-
ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę Julii Biel „Times New Romans”LubimyCzytać2
-
ArtykułySpotkaj Terry’ego Hayesa. Autor kultowego „Pielgrzyma” już w maju odwiedzi PolskęLubimyCzytać2
-
Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński25
-
ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
Cytaty z tagiem "śpiew ptaków" [3]
[ + Dodaj cytat]
Była ważnym pionkiem w swojej firmie.Pionkiem, bo każdy jest tylko małym elementem całości, ziarnkiem piasku.
Musisz wiedzieć, że nie jest łatwo, lecz warto walczyć. Są rzeczy, które docierają o ciebie dopiero gdy miną. Są dni, które nabierają sensu dopiero wieczorem.
W tamtych czasach przeważały tutaj siedziby bogatych i młody Maigret poczuł się, jakby wszedł w obręb obcego mu świata. Najbardziej uderzyła go cisza, ta izolacja od tłumu i ruchu ulicznego. Słychać było tylko śpiew ptaków i rytmiczny stukot kopyt koni dosiadanych przez amazonki i paniczy w melonikach, kierujących się do Lasku Bulońskiego. Sam wygląd nieruchomości miał już coś z tajemnicy. Na dziedzińcach widać było szoferów polerujących auta, a na progu domu lub w oknie mignęła czasem postać służącego w pasiastej kamizelce lub pokojówki w białym czepku na głowie.
Georges Simenon. Maigret podróżuje (Kindle Locations 236-240). SAGA Egmont.
Niedaleko od gościńca, za zieloną łączką, stał drewniany dworek wiejski pośród dużego ogrodu, otoczonego zielonymi sztachetami. Dworek wyglądał bardzo ładnie wśród zieleni, na ogrodzonych grządkach kwitły najpiękniejsze kwiaty, a na łączce, nad rowem, między najbujniejszą, ciemnozieloną trawą zakwitł polny kwiatek — o złocistym środku i śnieżnobiałych płatkach gwiaździstej korony. Ciepłe, ożywcze słońce zlewało nań promienie równie szczodre, jak na kwiaty ogrodowe, więc skromna roślinka nie czuła się bynajmniej pokrzywdzona; nie myślała też o tym, że jej nikt nie widzi w trawie nad rowem, że jest nędznym kwiatkiem, pogardzonym od ludzi; nie — polny kwiatek był zadowolony ze swego losu, odwracał ku słońcu złocistą główkę, patrzał na nie z miłością, z wielką rozkoszą pił światło i ciepło i słuchał śpiewu skowronka wysoko unoszącego się pod obłokami.