-
ArtykułyKalendarz wydarzeń literackich: czerwiec 2024Konrad Wrzesiński2
-
ArtykułyWyzwanie czytelnicze Lubimyczytać. Temat na czerwiec 2024Anna Sierant1156
-
ArtykułyCzytamy w długi weekend. 31 maja 2024LubimyCzytać409
-
ArtykułyLubisz czytać? A ile wiesz o literackich nagrodach? [QUIZ]Konrad Wrzesiński22
Cytaty z tagiem "służebnica" [1]
[ + Dodaj cytat]Wspomniana wcześniej profesor Anna Świderkówna w jednym ze swoich felietonów wskazała na bardzo ciekawą rzecz. Maryja w momencie Zwiastowania nie mówi do Gabriela: "Oto ja, służebnica Pańska", ale – "Oto służebnica Pańska". Nie ma owego "ja" ani w Wulgacie (łacińskie tłumaczenie Biblii), ani w greckim oryginale. Maryja już od początku pragnie usunąć się w cień, z pełną świadomością, i do końca pozwala Bogu, by uczynił z Niej swoje narzędzie. To ogromny akt pokory osoby, która przecież właśnie przed chwilą dowiedziała się, że zostanie Matką Boga! Pokora i uniżenie Maryi to coś, przed czym drżą demony. Jednocześnie to "naturalne środowisko" dla działania Ducha Świętego. Przyznajmy, że spośród wszystkich naszych ułomności, z grzechem pychy przychodzi nam mierzyć się najczęściej. To grzech aniołów, którzy zbuntowali się przeciwko Bogu, i grzech pierwszych rodziców, którzy zapragnęli wiedzieć tyle, co On. Dlatego nowa karta historii ludzkości musiała się rozpocząć od aktu pokory. Maryja, Służebnica Pańska, przyjmuje w pokorze akt pokory Boga, który – z miłości – chce zamieszkać w ciele człowieka. Nasza szansa na nowe życie narodziła się zatem w miejscu spotkania pokory człowieka i pokory Boga.