Co prawda, nie musiałam bronić światopoglądu, jednak wiele razy czułam się odseparowywana od innych z tego względu. W klasie niemalże trzydziestoosobowej trzy osoby włącznie ze mną są ateistami i często inni zapominają o tej mniejszości. Na przykład podczas lekcji matematyki nauczycielka stwierdziła, że w sumie powinniśmy się na początku każdej lekcji modlić. Słowa spotkały się z aprobatą większości. Razem z dwoma koleżankami zaoponowałyśmy, a pani zdziwiła się, jakby w ogóle zapomniała o tym drobnym fakcie. Kiedy indziej zaczęto wyrażać w klasie swoje oburzenie odwagą ateistów i tym, że nie wszyscy uczęszczają na zajęcia religii. Na wycieczce modlono się przy pomniku, bez pytania o to, czy ktoś nie jest wierzący. Patrzono na nas trochę dziwnie, ale cóż. I niektórzy nie mogą pojąć, że normalnie obchodzimy Święta Bożego Narodzenia oraz Wielkanoc. Część z tych osób uważa się za inteligentnych i rozsądnych, tolerancyjnych. Pytanie: dlaczego? powinno trochę zahamować napastników. Bo jak odpowiedzieć na to pytanie, wierząc w niewidzialną siłę, w niewiadomym miejscu mieszkającą, która stworzyła świat? Naprawdę trudno mi pojąć to, że w XXI wieku, wieku ludzi uczonych, mądrych, nowoczesnych, więcej rozumiejących nadal większość nie potrafi zrozumieć czegoś tak logicznego i prostego. Mam nadzieję, że kiedyś ludzie dorosną do prawdy. Chociaż pewnie złudne to nadzieje - religia i Kościół to pieniądze, biznes i władza. A władza zawsze kogoś zaślepia...


Post Scriptum: jeszcze jeden przykład z życia... Podczas lekcji historii, następnie polskiego przewodniczący klasy wypowiedział oto te słowa: "pozwolę sobie zacytować Biblię(...)" wiele razy. Mowa była o świetle w ciemności, które tylko wierzących nie przeraża. Niegodziwcy boją się oświecenia i je odrzucają. Dopiero po fakcie pomyślałam, że na takie słowa mogłam odpowiedzieć: "pozwolę sobie zacytować Koran/Torę/Księgę Umarłych/Inną Świętą Księgę(...)". Jestem ciekawa reakcji innych. Czy ktoś "wystawiał na próbę" kogoś w podobny sposób? Czy sumienie temu komuś zaszyło usta? Pytam, żeby na przyszłość mieć przygotowaną odpowiedź. Wiem, że to nie argument, ale... Czasem argumenty nie trafiają i trzeba powiedzieć coś wprost.

Co prawda, nie musiałam bronić światopoglądu, jednak wiele razy czułam się odseparowywana od innych z tego względu. W klasie niemalże trzydziestoosobowej trzy osoby włącznie ze mną są ateistami i często inni zapominają o tej mniejszości. Na przykład podczas lekcji matematyki nauczycielka stwierdziła, że w sumie powinniśmy się na początku każdej lekcji modlić. Słowa spotkały...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Publicznie nie,ale na pewnym forum byłem atakowany przez Polaków-katolików.Którzy,odmawiali mi prawo bycia człowiekiem.

Publicznie nie,ale na pewnym forum byłem atakowany przez Polaków-katolików.Którzy,odmawiali mi prawo bycia człowiekiem.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Innymi słowy Bóg nie ma co do roboty w realnym swiecie...owszem, ale znam z autopsji ten psychologiczny mechanizm towarzyszący ludziom, którzy usiłują pogodzic naukę i własny racjonalizm ( co do którego są przeswiadczeni, choć czesto mylą pragmatycyzm czy nawet wulgarny utylitaryzm z tym pojęciem ) z tym, czego jeszcze nie wiemy, lub co wiemy, ale co ulega ewolucji w procesie ustalania nowych faktów i co oni sami mgliscie tłumacza jako Tajemnice i co sklania ich w konsekwecji do uznania jakiejs wyższej Irracjonalnosci, kóra tym wszytkim kręci i ma gotowa odpowiedź, bez potrzeby angazowania umysłów zwykłych smiertelnikow, chocby najgenialniejszych.
W gruncie rzeczy pytasz o technike...uwazam ze najlepiej zadawac pytania...dlaczego?..ale dlaczego?..jak to możliwe?..itd. - to zmusza do logicznych, urealnionych odpowiedzi. To juz od stopnia emocjonalnego zaangazowania i błyskotliwosci zalezy kiedy oponent uzna, że wiara..to wartosć sama w sobie...lepsza od małostkowego sprawdzania i analizowania; wtedy mozna sie odrobine poznęcać, pytając, czym się różni wiara w krasnoludki, wróżki i jednorożce od wiary w Boga...zapewne szlachetnoscią intencji...ale wtedy nie mamy nic, prócz zwykłego postulatu.

Innymi słowy Bóg nie ma co do roboty w realnym swiecie...owszem, ale znam z autopsji ten psychologiczny mechanizm towarzyszący ludziom, którzy usiłują pogodzic naukę i własny racjonalizm ( co do którego są przeswiadczeni, choć czesto mylą pragmatycyzm czy nawet wulgarny utylitaryzm z tym pojęciem ) z tym, czego jeszcze nie wiemy, lub co wiemy, ale co ulega ewolucji w...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie, nie podam go tutaj :)
Interesuje mnie natomiast, czy ktoś z Was był kiedyś zmuszony (może za duże słowo) do obrony swojego światopoglądu i jakie są Wasze koronne argumenty.
Moim ulubionym zabiegiem jest uczynienie Boga redundantnym za pomocą neodarwinizmu i zręczne odcięcie go brzytwą Ockhama.
Najzagorzalsi działacze Opus Dei wiją się jak piskorze.

Nie, nie podam go tutaj :)
Interesuje mnie natomiast, czy ktoś z Was był kiedyś zmuszony (może za duże słowo) do obrony swojego światopoglądu i jakie są Wasze koronne argumenty.
Moim ulubionym zabiegiem jest uczynienie Boga redundantnym za pomocą neodarwinizmu i zręczne odcięcie go brzytwą Ockhama.
Najzagorzalsi działacze Opus Dei wiją się jak piskorze.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post