Teresa miała lat 64,miłe usposobienie,przeciętną urodę.Do sanatorium w Ciechocinku przyjechała pierwszy raz. Pewnego dnia na stołówce dostrzegła Romana. Obwieszony złotem,zawsze nosił modne ubrania i fryzurę,a kawałami sypał jak z rękawa. To była miłość od pierwszego wejrzenia.
Niestety Roman nie dostrzegał Teresy zupełnie otoczony wianuszkiem kobiet. Z jedną z nich już po tygodniu pobytu paradował pod rękę.
W dodatku z jej koleżanką z pokoju Aliną...
Teresa kupiła środki na przeczyszczenie i wsypała Alinie do herbatki.
Alina zaniemogła, więc Roman zaczął przesiadywać w ich wspólnym pokoju, by wspierać ukochaną. Teresa zaprzyjaźniła się w tym czasie z Romanem i dbała o to, by koleżance niemoc nie przychodziła.
Alina w ubikacji, a oni wspólnie rozwiązują krzyżówki. Alina u lekarza, a oni oglądają seriale. Potem była wycieczka, na którą Alina nie mogła jechać, bo dostała od Teresy na noc podwójną dawkę leku, więc trzymała się sedesu jak ostatniej deski ratunku.
Teresa z Romanem spędzali razem upojne chwile. Nie wiedzieli jak powiedzieć o tym Alinie.
Alina z powodów zdrowotnych wyjechała z sanatorium na własne żądanie. Teresa była bardzo szczęśliwa i przeżywała swoją drugą młodość. Stali się nierozłączni, zakochani.."Nasze gołąbeczki" -mówiono o nich na turnusie.
Sanatoryjna miłość Teresy i Romana przetrwała. Zostali parą i wkrótce wzięli ślub, a ich świadkiem była Alina.
Nikt nigdy nie dowiedział się o intrydze, która spowodowała,że są razem.
Cóż, cel uświęca środki...

Teresa miała lat 64,miłe usposobienie,przeciętną urodę.Do sanatorium w Ciechocinku przyjechała pierwszy raz. Pewnego dnia na stołówce dostrzegła Romana. Obwieszony złotem,zawsze nosił modne ubrania i fryzurę,a kawałami sypał jak z rękawa. To była miłość od pierwszego wejrzenia.
Niestety Roman nie dostrzegał Teresy zupełnie otoczony wianuszkiem kobiet. Z jedną z nich już...

W Ciechocinku nastał wielki dzień, zostanie wystawiony największa w Europie Skała która ma ponad 2 miliony lat. W tym samym czasie do uzdrowiska przyjeżdża para przyjaciółek Kasia i Basia.

Gdy docierają do sanatorium wszyscy mówią tylko o jakieś skale. Wieczorem we wszystkich programach telewizyjnych nowina że ową skałę ktoś porwał. Kasia i Basia w tym czasie chodziły sobie po mieście nagle jakiś mężczyzna przepycha się między nimi. Kasia torebką okłada napastnika i nie zauważa że jakiś kamień ma w kieszeni. Po przyjściu do pokoju, Kasia zauważa że ma coś kieszeni, ogląda kamień i widzi że taki sam kamień pokazują w telewizji. Dzieli się nowinami z Basią i mówią że to będzie ich sekret, w końcu co się dzieje w Ciechocinku zostaje w Ciechocinku.

W Ciechocinku nastał wielki dzień, zostanie wystawiony największa w Europie Skała która ma ponad 2 miliony lat. W tym samym czasie do uzdrowiska przyjeżdża para przyjaciółek Kasia i Basia.

Gdy docierają do sanatorium wszyscy mówią tylko o jakieś skale. Wieczorem we wszystkich programach telewizyjnych nowina że ową skałę ktoś porwał. Kasia i Basia w tym czasie chodziły...

– Kocham życie! – krzyknęła Zyta, zrywając z siebie górę od stroju kąpielowego.

Ku uciesze przebywających na basenie gości, na światło dzienne wyjrzały nie pierwszej jędrności piersi, które światło słoneczne widziały ze 3 dekady wstecz.

– O Boże, Zyta, co Ty wyprawiasz, zakryj się natychmiast – Helena nie mogła opanować zażenowania. Czym prędzej podbiegła do przyjaciółki z ręcznikiem, próbując ją osłonić, a tym samym pozwolić uniknąć kompromitacji na ciechocińskim basenie.

Ta jednak nie pozwoliła się okryć, tylko dumnie przechadzała się wzdłuż brzegu, eksponując swoje 70-letnie wdzięki.

– Kochana, opanuj emocje! Przyjechałam tu korzystać z życia! Przez 50 lat nie doświadczyłam wielu przyjemności, ciągle martwiłam się, co ludzie powiedzą. Tu czuję, że żyję! Nie muszę się wstydzić, bo wszystkich tych ludzi widzę pierwszy i ostatni raz… no może poza Tobą. Ale w końcu czuję się wolna. I wiesz co Ci powiem? Od zawsze marzyłam, żeby paradować nago wśród wpatrzonych we mnie ślepo mężczyzn!

– No wiesz! – rzekła zgorszona Helena – średnia wieku tych jak ich nazwałaś „mężczyzn” to 80 lat! Powinnaś mieć trochę wstydu! Jak się Marian dowie… Ubieraj się natychmiast!

– Helenko, daj spokój. On żyje w swoim świecie i niezbyt obchodzi go, co robię. Z chęcią zgodził się, abym przyjechała do Ciechocinka. Myślę, że sam ma niejedno na sumieniu. Tak więc zabawmy się porządnie! Być może to ostatnia taka szansa w życiu! – wesoło odrzekła Zyta, po czym schyliła się i sprawnym ruchem zsunęła swoje figi…

– Kocham życie! – krzyknęła Zyta, zrywając z siebie górę od stroju kąpielowego.

Ku uciesze przebywających na basenie gości, na światło dzienne wyjrzały nie pierwszej jędrności piersi, które światło słoneczne widziały ze 3 dekady wstecz.

– O Boże, Zyta, co Ty wyprawiasz, zakryj się natychmiast – Helena nie mogła opanować zażenowania. Czym prędzej podbiegła do...

Trzy liczące wspólnie sto osiemdziesiąt lat emerytki, kończyły drugą butelkę jasnego wina. Budzik zapiszczał, oznajmiając drugą godzinę po północy. Baśka wstała i bełkocząc oznajmiła Elżbiecie i Zofii, że idzie spać. Wyszła, zostawiając za drzwiami przyjaciółki, które chichocząc wyśmiały słabą głowę nowo poznanej Barbary z Konina. W spokojnych na co dzień kobietach za sprawą wina zaczęły się budzić demony.
- Stare babsko, a kąpieli błotnych jej się zachciewa. - Szydziły.
- Ma tupet mówiąc, że naszej skórze już by nic nie pomogło.
Kobiety spojrzały na siebie. Ich wzrok mówił "Myślisz o tym samym co ja?" Chwiejnym krokiem opuściły pokój i starając się nie narobić hałasu przeszły korytarzem do skrzydła budynku, w którym odbywały się zabiegi uzdrowiskowe. Szczęśliwie drzwi pomieszczenia z wanną do kąpieli błotnych były otwarte. Dwa wiadra gęstej, nierozcieńczonej zawiesiny błotnej stały się łupem wstawionych kobiet. Pięć minut później były już przed pokojem 34, gdzie tak jak przypuszczały, pijana Barbara nie zamknęła drzwi.
Zasnęła w ubraniach. Elżbieta skinęła głową i zaczęła powoli wylewać błoto na białą suknie Barbary. Zofia postanowiła pójść na całość i od razu chlusnęła cała zawartością na śpiąca. Zalana w trupa przekręciła się jedynie na bok, widząc to Elżbieta także szybko opróżniła wiadro…
Z rana zdezorientowana Barbara wstała z ubrudzonego łoża i wyszła na korytarz. Ślady błota prowadziły do pokoju 31.
- Nie wiedzą z kim zadarły – pomyślała dzwoniąc po wnuczka.

Trzy liczące wspólnie sto osiemdziesiąt lat emerytki, kończyły drugą butelkę jasnego wina. Budzik zapiszczał, oznajmiając drugą godzinę po północy. Baśka wstała i bełkocząc oznajmiła Elżbiecie i Zofii, że idzie spać. Wyszła, zostawiając za drzwiami przyjaciółki, które chichocząc wyśmiały słabą głowę nowo poznanej Barbary z Konina. W spokojnych na co dzień kobietach za...

Ciechocinek jest cudowny! Krysia, Helenka i Jadwiga siedziały sobie przy stoliku powolutku popijając herbatę. Miały godzinkę wolnego pomiędzy zabiegami i postanowiły chwile się odprężyć.
- Mój mąż jest doprawdy zwykłym chamem! – powiedziała Krysia oburzona- Wiecie co zrobił? Miałam już spakowana walizkę na wyjazd. To chyba oczywiste, że potrzebuje nie tylko dresów i podkoszulków, ale też czegoś normalnego do chodzenia. A ten baran powyciągał mi w tajemnicy moje najlepsze ciuchy, żebym przypadkiem nie wyglądała zbyt dobrze! Jak on śmiał! Co on sobie myśli, że przyjechałam tutaj, żeby flirtować? I to w tym wieku?
- No, no, a to miał pomysł. A dzisiaj dancing wieczorem. Pójdziesz?
- Pójdę. Założę to w czym przyjechałam. Dobrze chociaż, że ten idiota nie zabrał mi tej pięknej kolii i kolczyków, które włożyłam do kosmetyczki. Będą idealnie pasowały.
- A wiesz co, ja bym zrobiła z takim mężem?- odezwała się Jadwiga. – Powiedziałabym mu, że wszystkie koleżanki chodziły po dancingach, a ja nie miałam się w co ubrać i musiałam chodzić po krzakach!
- Jadźka!- Helenka, niezwykle religijna kobieta nerwowo zareagowała na te słowa i wstała od stolika. Koleżanki wzięły z niej przykład, bo i tak wolny czas się już kończył.
Wieczorem stała się jednak rzecz niesłychana. Krystynka wybiegła ze swojego pokoju ze strasznym szlochem. Okradziono ją! W sanatorium! Z tej pięknej kolii i kolczyków. I co ona teraz powie mężowi?

Ciechocinek jest cudowny! Krysia, Helenka i Jadwiga siedziały sobie przy stoliku powolutku popijając herbatę. Miały godzinkę wolnego pomiędzy zabiegami i postanowiły chwile się odprężyć.
- Mój mąż jest doprawdy zwykłym chamem! – powiedziała Krysia oburzona- Wiecie co zrobił? Miałam już spakowana walizkę na wyjazd. To chyba oczywiste, że potrzebuje nie tylko dresów i...

Bernatka stała na stacji dworca kolejowego w Ciechocinku nie wiedząc gdzie iść. Zdezorientowanej kobiecie z pomocą ruszył starszy pan.
- Moje uszanowanie. Może pomóc? – zwrócił się do niej uchylając kapelusza.
- Jak trafię do pensjonatu Róża? – uśmiechnęła się
- Zaprowadzę panią. Nie pozwolę damie dźwigać toreb – zerknął na walizki. Po drodze długo zachwalał atrakcje Ciechocinka. Umówili się na spacer następnego dnia.
Ma się ten czar – pomyślała malując usta. A była to kobieta słusznej postury, o gładkiej cerze dobiegająca 60-tki, mężatka z dwójką dorosłych synów: Marusiem i Robusiem.
Nazajutrz wraz z nowym adoratorem przemierzali miasto, kiedy zmęczeni usiedli w kawiarni okazało się, że adorator zapomniał portfela. Bernatka zapłaciła a szanowny pan jął całować rączki. Sytuacja powtórzyła się jeszcze kilkakrotnie. Z każdym rachunkiem pan był coraz bardziej czarujący.
Czwartego dnia podeszła do niej bufetowa.
- Widziałam, że kręci się koło pani nasz uzdrowiskowy tulipan – rzekła.
- Kto? – zdziwiła się Bernatka
- Taki jeden naciągacz. Prowadza się z turystkami, czaruje i póki ta płaci to jest słodki a potem hop siup znika – powiedziała.
- Nie wiem o kim pani mówi – powiedziała odchodząc.
Postanowiła jednak śledzić swojego adoratora. Spotkała go na dworcu z nową turystką.
- Sto złotych. Wisi mi pan stówę za atrakcje – fuknęła.
Mężczyzna zmieszał się jednak wysupłał z kieszeni żądaną kwotę i uciekł.
- Naciągacz, znam się na takich – skwitowała Bernatka i poszła na pociąg.

Bernatka stała na stacji dworca kolejowego w Ciechocinku nie wiedząc gdzie iść. Zdezorientowanej kobiecie z pomocą ruszył starszy pan.
- Moje uszanowanie. Może pomóc? – zwrócił się do niej uchylając kapelusza.
- Jak trafię do pensjonatu Róża? – uśmiechnęła się
- Zaprowadzę panią. Nie pozwolę damie dźwigać toreb – zerknął na walizki. Po drodze długo zachwalał atrakcje...

Weranda na Czarcim Cyplu[bookLink]303592|Weranda na Czarcim Cyplu[/bookLink]

Weranda na Czarcim Cyplu[bookLink]303592|Weranda na Czarcim Cyplu[/bookLink]

 [bookCover]303592|Weranda na Czarcim Cyplu[/bookCover]