On i ona z małej miejscowości, wychowywali się i przyjaźnili od małego, zawsze przy sobie i ku sobie. W wieku 19 lat wyjechali razem na studia. Kiedy ona skończyła 25 lat okazało się, że jest chora, przez 15 lat była w śpiączce farmakologicznej, a on codziennie z nią był i pielęgnował ją i ich miłość, po 15 latach stał się cud-wybudziła się, pomógł jej wrócić do sprawności. Kilka miesięcy później wzięli ślub, przeżyli wspaniałą podróż poślubną. Wszędzie byli razem. Jej choroba wróciła okazało się, że ma białaczkę, obiecali sobie miłość mimo wszystko, on znów przy niej był. Po miesiącu ona odeszła, on trzymał ją za rękę. Miał 42 lata mógł sobie kogoś znaleźć, ale nie potrafił ona cały czas przy nim była, czuł to. Odwiedzał ją regularnie i robił wszystko to co robili kiedy ona żyła do momentu kiedy w wieku 60 lat odszedł do niej. Tam na pewno są najszczęśliwsi.

On i ona z małej miejscowości, wychowywali się i przyjaźnili od małego, zawsze przy sobie i ku sobie. W wieku 19 lat wyjechali razem na studia. Kiedy ona skończyła 25 lat okazało się, że jest chora, przez 15 lat była w śpiączce farmakologicznej, a on codziennie z nią był i pielęgnował ją i ich miłość, po 15 latach stał się cud-wybudziła się, pomógł jej wrócić do sprawności....

"List w butelce" Nicholas Sparks

Najpierw Garret pisze listy miłosne do swej zmarłej żony, które wkłada do butelki i wyrzuca na morzu. Pewnego dnia Theresa odnajduje list i postanawia odnaleźć tego kto go napisał. Los im sprzyja, gdyż w końcu się w sobie zakochują. Niestety Garret ginie na morzu. Theresa nie może się z tym pogodzić, tak bardzo go kocha. Również pisze list miłosny do swego ukochanego zmarłego. Mimo iż go już nie ma, ona nadal go kocha.

"List w butelce" Nicholas Sparks

Najpierw Garret pisze listy miłosne do swej zmarłej żony, które wkłada do butelki i wyrzuca na morzu. Pewnego dnia Theresa odnajduje list i postanawia odnaleźć tego kto go napisał. Los im sprzyja, gdyż w końcu się w sobie zakochują. Niestety Garret ginie na morzu. Theresa nie może się z tym pogodzić, tak bardzo go kocha. Również pisze list...

Ciocia poznała wujka po jego pierwszym rozwodzie. Nie przestał kochać byłej żony, ze względu na dzieci albo wspólną przeszłość, ale nową też obdarzył silnym uczuciem. Zestarzeli się razem i byli ze sobą nawet gdy ciocia przestała wychodzić z domu i pogrązyła się w chorobie. Kiedy wujek umarł ciocia cieszyła się, bo wreszcie skończył się męczyć z chorobą, niejednokrotnie opowiadała, że i tak jest przy niej, odwiedza ją w snach i czuje jego obecność w nocy. Jednak nie to przekonało mnie o jej miłości nawet gdy wuja nie było. Po raz pierwszy od 30 lat wyszła na zewnątrz na jego grób.

Ciocia poznała wujka po jego pierwszym rozwodzie. Nie przestał kochać byłej żony, ze względu na dzieci albo wspólną przeszłość, ale nową też obdarzył silnym uczuciem. Zestarzeli się razem i byli ze sobą nawet gdy ciocia przestała wychodzić z domu i pogrązyła się w chorobie. Kiedy wujek umarł ciocia cieszyła się, bo wreszcie skończył się męczyć z chorobą, niejednokrotnie...

Jak wierzyć w miłość gdy wokół zdrady, kłamstwa, rozwody? Czy miłość czasem nie jest ulotna jak ten motyl? Motyl, który usiadł właśnie na pięknie wysprzątanym grobie. Nic dziwnego tyle tam kwiatów, jakich pięknych. Oświetla je blask zniczy. A tuż obok na ławeczce siedzi staruszek. Coś opowiada, nie chce podsłuchiwać ale dobrze wiem do kogo mówi. To już tyle lat... Pamiętam jak płakał, teraz tylko spokojnie przychodzi porozmawiać ale ciągle ze smutkiem w oczach. Dzień w dzień, stale tęskniąc. Może jednak nie każda miłość jest taka ulotna...

Jak wierzyć w miłość gdy wokół zdrady, kłamstwa, rozwody? Czy miłość czasem nie jest ulotna jak ten motyl? Motyl, który usiadł właśnie na pięknie wysprzątanym grobie. Nic dziwnego tyle tam kwiatów, jakich pięknych. Oświetla je blask zniczy. A tuż obok na ławeczce siedzi staruszek. Coś opowiada, nie chce podsłuchiwać ale dobrze wiem do kogo mówi. To już tyle lat... Pamiętam...

Prawdziwa historia miłości jak dla mnie zaczyna się od mojego dziadka i czasu drugiej wojny światowej. Dziadek poznał moją babcię gdy pracowała dla niemieckiej rodziny jako kucharka, on też tam pracował. Przetrwali ten okropny czas jednak Dziadek umarł po wojnie na raka, nadal będąc młodym. Zostawił córki, syna i babcie, niby bez opieki, ale kilka lat później urodziłam się ja, dokładnie w rocznicę śmierci mojego dziadka, podobno charakter ten sam. Moja babcia mówiła całe życie że to znak od dziadka że wszystko będzie dobrze. Kilkanaście lat temu zmarł tragicznie mój tata i znów pozostawiając rodzinę bez opieki, mój syn urodził się w rocznicę śmierci taty kilka lat później. Mimo że ma dopiero 4 lata widzę codziennie w nim humor i miłość do życia jaką miał mój tata. Czy to nie jest historia miłości do życia przekazywana przez pokolenia?

Prawdziwa historia miłości jak dla mnie zaczyna się od mojego dziadka i czasu drugiej wojny światowej. Dziadek poznał moją babcię gdy pracowała dla niemieckiej rodziny jako kucharka, on też tam pracował. Przetrwali ten okropny czas jednak Dziadek umarł po wojnie na raka, nadal będąc młodym. Zostawił córki, syna i babcie, niby bez opieki, ale kilka lat później urodziłam się...

Jedną z takich opowieści, jest "Dzielny ołowiany żołnierz", która to choć przeznaczona jest dla młodszego odbiorcy, potrafi chwycić za serce każdego a zwłaszcza - takie jest moje zdanie- nas, dorosłych. Miłość ukazana przez Andersena od początku była trudna i niezwykle smutna, bo jakiż może być koniec baśni, w której do jednej dziewczyny wzdycha aż dwóch amantów? Nie sposób przecież potoczyć ich losów tak, by obaj byli zadowoleni. Jak mogliśmy przypuszczać, nie będzie happy endu. Wprost przeciwnie: zakochany w tancereczce żołnierzyk zginie wrzucony z piekielne otchłanie ognia. Co smutniejsze, zginie wraz z nią, dlatego też można powiedzieć, iż miłość ta była miłością po grób.

Jedną z takich opowieści, jest "Dzielny ołowiany żołnierz", która to choć przeznaczona jest dla młodszego odbiorcy, potrafi chwycić za serce każdego a zwłaszcza - takie jest moje zdanie- nas, dorosłych. Miłość ukazana przez Andersena od początku była trudna i niezwykle smutna, bo jakiż może być koniec baśni, w której do jednej dziewczyny wzdycha aż dwóch amantów? Nie sposób...

Moim zdaniem idealnie tu pasuje Eric-Emmanuel Schmitt - Marzycielce z Ostendy.
Marzycielka z Ostendy [bookLink]116230|Marzycielka z Ostendy [/bookLink]
Historia miłosna, która jest pełna namiętności. On jest księciem ona zwykłą kobietą, ale dla nich to nie było ważne. Chwile spędzone razem były dla nich ukojeniem. Niestety musieli sprostać wymaganiom, które ciążyły na księciu. Głównym problemem było to, że książę musiał zacząć pokazywać się z kobietami, gdyż powstawały różne spekulacje na temat jego stanu wolnego. Niestety nie mogła to być jego ukochana. Wybierali takie kobiety, które nie zagrażały ich związkowi, a uciszyły plotki. Niestety nie mogli być dłużej razem, a rozstanie było najcięższe. Pozostały im tylko wspomnienia, które przetrwały do samego końca i uczucia, które nigdy nie osłabły. Nawet w dniu śmierci głównej bohaterki książę pokazał, że dalej kocha i pamięta.

Moim zdaniem idealnie tu pasuje Eric-Emmanuel Schmitt - Marzycielce z Ostendy.
Marzycielka z Ostendy [bookLink]116230|Marzycielka z Ostendy [/bookLink]
Historia miłosna, która jest pełna namiętności. On jest księciem ona zwykłą kobietą, ale dla nich to nie było ważne. Chwile spędzone razem były dla nich ukojeniem. Niestety musieli sprostać wymaganiom, które ciążyły na...

 [bookCover]116230|Marzycielka z Ostendy[/bookCover]

Pierwsza wizyta u babci mojego chłopaka. Dziwny niepokój zalega mi w brzuchu. Staruszka wwierca we mnie spojrzenie, a mnie ogarnia wstyd. I nagle zostajemy same przy stole.
-Ma Pani piękny pierścionek – mówię niepewnie
-Podoba ci się? – zerka na swoją naznaczoną czasem dłoń –Od mojego męża – uśmiecha się lekko -Zmarł w tamtym roku. Pewnie Krzyś Ci mówił.
-Tak, wspominał.
-Niejeden tu zachodził do mnie od tamtej pory – słyszę jej dumny głos
-Nie chciała Pani żadnego? – wypalam głupio
-Odprawiłam każdego. Ja nadal kocham mojego męża. Przychodzi do mnie czasem w nocy, wiesz? – mówi szeptem, patrząc mi w oczy –Wierzysz mi?
Kiwam głową, a ona obraca na palcu pierścionek z czerwonym oczkiem.
Widzę w jej oczach szczerość i blask, choć trochę jakby przykurzony to nadal lśni na wspomnienie tego mężczyzny.
Kobieta w tej intymnej chwili w kuchni pachnącej bzem stała się dla mnie najbardziej wiarygodnym dowodem na istnienie miłości.

Pierwsza wizyta u babci mojego chłopaka. Dziwny niepokój zalega mi w brzuchu. Staruszka wwierca we mnie spojrzenie, a mnie ogarnia wstyd. I nagle zostajemy same przy stole.
-Ma Pani piękny pierścionek – mówię niepewnie
-Podoba ci się? – zerka na swoją naznaczoną czasem dłoń –Od mojego męża – uśmiecha się lekko -Zmarł w tamtym roku. Pewnie Krzyś Ci mówił.
-Tak, wspominał.
...

"Włoskie zaręczyny" tam też pojawia się wątek miłości po śmierci tylko trzeba dobrze to wyczytać :)

"Włoskie zaręczyny" tam też pojawia się wątek miłości po śmierci tylko trzeba dobrze to wyczytać :)