Za czasów mojego dzieciństwa swojego bohatera, a raczej bohaterkę upatrzyłam sobie w o kilka lat starszej kuzynce. W tamtym okresie imponowała mi dosłownie wszystkim. Od takich przyziemnych spraw jak fryzura czy ubrania, po takie sprawy jak podejście w stosunku do rodziców czy dziadków, którzy zawsze ją chwalili i słusznie. Swoim podejściem do życia osiągnęła świetny balans pomiędzy ukochaną wnuczką, a szaloną nastolatką, w związku z czym zawsze była obdarzona dużym zaufaniem i mogła sobie pozwolić na więcej :) W dorosłym życiu los rzucił jej pod nogi kłodę w postaci poważnej choroby. Walka na szczęście została wygrana, a pokłady osób, które stanęły za nią, to coś pięknego. I nadal stałam w tym tłumie:)

Za czasów mojego dzieciństwa swojego bohatera, a raczej bohaterkę upatrzyłam sobie w o kilka lat starszej kuzynce. W tamtym okresie imponowała mi dosłownie wszystkim. Od takich przyziemnych spraw jak fryzura czy ubrania, po takie sprawy jak podejście w stosunku do rodziców czy dziadków, którzy zawsze ją chwalili i słusznie. Swoim podejściem do życia osiągnęła świetny balans...

Ania z Zielonego Wzgórza! Dziewczynka, która pokonywała stereotypy, zawsze gotowa do walki o swoje przekonania - za każdą cenę! Nie bała się wyzwań, ambitna i pracowita, z niezachwianą wiarą w to, że dobro, piękno, honor i miłość są warte największych poświęceń. I swoim życiem udowodniła, że warto o nie walczyć. Niezwykła dziewczyna, pełna radości życia, niespożytej, pozytywnej energii i niezwykłego uroku podkreślonego poczuciem humoru właściwym tylko jej! Kocham Anię do dziś za jej miłość do świata, który mimo wszystko, czasami z ociąganiem, ale odwdzięczał się jej tym samym!

Ania z Zielonego Wzgórza! Dziewczynka, która pokonywała stereotypy, zawsze gotowa do walki o swoje przekonania - za każdą cenę! Nie bała się wyzwań, ambitna i pracowita, z niezachwianą wiarą w to, że dobro, piękno, honor i miłość są warte największych poświęceń. I swoim życiem udowodniła, że warto o nie walczyć. Niezwykła dziewczyna, pełna radości życia, niespożytej,...

Moją superbohaterką była moja Pani z przedszkola, którą uwielbiałam! to właśnie ona inspirowała mnie do nauki, bo zawsze powtarzała, że wiedza w życiu jest najważniejsza, dlatego też dzięki temu nauczałam się pisać, czytać i liczyć, co prawda przy pomocy mojej starszej o dwa lata siostrze, już w wieku czterech lat!
Pani bardzo długo była moją inspiracją, którą uwielbiałam!

Moją superbohaterką była moja Pani z przedszkola, którą uwielbiałam! to właśnie ona inspirowała mnie do nauki, bo zawsze powtarzała, że wiedza w życiu jest najważniejsza, dlatego też dzięki temu nauczałam się pisać, czytać i liczyć, co prawda przy pomocy mojej starszej o dwa lata siostrze, już w wieku czterech lat!
Pani bardzo długo była moją inspiracją, którą uwielbiałam!

Pollyanna!

To co prawda fikcyjna postać, która zrobiła dla mnie coś niezmiernie ważnego - nauczyła mnie "grać w radość" i stworzyła podwaliny do niewyczerpywalnej warstwy optymizmu.

"Zabawa w radość" to banalnie prosta gra, która polega na tym, że nawet jak złamiemy nogę cieszymy się - bo będziemy mieli gips, a na nim podpisy kumpli z klasy. Nawet jak dostaniemy wypowiedzenie z naszej kijowej roboty to kop na rozpęd dla naszej pewności siebie, że czas na zmianę - odważny krok w przyszłość. Nawet jeśli nasz chłopak zdradził nas z naszą najlepszą kumpelą to nic innego jak znak, że już niedługo, już za chwilkę czeka na nas prawdziwa miłość i prawdziwa przyjaźń.

Może Pollyanna nie nosi peleryny, ale ma coś doskonalszego, coś, co czyni z niej najpiękniejszą bohaterką - uśmiech i niezachwianą wiarę w dobro.

Pollyanna!

To co prawda fikcyjna postać, która zrobiła dla mnie coś niezmiernie ważnego - nauczyła mnie "grać w radość" i stworzyła podwaliny do niewyczerpywalnej warstwy optymizmu.

"Zabawa w radość" to banalnie prosta gra, która polega na tym, że nawet jak złamiemy nogę cieszymy się - bo będziemy mieli gips, a na nim podpisy kumpli z klasy. Nawet jak dostaniemy...

Każdy z nas ma jakiegoś ulubionego bohatera/kę literacką, która mniej lub bardzej inspirowała nas w dzieciństwie. Jednak ważniejszy jest nasz osobisty bohater życiowy, który nie żadko wplywa na nas bardziej niż ulubiona postać z ksiązki. Moim bohaterem życiowym jest mój ojciec. To on od zawsze pokazywał mi kierunek, to jego podziwiałam za wiedzę, to on inspirował do działania. Niby szłam sama, ale on zawsze był z boku i w razie czego wspierał. Od taty nauczyłam sie pracowitości, bycia ambitnym i przede wszytskim miłości do ksiązek..

W czerwcu wypada Dzień Ojca – dzień mojego bohatera.

Każdy z nas ma jakiegoś ulubionego bohatera/kę literacką, która mniej lub bardzej inspirowała nas w dzieciństwie. Jednak ważniejszy jest nasz osobisty bohater życiowy, który nie żadko wplywa na nas bardziej niż ulubiona postać z ksiązki. Moim bohaterem życiowym jest mój ojciec. To on od zawsze pokazywał mi kierunek, to jego podziwiałam za wiedzę, to on inspirował do...

Arnold Szwarzenegger był superbohaterem mojego dzieciństwa i wpłynął na całe moje życie.Zajęłam się kulturystyką i zdobyłam wiele medali mistrzostw Polski i świata.Ukończyłam AWF i zawodowo również zajmuję się sportem. Pod koniec lat 90-tych pojechałam na Mistrzostwa Świata w wyciskaniu sztangi leżąc (które zresztą wygrałam) do austriackiego Graz i tam miałam przyjemność poznać osobiście pierwszego trenera Arnolda oraz ćwiczyłam z nim w siłowni,w której swoje początki stawiał wielki (dosłownie i w przenośni) Szwarzenegger. Arnold zresztą pochodzi z tego miasta i było tam wiele pamiątek z nim związanych.Żałuję tylko,że jak dotąd nie udało mi się poznać samego Arnolda,ale przecież życie bywa nieprzewidywalne i zapewne jeszcze wszystko jest możliwe

Arnold Szwarzenegger był superbohaterem mojego dzieciństwa i wpłynął na całe moje życie.Zajęłam się kulturystyką i zdobyłam wiele medali mistrzostw Polski i świata.Ukończyłam AWF i zawodowo również zajmuję się sportem. Pod koniec lat 90-tych pojechałam na Mistrzostwa Świata w wyciskaniu sztangi leżąc (które zresztą wygrałam) do austriackiego Graz i tam miałam przyjemność...

Moimi bohaterami zawsze była moja rodzina.
Mama to bohaterka, która zawsze zbijała gorączkę i walczyła z moimi chorobami, kiedy leżałam w łóżku i nie miałam siły wstać. Do tego dzielnie uczyła mnie gotować podstawowe dania i sprzątać tak, żeby było porządnie.
Tata to bohater, który naprawiał (i wciąż naprawia) wszystko, co się zepsuło. Czasem to była lalka, a czasem mój ulubiony but albo książka, która się rozkleiła.
Brat to bohater, który zawsze w szkole dawał mi pieniądze do sklepiku, a w domu uczył obsługi komputera i pokazywał mi nowe gry.
To moi bohaterzy, którzy ukształtowali mój charakter. :)

Moimi bohaterami zawsze była moja rodzina.
Mama to bohaterka, która zawsze zbijała gorączkę i walczyła z moimi chorobami, kiedy leżałam w łóżku i nie miałam siły wstać. Do tego dzielnie uczyła mnie gotować podstawowe dania i sprzątać tak, żeby było porządnie.
Tata to bohater, który naprawiał (i wciąż naprawia) wszystko, co się zepsuło. Czasem to była lalka, a czasem mój...

SKARB Z DZIECIŃSTWA

Moją największą przyjaciółką i naukowczynią na miarę czasów dzieciństwa była Pippi Langstrumph, która nauczyła mnie przyjmować życie z całym jego bogactwem. Nie bać się wyzwań ani trudów. Wolny czas poświęcać pasji. Nie bać się używać ostrego języka, potrafić być twarda, a jednocześnie być pomocna i przytulna. Unikać tych, którzy budzą nienawiść, bo szkoda na nich czasu. Dostałam więc na dorosłość taki zastrzyk energii do działania, wiarę w siebie, chwile wzruszenia, poczucie sensu i czystą radość jak od nikogo więcej później, a dziś potrafię tę magię w życiu - ile sama sobie zapewnię dostrzec i docenić. A gdy sama nie mogę doczekać się cudu, staram się za nią być ósmym cudem dla innych;).

SKARB Z DZIECIŃSTWA

Moją największą przyjaciółką i naukowczynią na miarę czasów dzieciństwa była Pippi Langstrumph, która nauczyła mnie przyjmować życie z całym jego bogactwem. Nie bać się wyzwań ani trudów. Wolny czas poświęcać pasji. Nie bać się używać ostrego języka, potrafić być twarda, a jednocześnie być pomocna i przytulna. Unikać tych, którzy budzą nienawiść, bo...

Jest jedna osoba, która wywarła znaczący wpływ na moje zainteresowania i marzenia. To sama J.K.ROWLING - autorka Harry'ego Pottera.
Gdyby nie ona, prawdopodobnie nie założyłabym konta na portalu lubimyczytać.pl ;) W moim domu czytało się bowiem tylko "Teletydzień".

Miałam to szczęście, że na bieżąco śledziłam wydawanie kolejny tomów o Potterze. Dorastałam z tą sagą! Pamiętam jeszcze ekscytację, gdy kolejne przygody czarodzieja trafiały do księgarni, a ja pędziłam tam na złamanie karku. Pamiętam dociekania potteromaniaków, którzy zastanawiali się, jakiego bohatera w kolejnym tomie uśmierci autorka. To były czasy!

Historia Rowling pokazała mi, że nigdy nie można porzucić marzeń o zostaniu pisarzem. Dzięki niej sama zaczęłam pisać. Zawdzięczam tej kobiecie miłość do literatury. To coś bezcennego.

Jest jedna osoba, która wywarła znaczący wpływ na moje zainteresowania i marzenia. To sama J.K.ROWLING - autorka Harry'ego Pottera.
Gdyby nie ona, prawdopodobnie nie założyłabym konta na portalu lubimyczytać.pl ;) W moim domu czytało się bowiem tylko "Teletydzień".

Miałam to szczęście, że na bieżąco śledziłam wydawanie kolejny tomów o Potterze. Dorastałam z tą sagą!...

Muszę wspomnieć nie o jednej, lecz o trzech:

Dian Fossey - historia jej życia, odkąd ją poznałam (pierwszym zetknięciem z nią był film fabularny "Goryle we mgle", po nim nastąpiła erupcja wulkanu zwanego "obsesją Fossey") była dla mnie ogromną lekcją; zawsze wiedziałam, że zwierzęta kocham miłością wielką i żyć mogę tylko w dziczy, ale jej droga pokazała mi, że marzenia są po to, by je realizować - dla siebie i dla innych

Karen Blixen - ta oto baronowa wlała w moje serce odwagę i wiarę, że nawet gdy wszystko jest źle, to i tak jest wystarczająco, by pokazać światu, że siła jest kobietą

Oriana Fallaci - mój wzór i to właśnie jej zawdzięczam zawód, odwieczną tułaczkę i życie z opowieści

EXTRA nie podlegająca kategoriom i rankingom:
:)
MAMA - zawsze pierwsza, zawsze najważniejsza, bohaterka, przyjaciółka i co tu dużo pisać -> dzięki niej żyję

Muszę wspomnieć nie o jednej, lecz o trzech:

Dian Fossey - historia jej życia, odkąd ją poznałam (pierwszym zetknięciem z nią był film fabularny "Goryle we mgle", po nim nastąpiła erupcja wulkanu zwanego "obsesją Fossey") była dla mnie ogromną lekcją; zawsze wiedziałam, że zwierzęta kocham miłością wielką i żyć mogę tylko w dziczy, ale jej droga pokazała mi, że marzenia są...