściem, lecz by go odnieść postawili pełno małych kroków, które zaprowadziły ich na szczyt. W tym roku kończę studia magisterskie - będzie to dla mnie uwieńczenie wielu wyrzeczeń, wysiłków i trudów, lecz bardziej niż z samego ukończenia tej drogi edukacyjnej, ucieszę się z faktu, iż mam ludzi, którzy zechcą być tam ze mną, którzy będą ze mnie dumni, którzy zechcą być wtedy przy mnie, tylko z tego powodu, ponieważ jestem dla nich ważna. Bez wątpienia największym szczęściem jest dla mnie uczucie, że mam na kogo liczyć, ponieważ mimo licznych niepowodzeń na różnych ścieżkach losu wiem, że czeka na mnie mój własny port.

W odpowiedzi na to pytanie, bardzo pomocne staną się słowa z piosenki Na dłoni Anny Marii Jopek
"Bo szczęście to przelotny gość
Przebłysk słonecznej pogody
I dużo wie, kto pojął, że
Szczęście to garść pełna wody
Szczęście to ta chwila co trwa
Szczęście to piórko na dłoni
Co zjawia się, gdy samo chce
I gdy się za nim nie goni"
Już w starożytności ludzie byli świadomi, że by...

Obudziło mnie uderzanie kropli deszczu o szyby. Zwykle jakiekolwiek zjawiska pogodowe nie były w stanie mnie obudzić, jednak tego dnia lało jak z cebra. Albo nawet z dwóch.
Zaspana, spojrzałam na zegarek i zaklęłam szpetnie na krople, wystukujące o okno nieznany mi rytm. Niezadowolona, wstałam z łóżka i powłócząc nogami, dotarłam do łazienki. Spojrzałam w lustro i podskoczyłam na widok własnego odbicia.
Włosy miałam potargane, pod oczami ogromne wory, a na lewym policzku odciśnięty ślad poduszki. Krótko mówiąc – wyglądałam jak zombie po przejściach.
Umyłam szybko zęby, poprawiłam fryzurę, a przy tym ani razu nie spojrzałam w lustro.
— Dzień dobry, córeczko — powitała mnie mama, kiedy weszłam do kuchni.
Odpowiedziałam jej niemrawe „dźbry” i nalałam sobie mleka, zastanawiając się, co można robić w tak deszczowy dzień.
— Pamiętasz, że babcia chciała, żebyś dzisiaj do niej przyjechała? — zapytała niespodziewanie mama.
Zrobiłam oczy jak pięć złoty i o mały włos nie wyplułam mleka.
— W taki deszcz?! — zapytałam, wskazując na okno.
— Obiecałaś — powiedziała mama, a jej stanowczy ton był wyraźnym znakiem. Nie dyskutowałam więcej, jeszcze trochę i doszłoby do słynnego „nie pyskuj”.
Włożyłam na siebie byle jakie ciuchy, ubrałam kalosze i przeciwdeszczową kurtkę.
— To pa — powiedziałam na wychodnym, rzucając mamie mordercze spojrzenie. Należało jej się za skazywanie mnie na takie katusze.
Ruszyłam w stronę przystanku autobusowego, mrucząc pod nosem, że ktoś za to oberwie. Ludzie przechodzący obok patrzyli na mnie jak na wariatkę, jednak obchodziło mnie to tyle, co zeszłoroczny śnieg.
Weszłam do zatłoczonego autobusu, potrącając przy tym jakiegoś pana. Przeprosiłam cicho i skasowałam bilet.
Po pięciu przystankach wysiadłam i pobiegłam do domu babci, bo deszcz — chociaż dotąd nie wiem jak to możliwe — zaczął padać jeszcze bardziej. Przywitała mnie tak, jak zawsze: „Aleś ty wyrosła!”. Nie sądziłam, abym urosła przez ostatnie dwa tygodnie, ale wolałam nie sprzeczać się z babcią — ona zawsze wie lepiej. Poczęstowała mnie ciastem i gorącym kakao. Psychicznie nastawiałam się na kilka godzin słuchania tych samych historii po raz n-ty oraz potakiwania. Babcia jednak mnie zaskoczyła.
Kiedy już dowiedziała się, że u mnie wszystko w porządku, wstała i podeszła do szafki. Wyjęła z niej małą szkatułkę. Otworzyła ją, a ja zobaczyłam w niej tylko jeden pierścionek. Był śliczny. Na pewno wykonany był z prawdziwego złota, zaś oczko było niczym innym jak diamentem.
— Proszę — powiedziała i podała mi go. Spojrzałam na nią z niedowierzaniem.
— Dostałam go od twojego dziadka, czyli ojca twojego taty. Chciał, żebym dała ci go w dniu naszej pięćdziesiątej rocznicy ślubu. Dziś jest ten dzień — powiedziała i uśmiechnęła się do wspomnień.
Byłam oczarowana. Nie pamiętałam dziadka, jednak z opowieści wynikało, że był wspaniałym człowiekiem.
Kiedy wychodziłam od babci, na mojej twarzy malował się szeroki uśmiech. Nigdy nie pomyślałabym, że tak źle zapowiadający się dzień będzie tak wspaniały. Gest babci oraz możliwość słuchania opowieści o młodości jej i mojego dziadka, oraz samo bycie blisko niej, sprawiło, że byłam najszczęśliwszą osobą na świecie. Nie potrzeba było wiele — bliska osoba, miła rozmowa i najstraszliwszy dzień może zmienić się w najpiękniejszy.
Ile razy sobie o tym przypomnę, ile razy spojrzę na pierścionek babci — przypomina mi się to dziwnego rodzaju szczęście, które rozlało się po moim sercu i zaowocowało uśmiechem oraz dobrym nastrojem.

Obudziło mnie uderzanie kropli deszczu o szyby. Zwykle jakiekolwiek zjawiska pogodowe nie były w stanie mnie obudzić, jednak tego dnia lało jak z cebra. Albo nawet z dwóch.
Zaspana, spojrzałam na zegarek i zaklęłam szpetnie na krople, wystukujące o okno nieznany mi rytm. Niezadowolona, wstałam z łóżka i powłócząc nogami, dotarłam do łazienki. Spojrzałam w lustro i...

Szczęście dla mnie w małych chwilach się ukrywa,
Kiedy śmiech sam się z ust mych wyrywa.
Kocham się śmiać, wraz z wiatrem gnać.
Tańczyć w deszczu do starych polskich przebojów.
Powspominać czasy wielkich dziecięcych podbojów.

I choć powiecie że to przeciętne,
Dla mnie to właśnie jest przepiękne.
Uśmiech siostry, błysk w jej oczach,
Bajki, słońce, zachody, oceany i morza.

Głupia gatka, tyle śmiechu,
Kochanych przyjaciół tak wielu.
Gdy nadejdą gorsze dni,
Marzę o tym czego brakuje mi.
Jednak gdy czekoladę zjem.
Od razu polepsza mi się dzień

Te najmniejsze chwile
Powodują w mym brzuchu motyle.
Mocą wspomnień mnie blokują,
Wspomnieniami nokautują.

Dziękuje wszystkim których mam,
Dziękuje za to że ich znam.

Szczęście dla mnie w małych chwilach się ukrywa,
Kiedy śmiech sam się z ust mych wyrywa.
Kocham się śmiać, wraz z wiatrem gnać.
Tańczyć w deszczu do starych polskich przebojów.
Powspominać czasy wielkich dziecięcych podbojów.

I choć powiecie że to przeciętne,
Dla mnie to właśnie jest przepiękne.
Uśmiech siostry, błysk w jej oczach,
Bajki, słońce, zachody, oceany i morza.
...

Szczęście kryje się czasami w zwykłych codziennych sprawach - w promieniach słońca budzących mnie rano, życzliwym uśmiechu kogoś mijanego na ulicy. To uczucie, które dodaje skrzydeł. Szczęście przez duże S to dla mnie bezwarunkowa miłość, kogoś przy kim budzę się każdego dnia, zdrowie i wewnetrzny spokój. Bardzo lubię to uczucie i chcę by trwało całe życie.
Warto w codziennej gonitwie zatrzymać się na chwilę, by to szczęście dostrzec, a wtedy poprawę nastroju mamy zagwarantowaną. Sprawdzilam - spróbujcie i wy:-)

Szczęście kryje się czasami w zwykłych codziennych sprawach - w promieniach słońca budzących mnie rano, życzliwym uśmiechu kogoś mijanego na ulicy. To uczucie, które dodaje skrzydeł. Szczęście przez duże S to dla mnie bezwarunkowa miłość, kogoś przy kim budzę się każdego dnia, zdrowie i wewnetrzny spokój. Bardzo lubię to uczucie i chcę by trwało całe życie.
Warto w...