Jaki jest Pani ulubiony polski poeta/ulubiona polska poetka? Ja uwielbiam twórczość Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Pamiętam, że pierwszy wiersz jego autorstwa czytałam rok temu na lekcji polskiego. Był to wiersz pt."Dwie miłości". Autor jest również bohaterem utworu. Pierwszą przedstawioną miłością, jest miłość żywiona "do kruchego, ciepłego ciała, które się w formach słowiczych ustało, jak mleko płynącego w szklanym smukłym dzbanie, skrzypiec mającego smutek i roślin śpiewanie...". Pięknie wyraził w tych słowach delikatność i wrażliwość kobiety. Drugą miłością jest Ojczyzna, za którą jest w stanie oddać życie... Jak Pani myśli, kim jest kobieta, o której pisze Baczyński? Czy jest to jego żona Basia?

Jaki jest Pani ulubiony polski poeta/ulubiona polska poetka? Ja uwielbiam twórczość Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Pamiętam, że pierwszy wiersz jego autorstwa czytałam rok temu na lekcji polskiego. Był to wiersz pt."Dwie miłości". Autor jest również bohaterem utworu. Pierwszą przedstawioną miłością, jest miłość żywiona "do kruchego, ciepłego ciała, które się w formach...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

1. Otrzymanie Nike czyni jej laureata rozpoznawalnym nawet dla tych, którzy nie interesują się literaturą,, nie znają laureata i nominowanych, nie śledzą nowinek i wydarzeń kulturalnych. Po prostu istnieje wówczas czas, kiedy „o tym się mówi”. Do jakiego stopnia pisarz nagrodzony staje się „medialny”? Czy postawiłaby Pani znak równości między popularnością literata, a np. aktora, sportowca, celebryty, polityka, kogoś, kto jest bardziej widoczny w procesie (od)twórczym swojej aktywności? Czy może zupełnie odwrotnie, sława pisarska jest bardzo specyficzna, niemedialna i nie grozi jej zjawisko medialnego boomu?
2. Czy przeżyła już Pani najciemniejszą noc swojego życia? Czy sądzi Pani, że można się obejść bez takiej nocy w życiorysie? Po czym osoba wrażliwa (a taką musi być w jakimś stopniu każdy, kto tworzy) rozróżnia takie specyficzne „walenie się nieba na głowę” od codziennych trudności?
3. Czy przeżywała Pani kiedyś dylematy etyczne, związane z pisaniem? Sądzi Pani, że sztuka jest na tyle autonomiczna, że poglądy autora nie będą miały nic do rzeczy, czy przeciwnie – uważa Pani sztukę odbiegającą od zasad twórcy za w jakiś sposób zafałszowaną, może niemoralną, może szkodliwą? Czy niepokój, związany z tworzeniem w duchu całkowicie sobie obcym, to coś naturalnego, czy odczuwają go tylko niektórzy, przewrażliwieni twórcy? A może nie istnieje coś takiego, jak literatura całkiem odseparowana od życiowego kompasu autora?
4. Czy tak ważną nagrodę literacką, jaką jest Nike, uważa Pani bardziej za podsumowanie pewnego określonego etapu twórczego, czy może swego rodzaju „grant”, udzielony pisarzowi, żeby pisał jeszcze lepiej, więcej, piękniej; taki kredyt na przyszłość? A może ten fakt nie powinien być żadną cezurą i wytyczną, a laureat winien robić swoje i tyle?
5. Przyjmijmy pewną tezę: są nieliczne, dobre książki zabawne, wesołe, ale prawdziwe piękno jest tragiczne. Najlepszy rzeczy nie przynoszą spokoju, lecz egzystencjalny lęk. Największe dzieła rozdzierają wewnętrznie odbiorcę. Zgodziłaby się Pani z nią?
6. Czasem mówi się u nas, w Polsce, że umiemy tylko narzekać, że opiewamy taplanie się w błocku, nie umiemy z niczego cieszyć i hucznie świętujemy porażki. Że nasza „słowiańska dusza” skłania się ku melancholii i nie ma na to lekarstwa. Gdzie upatrywałaby Pani źródła tej obiegowej opinii – w historii, w mentalności, w sytuacji ekonomicznej, etc. – i gdzie (jeśli w ogóle) przyznałaby Pani rację takim twierdzeniom?
7. Japonia, podróże, wielkomiejskie sprawy (uczelnia, salony kulturalne, spotkania autorskie)… A jeśli wśród tego jest mała ojczyzna, to gdzie? Ma Pani taką w naszym kraju, czuje Pani z nią więź? Jest twórca (literacki, filmowy), który najlepiej, wg Pani, oddał tę tematykę?
8. Przy jakim, tysiąc razy zadawanym pytaniu, ma Pani ochotę rzucić w dziennikarza czymś ciężkim?

1. Otrzymanie Nike czyni jej laureata rozpoznawalnym nawet dla tych, którzy nie interesują się literaturą,, nie znają laureata i nominowanych, nie śledzą nowinek i wydarzeń kulturalnych. Po prostu istnieje wówczas czas, kiedy „o tym się mówi”. Do jakiego stopnia pisarz nagrodzony staje się „medialny”? Czy postawiłaby Pani znak równości między popularnością literata, a np....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

1) Gdyby mogła sobie Pani sama zadać pytanie, jakby ono brzmiało i jaka by była na nie odpowiedzieć?
2) Jakie to uczucie dostać Nagrodę Nike?
3) Chciałaby Pani, by któraś z Pani książek doczekała się ekranizacji? Kogo widziałaby Pani w rolach głównych?
4) Jako wykładowca jest Pani bardzo wymagająca?
5) Czy przeciętny nastolatek znajdzie coś dla siebie w "Ciemno, prawie noc"?
6) Podałaby Pani jakieś złote rady dla studentów wybierających się na wymianę do Japonii?
7) Gdyby mogła Pani cofnąć czas, zmieniłaby Pani coś?
8) Posiada Pani kogoś, kto jest dla Pani autorytetem w dziedzinie literatury?
9) Ma Pani jakiś ulubiony japoński film, który poleciłaby Pani swoim czytelnikom?

1) Gdyby mogła sobie Pani sama zadać pytanie, jakby ono brzmiało i jaka by była na nie odpowiedzieć?
2) Jakie to uczucie dostać Nagrodę Nike?
3) Chciałaby Pani, by któraś z Pani książek doczekała się ekranizacji? Kogo widziałaby Pani w rolach głównych?
4) Jako wykładowca jest Pani bardzo wymagająca?
5) Czy przeciętny nastolatek znajdzie coś dla siebie w "Ciemno, prawie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Powiedziała Pani w jednym z wywiadów, że ma w sobie mroczną siostrę bliźniaczkę i to ona przynosi Pani te rzeczy z ciemności. Wyznała Pani również, że takie pisanie boli, że pisze Pani, żeby zrozumieć zło. Proszę powiedzieć, czy kolejne powieści i historie w nich opowiedziane przybliżają Panią do zrozumienia istoty zła? Czy ból oraz odczuwalna obecność mrocznej osobowości siostry bliźniaczki tracą na sile w momencie zakończenia procesu twórczego, czy towarzyszą Pani jeszcze długo po napisaniu powieści? Jaki ma Pani sposób na poradzenie sobie z emocjami towarzyszącymi „mrocznej twórczości”?

Powiedziała Pani w jednym z wywiadów, że ma w sobie mroczną siostrę bliźniaczkę i to ona przynosi Pani te rzeczy z ciemności. Wyznała Pani również, że takie pisanie boli, że pisze Pani, żeby zrozumieć zło. Proszę powiedzieć, czy kolejne powieści i historie w nich opowiedziane przybliżają Panią do zrozumienia istoty zła? Czy ból oraz odczuwalna obecność mrocznej osobowości...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

1. Wiem, że szuka Pani wymarzonego domu. Czy już go Pani znalazła? I jak on ma wyglądać lub wygląda?
2. Jest Pani antropologiem kultury. Co zatem jest takiego atrakcyjnego w strachu, że tak bardzo lubimy horrory?
3. Umieszcza Pani swoich bohaterów na lata w jednym miejscu, a sama się Pani wciąż przemieszcza i podróżuje. Dlaczego tak się dzieje?
4. Wydaje mi się Pani pisarką spełnioną. Pisanie jest dla Pani filozofią, formą autoterapii, rzemiosłem, czystą przyjemnością, a może wszystko po trochu?
5. Obecnie mamy kryzys tożsamości jako takiej i to bez względu na płeć. Mężczyźni w Pani książkach są zagubieni, zakompleksieni, słabi, przegrani. A to powiedzmy sobie szczerze, raczej "działka" należąca do kobiet. Z czego według Pani wynika taka zmiana?
6. Ostatnio przeczytałam książkę Chelsea Haywood "Biała gejsza", dzięki której poznałam choć trochę Japonię z perspektywy gaijina – czyli obcego. Zarówno Polskę, jak i Japonię, o której pisała Pani przed „Piaskową Górą”, opisuje Pani właśnie z perspektywy gaijina. Co według Pani jest łatwiejsze - bycie Innym w Polsce, czy w Japonii?
7. Czytałam gdzieś, że brała Pani udział w japońskim karaoke i zaśpiewała piosenkę Celine Dion. Dużo słyszałam o japońskim karaoke. Jakie uczucia wtedy Pani towarzyszyły?
8. W „Ciemno, prawie noc” sięgnęła Pani po elementy powieści gotyckiej. To dość trudny gatunek. Co w trakcie tworzenia książki sprawiło Pani największą trudność?
9. Czy nie bała się Pani stworzenia w "ciemno, prawie noc" dość brutalnego obrazu wykorzystywanych seksualnie dzieci?

1. Wiem, że szuka Pani wymarzonego domu. Czy już go Pani znalazła? I jak on ma wyglądać lub wygląda?
2. Jest Pani antropologiem kultury. Co zatem jest takiego atrakcyjnego w strachu, że tak bardzo lubimy horrory?
3. Umieszcza Pani swoich bohaterów na lata w jednym miejscu, a sama się Pani wciąż przemieszcza i podróżuje. Dlaczego tak się dzieje?
4. Wydaje mi się Pani pisarką...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

aga1500:
Czy będzie kontynuacja lub nawiązanie do historii wałbrzyskich?
Ja czekam na to bardzo.

Czy wie pani o tym, że górnicy francuscy(pochodzenia polskiego) pojawili się w Wałbrzychu dopiero po wojnie zwabieni płacą i domkami na Starym Zdroju?

aga1500:
Czy będzie kontynuacja lub nawiązanie do historii wałbrzyskich?
Ja czekam na to bardzo.

Czy wie pani o tym, że górnicy francuscy(pochodzenia polskiego) pojawili się w Wałbrzychu dopiero po wojnie zwabieni płacą i domkami na Starym Zdroju?

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

1. W jakim stopniu, jeśli w ogóle, studia nad feminizmem w badaniach literackich ukształtowały Panią jako pisarkę?

2. Czy czytuje Pani współczesną literaturę polską? I jakich autorów młodego pokolenia uważa Pani za godnych uwagi?

3. Jacques Lacan twierdził, że osobowość stwarza i integruje się dopiero w lustrzanym odbiciu. Jak wobec tego ważna jest w kreacji pisarskiej autokreacja? I co widzi autor, kiedy przegląda się we własnym dziele?

1. W jakim stopniu, jeśli w ogóle, studia nad feminizmem w badaniach literackich ukształtowały Panią jako pisarkę?

2. Czy czytuje Pani współczesną literaturę polską? I jakich autorów młodego pokolenia uważa Pani za godnych uwagi?

3. Jacques Lacan twierdził, że osobowość stwarza i integruje się dopiero w lustrzanym odbiciu. Jak wobec tego ważna jest w kreacji pisarskiej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

czy wie pani o tym, ze CHmurdalia, jak dotad jest najlepsza?

czy wie pani o tym, ze CHmurdalia, jak dotad jest najlepsza?

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Powiedziała pani, że ,,Pisanie to mokra robota, leje się krew, pot, łzy. Bywa ciemno, prawie noc. To też samotna robota (...)"
Wobec tego, chciałam zapytać:
1) Czy wygranie jakiejkolwiek nagrody, nawet najbardziej prestiżowej, jest w stanie zrekompensować trud włożony w napisanie powieści?
2) Co czuje pani, gdy kończy pisać ostatnie zdanie powieści - satysfakcję, że udało się okiełznać te wszystkie historie; spokój, że ta ,,mokra robota" się skończyła, czy może coś zupełnie innego?
3) Czy wśród bohaterek i bohaterów pani książek, ma pani ulubioną jak i znienawidzoną postać?
4) Czy istnieje taki typ czytelnika, któremu odradziłaby pani sięganie po pani twórczość?
5) Jak pani myśli, skąd wziął się u pani taki dar obserwowania i spisywania rzeczywistości na stronice książki?
6) Czy zgodziłaby się pani na zekranizowanie którejkolwiek z pani powieści? Jeśli tak (lub nie) to dlaczego?
7) Spodziewała się pani, że książka ,,Piaskowa góra" osiągnie międzynarodowy sukces?
8) Czy może pani ustosunkować się do słów Małgorzaty Kalicińskiej na temat przyznawania nagrody Nike? Pisarka na swoim blogu napisała, że: ,,Odnoszę wrażenie, że wystarczy usiąść i skroplić najciemniejsze emocje w treść reportażu, powieści, opowiadania w sposób poprawny gramatycznie, dodać ciut polotu, i już zyskać akceptację jurorów. Rzucimy im jakieś ofiary, niewinne, bezbronne, biedne i skołatane dusze, jakiś ludzi nieporadnych życiowo choć wrażliwych może ale zadeptanych przez prostaków, popaprańców czyniących coś idiotycznego albo… nudnego, i już jest recepta na wiekopomne dzieło! Mam wrażenie jakby krytycy i jurorzy byli Dementorami (to z Harry’ego Pottera) ludźmi z ustawiczną depresją, biczownikami ożywającymi wyłącznie wtedy, gdy czują ból."

W jednym z wywiadów dla portalu polki.pl powiedziała pani, że ,,Japonia radykalnie zmieniła moje życie. Bez Japonii nie zostałabym pisarką.":
9) Kim wobec tego byłaby dziś Joanna Bator, gdyby nie wyjazd do Japonii?

Może to pytanie niezbyt związane z tematem literackim, ale za to związane ze sferą pani zainteresowań:
10) Jak zapatruje się pani na obecne przedstawienie w mediach tematu gender - to histeria zrodzona z niewiedzy, temat zastępczy czy jak najbardziej potrzebna i wartościowa dyskusja?

Powiedziała pani, że ,,Pisanie to mokra robota, leje się krew, pot, łzy. Bywa ciemno, prawie noc. To też samotna robota (...)"
Wobec tego, chciałam zapytać:
1) Czy wygranie jakiejkolwiek nagrody, nawet najbardziej prestiżowej, jest w stanie zrekompensować trud włożony w napisanie powieści?
2) Co czuje pani, gdy kończy pisać ostatnie zdanie powieści - satysfakcję, że udało...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej