Często obwiniamy los za niepowodzenia w naszym życiu. Ja jednak uważam że w większości my sami decydujemy o tym co nas spotka za 10 czy 20 lat.Sami pracujemy na to co nas czeka w przyszłości.
Nie myślę tu o chorobach, wypadkach myślę tu raczej o tym co osiągniemy i jakie mamy cele życiowe. Będąc chorym ciągle kierujemy naszym życiem w sferze duchowej. Głeboko wierzę w karmę.To kim jesteśmy i jacy dla innych odbija się na naszym pózniejszych życiu więc może zamiast użalać się nad własnym losem warto pokazać troche dobra i empatii innym.

Często obwiniamy los za niepowodzenia w naszym życiu. Ja jednak uważam że w większości my sami decydujemy o tym co nas spotka za 10 czy 20 lat.Sami pracujemy na to co nas czeka w przyszłości.
Nie myślę tu o chorobach, wypadkach myślę tu raczej o tym co osiągniemy i jakie mamy cele życiowe. Będąc chorym ciągle kierujemy naszym życiem w sferze duchowej. Głeboko wierzę w...

Nie wierzę w to, że najbardziej decydującą osobą o moim życiu jestem ja.

Wiele razy przekonałam się, że los potrafi zadrwić, rozśmieszyć i pokazać swoją siłę. Jak bardzo życie nie byłoby zorganizowane i poukładane, to właśnie przypadek może spowodować, że wszystko runie jak domek z kart.

Żadna nasza wewnętrzna ani zewnętrzna siła, nie ma na to wpływu. Możemy wiele, ale tylko do pewnego momentu. Gdzieś wysoko nad nami rządzi przypadek.

Nie wierzę w to, że najbardziej decydującą osobą o moim życiu jestem ja.

Wiele razy przekonałam się, że los potrafi zadrwić, rozśmieszyć i pokazać swoją siłę. Jak bardzo życie nie byłoby zorganizowane i poukładane, to właśnie przypadek może spowodować, że wszystko runie jak domek z kart.

Żadna nasza wewnętrzna ani zewnętrzna siła, nie ma na to wpływu. Możemy wiele, ale...

Życie to kalejdoskop,gdzie nie ma nic stałego,poukładanego,pewnego.Pewna jest tylko śmierć..a życie to ciągłe zmiany.Nie jesteśmy kowalem swego życia bo tak na prawdę nie jesteśmy w stanie niczego na sto procent zaplanować,zawsze jest jakieś ale ,jakaś niepewność taki "pstryk",który sprawia,że życie wywraca się do góry nogami.

Życie to kalejdoskop,gdzie nie ma nic stałego,poukładanego,pewnego.Pewna jest tylko śmierć..a życie to ciągłe zmiany.Nie jesteśmy kowalem swego życia bo tak na prawdę nie jesteśmy w stanie niczego na sto procent zaplanować,zawsze jest jakieś ale ,jakaś niepewność taki "pstryk",który sprawia,że życie wywraca się do góry nogami.

Być kowalem własnego losu...taaa...to bajka, która przez to, że powtarzana w kółko ma stać się prawdą. Ma nas mobilizować do większego wysiłku, ma motywować i napędzać do tworzenia, każe słuchać głosu serca lub rozsądku jak kto woli...ale to niestety bajka. Bo jak wytłumaczyć fakt, że przyszłość przewidzieć mogą karty, jeśli stawia się je umiejętnie, jak wytłumaczyć fakt, że sny uprzedzają lub ostrzegają przed pewnymi wydarzeniami? Ktoś kto tego nie doświadczył nie zrozumie...pomijając już fakt, że ciężko się przyznać nam racjonalnym istotom do wiary w Przeznaczenie. Ale to Ono jest autorem naszych historii...

Być kowalem własnego losu...taaa...to bajka, która przez to, że powtarzana w kółko ma stać się prawdą. Ma nas mobilizować do większego wysiłku, ma motywować i napędzać do tworzenia, każe słuchać głosu serca lub rozsądku jak kto woli...ale to niestety bajka. Bo jak wytłumaczyć fakt, że przyszłość przewidzieć mogą karty, jeśli stawia się je umiejętnie, jak wytłumaczyć fakt,...

Ja uważam, że LOS WYBIERA CZŁOWIEKA.
Po tym co spotyka mnie i z obserwacji innych ludzi, widzę, że niewielki mamy wpływ na to co nas spotyka. Jasne, że niektórzy za sprawą swojej decyzji o przeprowadzce czy założeniu własnej firmy i osiągnięciu sukcesu mają swój wkład w bieg zdarzeń, ale i tak nie przewidzimy wszystkiego tego co nas może spotkać później, nie jest powiedziane, że sukces będzie trwał wiecznie, a złośnik los wywinie nam figla. Ile razy np. wybierając studia mamy na początku wielkie nadzieje na przyszłość, a potem często jesteśmy "zmuszani" przez los pracować w miejscach, z których na uczelnianych korytarzach się śmialiśmy, że w życiu do takiej pracy nie pójdziemy... Spotkanie swojej drugiej połowy też najczęściej jest przypadkiem, zbiegiem okoliczności, że akurat w tym miejscu i o tym czasie z tą osobą się spotkaliśmy, nie mówiąc już o chorobach, które mogą przytrafić się nam i naszym bliskim w najmniej oczekiwanym czasie.
Dlatego pamiętajmy, że nic nie trwa wiecznie, złośnik los może nas nieźle w życiu boksować nawet w chwilach gdy uważamy, że już wszystko mamy.

Ja uważam, że LOS WYBIERA CZŁOWIEKA.
Po tym co spotyka mnie i z obserwacji innych ludzi, widzę, że niewielki mamy wpływ na to co nas spotyka. Jasne, że niektórzy za sprawą swojej decyzji o przeprowadzce czy założeniu własnej firmy i osiągnięciu sukcesu mają swój wkład w bieg zdarzeń, ale i tak nie przewidzimy wszystkiego tego co nas może spotkać później, nie jest...

Uważam, że mamy niewielki wpływ na swoje życie. Wszystko jest zaplanowane odgórnie i my możemy tylko reagować na zaistniałe sytuacje, zdarzenia. Pozostawia nam to jakiś niewielki procent skuteczności w nierównej walce o swoje plany i marzenia, ale jak powiedziałam, niewielki. Lepsze to niż nic...

Uważam, że mamy niewielki wpływ na swoje życie. Wszystko jest zaplanowane odgórnie i my możemy tylko reagować na zaistniałe sytuacje, zdarzenia. Pozostawia nam to jakiś niewielki procent skuteczności w nierównej walce o swoje plany i marzenia, ale jak powiedziałam, niewielki. Lepsze to niż nic...

Uważam, że światem rządzą przypadki i zbiegi okoliczności. Niby do czegoś dążymy, ale najdrobniejsze odstępstwo od jakiegoś planu sprawia, że życie zmienia się o 180 stopni i plan umiera

Uważam, że światem rządzą przypadki i zbiegi okoliczności. Niby do czegoś dążymy, ale najdrobniejsze odstępstwo od jakiegoś planu sprawia, że życie zmienia się o 180 stopni i plan umiera

Jedni mówią,że kiedy coś idzie dobrze to sami to stworzyliśmy..ale kiedy coś idzie źle to wina Boga. Do tej pory Anna też tak myślała,aż poznała Toma.
Znajomi, doskonale sie rozumiejący. Częste spotkania były dla nich normalnością. Kiedy znajomi pytali o związki oboje, mówili,żę to nie dla nich i nigdy nie bedą razem.
Wszystko zmieniło się na jednym ze spotkań kiedy Toma "coś" tkneło i kazało wziąć Annę na kolana. Tamten wieczór wiele zmienił. Tamtego wieczoru ich serca zabiły szybciej. Od tamtej pory minęło juz 3 lata..3 lata ich szczęśliwego związku. Oboje nie rozumieją co się wtedy stało. Coś mu kazało ..po prostu. Oboje uważają,że ot był przypadek, znajomi mówią,ze przeznaczenie.
Ta historia wydarzyła się naprawdę. Właśnie tak zaczął się mój związek z obecnym męzem. Od tamtego czasu nauczyłam się mówić, że co ma wisieć nie utonie. Tak było nam pisane i nic z tego,żę oboje mieliśmy inne plany.

Jedni mówią,że kiedy coś idzie dobrze to sami to stworzyliśmy..ale kiedy coś idzie źle to wina Boga. Do tej pory Anna też tak myślała,aż poznała Toma.
Znajomi, doskonale sie rozumiejący. Częste spotkania były dla nich normalnością. Kiedy znajomi pytali o związki oboje, mówili,żę to nie dla nich i nigdy nie bedą razem.
Wszystko zmieniło się na jednym ze spotkań kiedy Toma...

Poniekąd każdy jest kowalem i wykuł jakiś los, jednak tylko niewielki ułamek procenta wywalczyła sobie życie z własnoręcznie wypracowanym losem. Wszystko przez to, że losem kieruje przypadek. My wykuwamy los, a przypadek go ustawia gdzieś na świecie. Czasami nasz wymarzony los stoi na naszej drodze, zdarza się komuś niechcący sprzątnąć go sprzed nosa, a najczęściej nieświadomie, wielokrotnie go mijamy. lecz nie mamy pojęcia jak go sobie wziąć. Winimy los, bądź przypadek, lub samych siebie, ale najczęściej za niepowodzenie odpowiada więcej niż jeden czynnik, dlatego wciąż kujemy znów i znów, póki nie braknie nam sił. Wtedy kończy się czas i przez krótki ułamek sekundy widzimy wszystko to czego nie było nam dane dostrzec za życia.

Poniekąd każdy jest kowalem i wykuł jakiś los, jednak tylko niewielki ułamek procenta wywalczyła sobie życie z własnoręcznie wypracowanym losem. Wszystko przez to, że losem kieruje przypadek. My wykuwamy los, a przypadek go ustawia gdzieś na świecie. Czasami nasz wymarzony los stoi na naszej drodze, zdarza się komuś niechcący sprzątnąć go sprzed nosa, a najczęściej...

Myślę, że los z przypadkiem to dobrzy znajomi, którzy rywalizują o względy naszego podświadomego działania. Sięgając czasów dzieciństwa doskonale pamiętam, że moją ulubioną zabawą była 'zabawa w sklep' lub kram z warzywami. Do pudełek po margarynie wrzucałam to, co udało mi się podkraść mamie z kuchni, podczas przygotowywania obiadu: suchy makaron, słupki marchewki i zielone natki. Później nie chciałam już sprzedawać warzyw, które na moim straganie z krzeseł zastąpiły bardzo szybko książki. Mijały lata, zmieniałam szkoły i z każdej strony płynęły głosy - "idź na studia, przynajmniej nie będziesz sklepową!". No dobra, skoro już nie wypada pracować w sklepie, to zdobędę dyplom i zostanę... No właśnie. Zostałam bibliotekarzem, chociaż miałam być psychologiem. Najlepszą terapią dla mnie okazała się praca z książką. I to właśnie taką papierową terapię przepisuję moim klientom w księgarni, w której pracuję od kilku lat. Bo tak jak powiedział mi jeden z czytelników - nie sztuką jest znaleźć książkę dla czytelnika, ale odpowiedniego czytelnika dla książki. Los, a może przypadek czy podświadome działanie zatoczyły koło i spotkały się w miejscu, do którego pasuję jak ulał!

Myślę, że los z przypadkiem to dobrzy znajomi, którzy rywalizują o względy naszego podświadomego działania. Sięgając czasów dzieciństwa doskonale pamiętam, że moją ulubioną zabawą była 'zabawa w sklep' lub kram z warzywami. Do pudełek po margarynie wrzucałam to, co udało mi się podkraść mamie z kuchni, podczas przygotowywania obiadu: suchy makaron, słupki marchewki i...