cytaty z książek autora "Stanisław Mędak"
O wieku emerytalnym nie wolno myśleć z lękiem. To relatywnie krótki odcinek naszego życia, z którego - jak z kosza na śmieci - należy wyrzucić wszelkie stereotypy.
Wiekowe drzewa są jak starsi ludzie, noszący w sercu niezagojone rany i gładkie już blizny, ale mimo to wciąż gotowe wypuszczać do słońca nowe, młode pędy.
Dzięki codziennemu ruchowi nie tylko polepszysz bystrość umysłu, ale również zredukujesz ryzyko wystąpienia nadciśnienia, wylewu lub innych chorób, które na ciebie czyhają.
Współczesna cywilizacja nie lubi starości.
Młodość jest przesycona przyszłością, wiek dojrzały teraźniejszością, a starość niekoniecznie przeszłością.
Starość niekoniecznie musi przysparzać więcej zmarszczek duchowi niż twarzy.
Niektórzy twierdzą, że najlepszą radą jest ostrzeżenie przed dawaniem i słuchaniem porad, bo świat jest pełen rad i doradców.
Życie emeryta to twardy orzech do zgryzienia. Skoro mamy go przed sobą, trzeba go rozłupać, aby okazał się pestką.
Miej pomysły na starość, tak jak wcześniej miałeś je na życie!
Nie zawsze za młodu drży nam serce, nie zawsze na starość drżą nam nogi.
I stary człowiek w jesieni życia swego ma chwile, w których serce jego śni o wiośnie.
Przystosowanie się do życia na emeryturze może nie być takie proste, jak się wydaje.
Pamiętaj, że twoje życie zależy od ciebie.
Wewnątrz każdego starego człowieka tkwi młody człowiek i nie każdy stary człowiek dziwi się, że zaczyna czuć się jak młody.