Jakie macie wyobrażenie o dresiarzach? No właśnie. Był taki czas, gdy mieszkałam na osiedlu rządzonym przez dresiarzy. Bałam się wracać wieczorami jak diabli. A zajęcia na uczelni trwały nieraz do bardzo późna. Jednak z czasem przekonałam się, że nie są tacy źli jak sie o nich mówi. Kierowali sie swego rodzaju kodeksem, który nie pozwalał im krzywdzić swoich. A za swoich uważali wszystkich mieszkańców osiedla. Nieraz widziałam jak któryś z nich pomagał jakiejś babinie z zakupami. Nieraz pomagali w tarapatach. Tak, musiałam zmienić swój sposób myślenia o dresiarzach.

Jakie macie wyobrażenie o dresiarzach? No właśnie. Był taki czas, gdy mieszkałam na osiedlu rządzonym przez dresiarzy. Bałam się wracać wieczorami jak diabli. A zajęcia na uczelni trwały nieraz do bardzo późna. Jednak z czasem przekonałam się, że nie są tacy źli jak sie o nich mówi. Kierowali sie swego rodzaju kodeksem, który nie pozwalał im krzywdzić swoich. A za swoich...

Bardzo długo żyłam w przekonaniu, że człowiek dostanie to, na co zasługuje. Że jego praca będzie doceniona. Że usługi, za które płaci, zostaną należycie wykonane. Że rycerz na białym rumaku przybędzie nieproszony. A tu „dzonk”. Jedno wielkie przebudzenie. W wieku czterdziestu lat uświadomiłam sobie, że jeśli się nie upomnę w pracy, nikt nie będzie przestrzegał moich praw i nie wynagrodzi poświęcenia premią, podwyżką, czy chociażby dobrym słowem. O wszystko trzeba się upominać. Usługi fryzjerskie to najczęściej fuszerka. Za nimi idzie szkoła nauki jazdy, warsztaty samochodowe, złote rączki… Jedno olśnienie za drugim. Dochodzi do tego, że korzystam z usług, które kosztują mnie kilkanaście tysięcy. I znowu: „dzonk”. Jak się nie upomnisz, to nie będzie tak, jak trzeba, czy na czas. A rycerz na białym rumaku? Chętnie skorzysta z mojego, bo po co mu jego własny? Do tego kobieta jest po to, by służyć mężczyźnie, a nie po to, by nosić ją na rękach. „Dzonk”. A kiedyś wydawało mi się, że to, co się nam należy, będzie nam dane. Złudzenie. Przecież już w Biblii napisano: „Proście, a będzie wam dane”. Nie wiem, skąd wzięło się u mnie przekonanie, że bez chodzenia, upominania się, sprawdzania, będzie nam dane. No skąd? Co gorsze, słowa Biblii zamieniłabym dziś na „Będzie wam dane to, co siłą wyszarpane”.

Bardzo długo żyłam w przekonaniu, że człowiek dostanie to, na co zasługuje. Że jego praca będzie doceniona. Że usługi, za które płaci, zostaną należycie wykonane. Że rycerz na białym rumaku przybędzie nieproszony. A tu „dzonk”. Jedno wielkie przebudzenie. W wieku czterdziestu lat uświadomiłam sobie, że jeśli się nie upomnę w pracy, nikt nie będzie przestrzegał moich praw i...

Zdradzieckie serce[bookLink]4845722|Zdradzieckie serce[/bookLink]

Zdradzieckie serce[bookLink]4845722|Zdradzieckie serce[/bookLink]

 [bookCover]4845722|Zdradzieckie serce[/bookCover]