Na pewno, jego niedoskonałością jest charakter. Mój mężczyzna wydaje się zawsze niedostępny. Jest taki trochę "wojskowy", ale za tą pozą, kryje się fajny, ciepły i bardzo rodzinny facet, który dba o swoich bliskich, jak prawdziwy lew. Nie łatwo go czasami zrozumieć, ale da się kochać, ile dusza zapragnie. Pozdrawiam ;-)

Na pewno, jego niedoskonałością jest charakter. Mój mężczyzna wydaje się zawsze niedostępny. Jest taki trochę "wojskowy", ale za tą pozą, kryje się fajny, ciepły i bardzo rodzinny facet, który dba o swoich bliskich, jak prawdziwy lew. Nie łatwo go czasami zrozumieć, ale da się kochać, ile dusza zapragnie. Pozdrawiam ;-)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Rozbraja mnie (powodując śmiech lub opad ramion w zależności od sytuacji) metamorfoza, której podlega mój macho gdy nikt nie widzi i nie słyszy. Na nic mięśnie, fama playboya i przeszłość heavymetalowego wokalisty gdy na horyzoncie pojawia się...pająk, ćma a nie daj Boże komar! Wprawdzie nie piszczy, w przesadną panikę nie wpada, czasem tylko cicho zakwili, zwykle jednak oddala się elegancko i pokazując na "potwora" miałczy "Buźka, zrób coś...". Jeśli akurat nie chcę współpracować zaczyna mowę motywacyjną do psa i kota wskazując im cel i zagrzewając do walki. I to dopiero urzeka!

Rozbraja mnie (powodując śmiech lub opad ramion w zależności od sytuacji) metamorfoza, której podlega mój macho gdy nikt nie widzi i nie słyszy. Na nic mięśnie, fama playboya i przeszłość heavymetalowego wokalisty gdy na horyzoncie pojawia się...pająk, ćma a nie daj Boże komar! Wprawdzie nie piszczy, w przesadną panikę nie wpada, czasem tylko cicho zakwili, zwykle jednak...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Oprócz czytania książek uwielbiam również oglądać filmy. Przeważnie robię to w towarzystwie mojego męża i często spieramy się o to jaki film obejrzeć. On uwielbia wszelkiego rodzaju filmy karate, ja jak na kobietę przystało lubię komedie zwłaszcza te romantyczne lub melodramaty. Gdy już dojdzie do sytuacji, w której oglądamy film taki jak lubię ja zaczyna się cała zabawa. Na początku wszystko jest jak zwykle, wdrażamy się w fabułę, która często jest mniej dynamiczna niżby On tego oczekiwał. W połowie filmu On zaczyna się nudzić (lub tez udaje, że się nudzi) i postanawia komentować film po swojemu czym zawsze bardzo minie irytuje. Ja już trochę ze złością oglądam dalszą część, Jemu nasila się dowcip (z resztą całkiem trafny), przy którym sam śmieje się ze swoich dowcipów. Ja po dłużmy słuchaniu jego komentarzy zaczynam wpadać w jego pułapkę i mimowolnie uśmiecham się pod nosem (chociaż film powinien wywoływać odwrotny skutek). Finał takiego oglądania przebiega w dwóch scenariuszach: Pierwszy - na koniec filmu oboje dostajemy "głupawki" i śmiejemy się z bardzo poważnego filmu. Drugi - On niby nie zainteresowany zaczyna robić coś innego, ale cały czas się dopytuje jak przebiega końcówka akcji (czyli jednak jest zainteresowany)i w końcu przysiada się do mnie i kończymy go razem. I to jest właśnie wada, która jednocześnie mnie rozczula, gdyż nie chce się przyznać, że "babskie" filmy też są fajne i jednocześnie mnie irytuje gdyż za każdym razem jednak mi przy nim przeszkadza.

Oprócz czytania książek uwielbiam również oglądać filmy. Przeważnie robię to w towarzystwie mojego męża i często spieramy się o to jaki film obejrzeć. On uwielbia wszelkiego rodzaju filmy karate, ja jak na kobietę przystało lubię komedie zwłaszcza te romantyczne lub melodramaty. Gdy już dojdzie do sytuacji, w której oglądamy film taki jak lubię ja zaczyna się cała zabawa....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Mój chłopak jest kompletnie "roztrzepany". Działa szybko, nie planuje, zapomina o wszystkim. Ta cecha urzekła mnie w nim najbardziej, ponieważ przez to sprawia wrażenie nie skorego do materialnego gestu bądź romantycznego gestu potrafi sprawić niesamowitą niespodziankę, której nigdy bym się nie spodziewała.

Mój chłopak jest kompletnie "roztrzepany". Działa szybko, nie planuje, zapomina o wszystkim. Ta cecha urzekła mnie w nim najbardziej, ponieważ przez to sprawia wrażenie nie skorego do materialnego gestu bądź romantycznego gestu potrafi sprawić niesamowitą niespodziankę, której nigdy bym się nie spodziewała.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Najbardziej urzeka mnie gdy mężczyzna coś przeskrobie i nie wie jak się do tego zabrać aby powiedzieć o tym ukochanej.
Lubię też te chwile kiedy kobieta się złości na mężczyznę a On jak skruszony robi wszystko byle tylko obyło się już bez fochów :)

Najbardziej urzeka mnie gdy mężczyzna coś przeskrobie i nie wie jak się do tego zabrać aby powiedzieć o tym ukochanej.
Lubię też te chwile kiedy kobieta się złości na mężczyznę a On jak skruszony robi wszystko byle tylko obyło się już bez fochów :)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Mój ukochany mężczyzna rozczula mnie najbardziej,gdy upomina się jak dziecko, żeby mówić do niego czule. Ponieważ to mężczyzna znaleziony jak skarb więc tak go zwykłam nazywać.A On prosi-uwielbiam jak mówisz do mnie Skarb, mów tak proszę nawet gdy pokłócisz się ze mną:)A drugą rzeczą, która mnie rozczula choć czasem irytuje są Jego inżynierskie czyli bardzo logiczne komplementy pod moim adresem. Na pytanie czy ja Ci się w ogóle podobam, odpowiada-nic Ci nie brakuje:) Mogę się na to żachnąć ale po co? Bo oprócz tego,że słabo mu idzie mówienie o emocjach czy uczuciach to każdego dnia czuję, że troszczy się o mnie w praktyczny sposób. Taki mój Skarb.

Mój ukochany mężczyzna rozczula mnie najbardziej,gdy upomina się jak dziecko, żeby mówić do niego czule. Ponieważ to mężczyzna znaleziony jak skarb więc tak go zwykłam nazywać.A On prosi-uwielbiam jak mówisz do mnie Skarb, mów tak proszę nawet gdy pokłócisz się ze mną:)A drugą rzeczą, która mnie rozczula choć czasem irytuje są Jego inżynierskie czyli bardzo logiczne...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Mój mąż ma jedną wadę, z którą nie tylko nie walczę, ale nawet ją akceptuję. To palenie fajki wrzoścowej. Uwielbiam obserwować, jak przygotowuje się do jej zapalenia, a potem pyka te swoje dymki, którymi lubię się bawić, próbując zmienić ich kształt, wrzucać w ich środek kłębek włóczki, lub patrzyć, jak majestatycznie krążą po całym salonie i drażnią naszego psa, usiłującego złapać je swoimi kłami. Dym tytoniowy wcale nie jest dla mnie, jako osoby niepalącej, uciążliwy, lecz odbierany niezwykle pozytywnie. Mój gentleman z fajką sprawia, że przy tym tytoniowym kadzidle wyciszam się, odprężam i relaksuję. I teraz już nie wiem, czy nałóg palenia fajki przez mojego męża stał się sztuką, czy sztuka palenia przez niego fajki stała się moim nałogiem.

Mój mąż ma jedną wadę, z którą nie tylko nie walczę, ale nawet ją akceptuję. To palenie fajki wrzoścowej. Uwielbiam obserwować, jak przygotowuje się do jej zapalenia, a potem pyka te swoje dymki, którymi lubię się bawić, próbując zmienić ich kształt, wrzucać w ich środek kłębek włóczki, lub patrzyć, jak majestatycznie krążą po całym salonie i drażnią naszego psa,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Mój mężczyzna, to taka kochana dziecina. Ciągle w ruchu wszystko robi na raz, każdemu musi pomóc. Zawsze jestem najważniejsza ale ogólnie to na końcu, bo "rozumiem jego potrzeby". Jest to irytujące, że jestem spychana na ostatni plan. A gdy się umówimy i on o tym zapomni, to staję się chodzącym wulkanem, który wybucha na każde wspomnienie o nim. Ale kiedy już zrezygnuje z planów, przybiegnie, zacznie przepraszać, prosić, żartować, robi tak niesamowicie przybitą minę... No jak można się złościć na takie urocze stworzonko, które gdzieś w tej całej gonitwie pamięta, że jestem najważniejsza i powinien przystopować :).

Mój mężczyzna, to taka kochana dziecina. Ciągle w ruchu wszystko robi na raz, każdemu musi pomóc. Zawsze jestem najważniejsza ale ogólnie to na końcu, bo "rozumiem jego potrzeby". Jest to irytujące, że jestem spychana na ostatni plan. A gdy się umówimy i on o tym zapomni, to staję się chodzącym wulkanem, który wybucha na każde wspomnienie o nim. Ale kiedy już zrezygnuje z...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Hmm jakaś niedoskonałość, co tu wybrać… Myślę, że sarkazm. I to sarkazm dosłownie przez duże S. Mój mąż potrafi być tak sarkastyczny jak nikt inny kogo znam. Z jednej strony doprowadza mnie to do szewskiej pasji, ponieważ na wszystko ma zawsze ciętą odpowiedź, potrafi mnie zagiąć słownie prawie na każdym kroku. Ale nie potrafię też nawet zliczyć ile razy te jego hasła, które rzuca rozbawiły mnie do łez. I mimo, że czasem potrafi naprawdę z tym przegiąć to wiem, że gdyby nagle ktoś odebrał mu tą jego dziką ironię stałby taki jakiś… nijaki. Sarkazm decydowanie dodaje mu charakteru i był cechą, która mnie w nim pociągała od początku. A druga mała, ale słodka niedoskonałość? Przeżywanie zwykłego przeziębienia. Chyba każdy widział różne obrazki w Internecie typu: /MĄŻ - „Kochanie mam 36,9C chyba wieczorem będziesz mi musiała postawić bańki.” ŻONA – „A dożyjesz do wieczora?” / To jest właśnie mój mężczyzna :) Chorutki już przy najmniejszym podwyższeniu temperatury. Ma to jednak swój urok, bo wtedy jest potulny i od razu zamiast spędzać czas przed komputerem wskakuje do łóżka, pod kocyk obok żonki. :)

Hmm jakaś niedoskonałość, co tu wybrać… Myślę, że sarkazm. I to sarkazm dosłownie przez duże S. Mój mąż potrafi być tak sarkastyczny jak nikt inny kogo znam. Z jednej strony doprowadza mnie to do szewskiej pasji, ponieważ na wszystko ma zawsze ciętą odpowiedź, potrafi mnie zagiąć słownie prawie na każdym kroku. Ale nie potrafię też nawet zliczyć ile razy te jego hasła,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Mój Kochany Mężczyzna ma wiele niezliczonych "niedoskonaleń" jednakże jest jedna którą uwielbiam i nieco irytuje mnie. Jedną z nich jest gdy w czasie sprzeczek nie ma na mnie siły i zaczyna mi odpowiadać żartobliwymi uwagami gdzie już nie potrafię się gniewać ponieważ trudno zachować powagę. Cała sytuacja przeradza się w jeden wielki żart. Za pewne ma to duże plusy bo jest to na prawdę Kochane i Urocze z jego strony bo omija nas ciężka awantura (ktoś musi iść na kompromis i gdy już ochłonę jestem mu za to ogromnie wdzięczna). Jak tu nie kochać takiego żartownisia w tak poważnych rozmowach. Mój Ukochany ma duże poczucie humoru uwielbiam się z nim śmiać i żartować jednak czasem jest to na prawdę denerwujące ponieważ gdy chce rozmawiać o czyś na poważnie ciężko o poważny dialog :)

Mój Kochany Mężczyzna ma wiele niezliczonych "niedoskonaleń" jednakże jest jedna którą uwielbiam i nieco irytuje mnie. Jedną z nich jest gdy w czasie sprzeczek nie ma na mnie siły i zaczyna mi odpowiadać żartobliwymi uwagami gdzie już nie potrafię się gniewać ponieważ trudno zachować powagę. Cała sytuacja przeradza się w jeden wielki żart. Za pewne ma to duże plusy bo jest...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej