Jak ja to robię, kiedy piszę?
Nigdy z marszu. Najpierw notuję kilka myśli, skojarzeń, meandrów, po których można w danym temacie pobłądzić i zdań, które narzucają się same. Materiał ten zostawiam obróbce podświadomości. Zadziwiające, że bierze się za robotę, jakby wiedziała, że ma coś zadane. Wyskakuje mi z półek, kiedy robię zakupy, lubi uaktywniać się w wannie i wszędzie tam, gdzie próżno o długopis. Daję jej trochę czasu, potem obie przystępujemy do tanga.

Plik puchnie od postrzępionych zdań i urywków myśli. Tekst bardziej traci niż zyskuje na strukturze. Ja sama staram się skrzętnie omijać alerty mojego mózgu, który upomina się, by zaprzestać tej beznadziejnej roboty i przejść do zadań bardziej konstruktywnych. Na zachętę cytuje mi co jakiś czas bzdury, które udało mi się do tej pory wypocić. Lubi też wspomnieć o grafomanii jako potencjalnie zagrażającej chorobie. Mimo wszystko dalej jak głupia buduję tę wieżę, przekładam klocki, aż wreszcie natrafiam na akceptowalne zdanie pierwsze. Czytam je na głos. Doklejam kolejne. Za każdym razem czytam, brzmienie staje się kwestią kluczową, bez brzmienia nie będzie tekstu. Do końca jadę już na głośnomówiącym, większość przygotowanych wcześniej urywków okazuje się mało przydatna.
Ostatnia kropka.
I znowu czekanie. Wysyłać też tak galopem nie wysyłam. Mój mózg ma w zwyczaju ulegać cielęcym zachwytom nad tym, co wysmażył. Nie ufam mu. Mało to przepuścił bredni?

Trzeba się jednak łudzić, bez tego tylko kulki z papieru i zgrzytanie zębów.

Jak ja to robię, kiedy piszę?
Nigdy z marszu. Najpierw notuję kilka myśli, skojarzeń, meandrów, po których można w danym temacie pobłądzić i zdań, które narzucają się same. Materiał ten zostawiam obróbce podświadomości. Zadziwiające, że bierze się za robotę, jakby wiedziała, że ma coś zadane. Wyskakuje mi z półek, kiedy robię zakupy, lubi uaktywniać się w wannie i wszędzie...

W kreowaniu wszelkich wypowiedzi przyświeca mi jedna podstawowa zasada - pisanie jednocześnie wysokim i niskim stylem. Mieszanie i bawienia się formą sprawia mi ogromną przyjemność. Pisanie w ścisłych ryzach stylu wysokiego wyłącza według mnie możliwość pisania o wydarzeniach banalnych, bądź zabawnych. Natomiast o rzeczach istotnych,bądź fundamentalnych takich jak śmierć,czy wydarzenia wojenne należy pisać trzymając się odpowiedniego podniosłego tonu i powagi sytuacji. Korzystając jednocześnie z zasobów obydwu przedstawionych stylów możemy pisać na dosłownie każdy temat, nie będąc ani osobą banalną, nudną, ani też wyniosłą,bądź przemądrzałą. Ponadto tekst trafia wówczas do szerokiego grona odbiorców i nie musimy wyznaczać sobie grupy docelowej naszych czytelników. Labilność i zabawa słowem, konwencją to według mnie klucz do sukcesu.

W kreowaniu wszelkich wypowiedzi przyświeca mi jedna podstawowa zasada - pisanie jednocześnie wysokim i niskim stylem. Mieszanie i bawienia się formą sprawia mi ogromną przyjemność. Pisanie w ścisłych ryzach stylu wysokiego wyłącza według mnie możliwość pisania o wydarzeniach banalnych, bądź zabawnych. Natomiast o rzeczach istotnych,bądź fundamentalnych takich jak...

Konkrety - opisuję to, jak dana książka na mnie wpłynęła, co czułam, czy mnie zainteresowała. Nie opisuję fabuły, którą przecież czytelnicy znają. Krótko, zwięźle i na temat - moje motto.

Konkrety - opisuję to, jak dana książka na mnie wpłynęła, co czułam, czy mnie zainteresowała. Nie opisuję fabuły, którą przecież czytelnicy znają. Krótko, zwięźle i na temat - moje motto.

Zawsze gdy podejmuję się wzięcia udziału w konkursie próbuję odnaleźć w opisywanej historii część siebie.
Bo czym byłaby opowieść gdyby nie było w niej odrobiny mnie?
Inspiracji zawsze szukam w swoim życiu, bo nie ważne jakie one jest, to i tak może posłużyć za podstawę całkiem niezłej opowieści.
Druga kwestia to szczerość przed samym sobą - jeśli decyduję się pisać na tematy poważne, tematy życiowe to zawsze robię to w zgodzie z własnym sumieniem. Nie oszukuję samej siebie i tym bardziej nie oszukuję czytelnika.

Zawsze gdy podejmuję się wzięcia udziału w konkursie próbuję odnaleźć w opisywanej historii część siebie.
Bo czym byłaby opowieść gdyby nie było w niej odrobiny mnie?
Inspiracji zawsze szukam w swoim życiu, bo nie ważne jakie one jest, to i tak może posłużyć za podstawę całkiem niezłej opowieści.
Druga kwestia to szczerość przed samym sobą - jeśli decyduję się pisać na...

Nie wciskam kitu - moje wypowiedzi są zawsze szczere i przedstawiają autentyczne odczucia na temat książki, bohaterów, a czasem autora. Staram się pisać o wszystkim, co mi leży na sercu po przeczytaniu danej książki, zarówno o negatywnych, jak i pozytywnych odczuciach. Dlaczego? Bo samo czytanie mi już nie wystarcza. Uwielbiam przelewać na papier swoje myśli i odczucia.

Nie wciskam kitu - moje wypowiedzi są zawsze szczere i przedstawiają autentyczne odczucia na temat książki, bohaterów, a czasem autora. Staram się pisać o wszystkim, co mi leży na sercu po przeczytaniu danej książki, zarówno o negatywnych, jak i pozytywnych odczuciach. Dlaczego? Bo samo czytanie mi już nie wystarcza. Uwielbiam przelewać na papier swoje myśli i odczucia.

Spuść swoją wyobraźnię ze smyczy i daj się jej ponieść.

Niech oprowadzi Cię po zakamarkach Twoich myśli, niech pobiega pośród nich i niech wywącha te najsmaczniejsze, którymi warto się podzielić. Pozwól jej wtedy na odrobinę swobody, daj jej ugryźć najsmakowitszy temat i niech ślady swoich łap zostawi na papierze w postaci liter, słów, zdań.

Nie zapomnij jej potem pogłaskać :)

I pamiętaj ją regularnie karmić, mądrze karmić - smaczną i dobrą literaturą. Wtedy z pewnością nie raz Ci się odwdzięczy i szczęśliwa zamerda do Ciebie ogonem, czekając w gotowości na kolejne harce po łąkach Twoich myśli.

Spuść swoją wyobraźnię ze smyczy i daj się jej ponieść.

Niech oprowadzi Cię po zakamarkach Twoich myśli, niech pobiega pośród nich i niech wywącha te najsmaczniejsze, którymi warto się podzielić. Pozwól jej wtedy na odrobinę swobody, daj jej ugryźć najsmakowitszy temat i niech ślady swoich łap zostawi na papierze w postaci liter, słów, zdań.

Nie zapomnij jej potem...

Zawsze kieruje się w życiu zasadą, że "lepsza gorzka prawda niż słodkie kłamstwo". Dlatego wszystko co piszę jest jak najbardziej zgodne z prawdą. Nie ma co udawać, że książka, którą właśnie przeczytaliśmy jest fajna jeśli w rzeczywistości taka nie była. Nawet jeśli jest to nasz ulubiony pisarz, którego książki uwielbiamy. Zawsze zdarzy się jakaś, która po prostu będzie beznadziejna.

Zawsze kieruje się w życiu zasadą, że "lepsza gorzka prawda niż słodkie kłamstwo". Dlatego wszystko co piszę jest jak najbardziej zgodne z prawdą. Nie ma co udawać, że książka, którą właśnie przeczytaliśmy jest fajna jeśli w rzeczywistości taka nie była. Nawet jeśli jest to nasz ulubiony pisarz, którego książki uwielbiamy. Zawsze zdarzy się jakaś, która po prostu będzie...

Właściwie robię tylko jedną rzecz: nie czytam opinii innych osób, zanim nie przeczytam książki. Wyjątkiem jest jeden komentator, którego opinie pomagają mi wybrać kolejną książkę do czytania. Zazwyczaj jednak nie lubię się posiłkować czyimś odbiorem danej książki. Z tego samego powodu nie słucham audiobooków, bo czytanie na głos już jest interpretacją. Z czystym kontem, niezaśmieconym głosami w mojej głowie, czasem na świeżo po spotkaniu z książką, czasem kilka dni później już wiem - i wtedy słowa same się piszą. Moje słowa.

Właściwie robię tylko jedną rzecz: nie czytam opinii innych osób, zanim nie przeczytam książki. Wyjątkiem jest jeden komentator, którego opinie pomagają mi wybrać kolejną książkę do czytania. Zazwyczaj jednak nie lubię się posiłkować czyimś odbiorem danej książki. Z tego samego powodu nie słucham audiobooków, bo czytanie na głos już jest interpretacją. Z czystym kontem,...

Myśl strategicznie. Kiedy piszesz, wiedz, co chcesz powiedzieć w sposób krytyczny i perswazyjny. Wyobraź sobie, że twoja opinia to nie jest próba. Twoja argumentacja musi doprowadzić, aby wszyscy którzy będą ją czytać byli po twojej stronie.

Myśl strategicznie. Kiedy piszesz, wiedz, co chcesz powiedzieć w sposób krytyczny i perswazyjny. Wyobraź sobie, że twoja opinia to nie jest próba. Twoja argumentacja musi doprowadzić, aby wszyscy którzy będą ją czytać byli po twojej stronie.

Wiele rozmawiam z ludźmi, jestem świetnym słuchaczem. Dołączam do tego moją bujną wyobraźnię i tak powstają wszystkie wypowiedzi.
Ważne dla mnie jest jednak, aby w każdej wypowiedzi zawrzeć cząstkę siebie, swoje odczucia, pragnienia, marzenia, czy niespełnione plany. Taka wypowiedź pozwala także na pobudzenie swojej wyobraźni, daje możliwość sięgnięcia do wspomnień, i napisania własnego zakończenia.

Wiele rozmawiam z ludźmi, jestem świetnym słuchaczem. Dołączam do tego moją bujną wyobraźnię i tak powstają wszystkie wypowiedzi.
Ważne dla mnie jest jednak, aby w każdej wypowiedzi zawrzeć cząstkę siebie, swoje odczucia, pragnienia, marzenia, czy niespełnione plany. Taka wypowiedź pozwala także na pobudzenie swojej wyobraźni, daje możliwość sięgnięcia do wspomnień, i...