Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

monik
doughnut
zochan_15
Ellie
zaczytanna_julianna

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

monik
doughnut
zochan_15
Ellie
zaczytanna_julianna

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Niczym bohaterka z głową w gwiazdach udowodniła bym temu dupkowi co stracił. Jaką jestem wartościową kobietą i jak on teraz może żałować swojej decyzji. To ja objęła bym przywództwo, to ja z wykorzystaniem męskiej siły zapewniła bym nam przetrwanie. A na koniec, po ocaleniu zostawiła bym tego drania iw wszystkim opowiedziała jaki z niego mięczak.

Niczym bohaterka z głową w gwiazdach udowodniła bym temu dupkowi co stracił. Jaką jestem wartościową kobietą i jak on teraz może żałować swojej decyzji. To ja objęła bym przywództwo, to ja z wykorzystaniem męskiej siły zapewniła bym nam przetrwanie. A na koniec, po ocaleniu zostawiła bym tego drania iw wszystkim opowiedziała jaki z niego mięczak.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Jestem dosyć temperamentną osobą, która często daje się porwać emocjom, i która na ich podstawie podejmuje życiowe decyzje. Zakochać się bez opamiętania w nieznajomym? Odhaczone. Rzucić wszystko by zacząć nowe życie we Włoszech? No jasne! Wsiąść w samolot i lecieć do Kalifornii śladami mojej zaginionej przyjaciółki? Brzmi dokładnie jak ja!

Choć mogłoby się wydawać, że działam bardzo pochopnie, to nic bardziej mylnego – w planowaniu też jestem nie najgorsza. Przede wszystkim, na podstawie Instagrama sporządziłabym listę miejsc, które rzekomo odwiedzała moja przyjaciółka. Już widzę w głowie te wszystkie mapki z pozaznaczanymi punktami, odległościami i uwagami wypisanymi na karteczkach samoprzylepnych! Myślę, że moje liczne doświadczenia podróżnicze bardzo by mi pomogły w przygotowywaniu trasy.

Oprócz tego, z determinacją wcieliłabym się w rolę detektywa i gorliwie podglądałabym znajomych przyjaciółki na Instagramie (nie żebym miała w tym jakieś doświadczenie!). W pierwszej kolejności, na tapetę wzięłabym tych najczęściej komentujących i lajkujących jej zdjęcia. Spróbowałabym ich wystalkować i nanieść na moje mapy miejsca, w których mieszkają. Oczami wyobraźni już widzę chłopaka w czerwonej bluzie, którego śledzę przez pewien czas, żeby ostatecznie skonfrontować się z nim i wypytać o przyjaciółkę.

Tak, ta przygoda zdecydowanie jest jak pisana dla mnie!

Jestem dosyć temperamentną osobą, która często daje się porwać emocjom, i która na ich podstawie podejmuje życiowe decyzje. Zakochać się bez opamiętania w nieznajomym? Odhaczone. Rzucić wszystko by zacząć nowe życie we Włoszech? No jasne! Wsiąść w samolot i lecieć do Kalifornii śladami mojej zaginionej przyjaciółki? Brzmi dokładnie jak ja!

Choć mogłoby się wydawać, że...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Najłatwiejszą opcją wydaje się wybór historii, w której musiałabym spędzić wakacje z chłopakiem, który kiedyś złamał mi serce,ponieważ to przeżyłam. Zapewne nie tylko ja ale praktycznie każda z nas. Więc zdecydowanie nie wybrałabym takich wakacji.
Wcielenie się w ostać królewny, która walczy o swoją siostrę również wydaje się bardzo kuszące ale byłby to wybór zbyt oczywisty jak dla mnie. Dlatego wybiera opcję numer dwa. Gdybym na czas wakacji mogła zamienić się bohatera z książki chciałabym wyruszyć na poszukiwania swojej najlepszej przyjaciółki.
Bo czyż to nie przyjaźń jest trwalsza od miłości? Bo czy nasza najlepsza przyjaciółka nie jest naszą siostrą, mimo że nie łączą nas więzy krwi? Przyjaciółka to członek rodziny, to nasza największa miłość, która nigdy nas nie porzuci. Gdybym miała możliwość uratowania swojej przyjaciółki, poświęciłabym wszystko! Dosłownie wszystko żeby ją ocalić. Bo bez niej nie umiałabym żyć. Ocalając ją, ocaliłabym samą siebie.

Najłatwiejszą opcją wydaje się wybór historii, w której musiałabym spędzić wakacje z chłopakiem, który kiedyś złamał mi serce,ponieważ to przeżyłam. Zapewne nie tylko ja ale praktycznie każda z nas. Więc zdecydowanie nie wybrałabym takich wakacji.
Wcielenie się w ostać królewny, która walczy o swoją siostrę również wydaje się bardzo kuszące ale byłby to wybór zbyt oczywisty...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Odszukałabym przyjaciółkę :-) Przyjaźń to jedna z najwspanialszych wartości jakie posiadamy. Należy o nią dbać i nie dać jej się zgubić. Byłoby to wakacyjne śledztwo pod hasłem ,,tropem osoby, którą znam". Nigdy nie znamy kogoś tak do końca, więc zapewne spotkałoby mnie po drodze kilka niespodzianek. Jednak czy nie to jest w życiu cudowne? Nigdy do końca nie wiemy co za rogiem.

Odszukałabym przyjaciółkę :-) Przyjaźń to jedna z najwspanialszych wartości jakie posiadamy. Należy o nią dbać i nie dać jej się zgubić. Byłoby to wakacyjne śledztwo pod hasłem ,,tropem osoby, którą znam". Nigdy nie znamy kogoś tak do końca, więc zapewne spotkałoby mnie po drodze kilka niespodzianek. Jednak czy nie to jest w życiu cudowne? Nigdy do końca nie wiemy co za...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jeżeli miałabym możliwość wyboru oczywiście wcieliłabym się w rolę Zorie. Wakacje to czas, który szczególnie sprzyja romansom, a ja wręcz uwielbiam te klimaty! Jestem pewna, że gdybym miała możliwość zamienić się z bohaterką na pewno bym się nie nudziła- z samego opisu widać, że w tej historii będzie pełna gama emocji- od przyjaźni, przez gniew, aż do miłości i namiętności! Gdybym znalazła się sam na sam z chłopakiem, który mnie zranił krótko mówiąc byłabym wściekła! Być może nawet słowem bym się do niego nie odezwała! Choć w życiu ciężko o takie scenariusze, bardzo chciałabym przeżyć coś takiego! Wiem z doświadczenia, że czasami takie sytuacje są potrzebne, aby oczyścić atmosferę i uspokoić emocje, wyjaśnić wszystkie niedopowiedzenia. Często ludzie, którzy wręcz są dla siebie stworzeni rozstają się przez głupstwa lub niewypowiedziane żale. Być może akurat w tej historii uda się temu zapobiec? Przynajmniej gdybym była bohaterką tej książki starałabym się tego dokonać!
Czytając opisy i recenzje mam wrażenie, że Zorie jest moją kopią! Zawsze wszystko poukładane, zaplanowane, a nieoczekiwanie musi zacząć działać spontanicznie. Jestem ogromnie ciekawa jak to się skończy i czy główna bohaterka podoła tak trudnej sytuacji!

Jeżeli miałabym możliwość wyboru oczywiście wcieliłabym się w rolę Zorie. Wakacje to czas, który szczególnie sprzyja romansom, a ja wręcz uwielbiam te klimaty! Jestem pewna, że gdybym miała możliwość zamienić się z bohaterką na pewno bym się nie nudziła- z samego opisu widać, że w tej historii będzie pełna gama emocji- od przyjaźni, przez gniew, aż do miłości i namiętności!...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Myślę, że najbardziej kuszący dla mnie jest pierwszy scenariusz. W te wakacje podjęłam się bardzo monotonnej, męczącej i nużącej pracy i brakuje mi.. dobrej rozrywki! Co może być lepszego od dobrej książki? Oczywiście, że dworskie intrygi i cała towarzysząca im otoczka. Tajemnice, tajemnice, tajemnice... magia, knowania, gierki, zemsta, próby domknięcia niedomkniętego, gorycz utraconej więzi - miłości. Niewątpliwie, najbliższe mojej naturze jest zamienienie się miejscami z królową, która zabijając króla może ocalić ukochaną siostrę. Bo dlaczego by nie upiec dwóch pieczeni na jednym ogniu?

Myślę, że najbardziej kuszący dla mnie jest pierwszy scenariusz. W te wakacje podjęłam się bardzo monotonnej, męczącej i nużącej pracy i brakuje mi.. dobrej rozrywki! Co może być lepszego od dobrej książki? Oczywiście, że dworskie intrygi i cała towarzysząca im otoczka. Tajemnice, tajemnice, tajemnice... magia, knowania, gierki, zemsta, próby domknięcia niedomkniętego,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wakacje to dla mnie czas przygód, dość szalonych i nieprzewidywalnych, branie życia z dystansem, z dużą dawką śmiechu i ogromną improwizacją. Skoro wszystko dałoby się przewidzieć w jakimś stopniu to na pewno nie utknięcie w jakiejś głuszy z osobą, która złamała mi serce. Tego bym nawet nie chciała, ale że wierzę w zawirowania losu... Biorę to w te wakacje jako przygoda życia! W końcu nie zawsze dostaje się taką "drugą szansę". Myślę że przebywanie tylko w swoim towarzystwie mogłoby dość mocno zmieć naszą napiętą relację. Obudzić miłość i znów poczuć nienawiść. Uwielbiam balansowanie na krawędzi. Taka sytuacja mogłaby prowokować do wielkich emocji, do wyrzutów, wspomnień... Taka niespodzianka w wakacyjnym repertuarze zdarzeń bardzo by mi się przydała i z pewnością wniosłaby wiele. A nóż odczułabym spokój duszy po wspólnych przejściach, bo oczywistym jest że dwa razy nie próbowałabym wejść do tej samej rzeki. To tylko przygoda, nic więcej!

Wakacje to dla mnie czas przygód, dość szalonych i nieprzewidywalnych, branie życia z dystansem, z dużą dawką śmiechu i ogromną improwizacją. Skoro wszystko dałoby się przewidzieć w jakimś stopniu to na pewno nie utknięcie w jakiejś głuszy z osobą, która złamała mi serce. Tego bym nawet nie chciała, ale że wierzę w zawirowania losu... Biorę to w te wakacje jako przygoda...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zmęczyło mnie miasto. Wieczny tłok, kolejki w marketach, sąsiadka zaglądająca do siatki z zakupami. Postanowiłam uciec. Uciec przed myślami. Przestałam go widywać na ulicy, chociaż czasami pojawiał się na twarzach innych. 900 km od domu, wysokie góry, dzika natura, odludzie, zero komunikacji miejskiej, spokój, który był mi obiecany... a tu on. Gapi się. Chyba czas zacząć rozmawiać. Co z tego wyjdzie? Nie wiem. 


Wybrałam tę opcję, ponieważ los często płata nam figle, ale również daje drugą szansę na naprawienie czegoś lub doświadczenie nowych przeżyć. Nie można przed tym się bronić, a płynąć z nurtem. 

Zmęczyło mnie miasto. Wieczny tłok, kolejki w marketach, sąsiadka zaglądająca do siatki z zakupami. Postanowiłam uciec. Uciec przed myślami. Przestałam go widywać na ulicy, chociaż czasami pojawiał się na twarzach innych. 900 km od domu, wysokie góry, dzika natura, odludzie, zero komunikacji miejskiej, spokój, który był mi obiecany... a tu on. Gapi się. Chyba czas zacząć...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej