-
ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant12
-
Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant1
-
ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną SawickąEwa Cieślik2
-
ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?Konrad Wrzesiński8
Cytaty z tagiem "skrupuły" [13]
[ + Dodaj cytat]
[Geralt] - Starzeję się (...). Zaczynam miewać skrupuły.
[Milva] - (...) Odwar z miodunki pomaga na to. A na razie kładź sobie poduszkę na siodło.
[Jaskier] - Skrupuły (...) to nie to samo co hemoroidy, Milva. Mylisz pojęcia.
Kiedy jednak zadajesz ból drugiemu człowiekowi, nie lekki, jak z gojącej się rany w moim boku, lecz taki prawdziwy, od śmiertelnej kuli, zostaje Ci po tym blizna. Nie na ciele, tylko na duszy i umyśle. I tak być powinno, bo to nie jest byle drobnostka.
Aronson:
(...) On [ojciec] chyba uważał, że nie może nikogo narażać. Nie może zwrócić się do polskich znajomych o pomoc, bo to jest samolubne, to jest nieprzyzwoite.
MW: Nieprzyzwoite? Użył takiego określenia?
Aronson:
Nie, ja teraz używam. Ale on tak uważał, że proszenie o pomoc, stawianie kogoś w sytuacji proszonego, jest niestosowne. Bo to może grozić śmiercią. Nie chciał nikogo narażać. W ten sposób myślał. Takie miał skrupuły.
MW: Wolał umrzeć niż poprosić o pomoc?
Aronson:
Ja nie wiem, czy on wolał umrzeć. Co to za pytanie? Chciał żyć jak każdy. Ale prosić o pomoc, skoro udzielanie pomocy to zagrożenie, to nie. To jest nieuprzejme.
Gdyby nie głupie skrupuły wiedźmina, gdyby nie jego nieżyciowe zasady, wiele późniejszych wypadków miałoby zupełnie inny przebieg. Wiele wypadków prawdopodobnie w ogóle nie miało by miejsca. A wówczas historia świata potoczyłaby się inaczej.
Ale historia świata potoczyła się tak, jak się potoczyła - a wyłączną tego przyczyną był fakt, że wiedźmin miał skrupuły. Gdy obudził się nad ranem i poczuł potrzebę, nie uczynił tego, co uczyniłby każdy - nie wyszedł na balkonik i nie wysikał się do doniczki z nasturcjami. Miał skrupuły.
Praktyka adwokacka wyrobiła w nim przekonanie, że najwartościowsze jednostki to te, które skrupuły odkładają do emerytalnego odcinak. (s. 108).
Kiedy twój wróg nie ma żadnych skrupułów, twoje własne skrupuły stają się kolejną bronią w jego rękach.
Zabawne, jak przywiązani do własnego życia są ludzie, którzy bez najmniejszych skrupułów odbierają życie innym.
Kościół i religia mogą się stać źródłem silnych lęków, jeśli prawda o nich nie zostanie przekazana we właściwy sposób i we właściwym czasie. Prawdziwy Kościół, Kościół Miłości, Kościół Chrystusa zawsze przyciąga. Nie należy się obawiać przekazywania pacjentom prawd, które głoszą tę miłość i odkrywają dobroć i czułość Chrystusa, ponieważ otwierają one ich dusze i pozwalają im żyć radośnie i ufnie.
- Tak, mam skrupuły.
- Nie rozumiem, dlaczego.
- Bo jestem człowiekiem.
- Nie masz żadnych skrupułów. Powiedz mi, kiedy popełniamy błąd?
- W momencie narodzin.