Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nasze czyny nie są strzałami, które wypuszczone znikną gdzieś w kosmosie, są raczej bumerangami, które wrócą do nas prędzej czy później.

Nie ma takiego cierpienia, którego miłość nie byłaby w stanie uleczyć.

Prawdziwi bohaterowie niewiele mają wspólnego z naszymi wyobrażeniami o nich. Niekoniecznie są atrakcyjni i zachwycają imponującą posturą, mocno zarysowaną szczęką czy doskonale widoczną muskulaturą. Bohatera nie przekreśla niski wzrost lub niedoskonałości fizyczne, bo pięknem i siłą emanuje jego wnętrze.

Najważniejszą historią, jaką w życiu piszemy, jest nasza własna - nie jest pisana atramentem, ale codziennymi wyborami.

Nie płacz tak dużo. I tak w końcu zwycięża miłość.

Zachody słońca i wspomnienia z dzieciństwa łączy ten sam rodzaj magii. I nie bierze się ona z ich piękna, ale z ulotności.

Czasem, by zrobić krok naprzód, musimy być gotowi spojrzeć za siebie.

Każdy ma jakąś tajemnicę. I wszystkim się wydaje, że ukochana osoba przestanie ich kochać, gdy pozna prawdziwą, ukrytą pod maską twarz. Nie jesteś wyjątkiem. Ale ja dostrzegam prawdziwego ciebie. Szkoda, że ty tego nie widzisz.

Wszyscy potrzebujemy czekolady.

Przebaczenie nie wymaga od nas, abyśmy przymknęli na coś oczy, a raczej abyśmy je tak naprawdę otwarli.

Pragnę przejść przez życie w taki sposób, by moja historia nie była kiedyś opowiadana ku przestrodze.

Znasz to spojrzenie, kiedy wiesz, że już tej osoby nigdy nie zobaczysz?

Kiedy chcesz kupić dom, znajdujesz agenta, żeby wszystko posprawdzał, zanim podejmiesz decyzję. Z mężami powinno być tak samo. Zanim weźmiesz ślub, ktoś powinien zbadać, co jest zepsute, czy da się to naprawić i ile to będzie kosztować.

Kiedy jest się dzieckiem, wszystko wydaje się o wiele większe. Tyczy to się zarówno miejsc, jak i wagi niektórych zdarzeń.

Teraz już wiem, że to, czego pragniemy, świadczy o tym, kim jesteśmy.

Tak mocno krytykujemy egoizm, ale któż z nas nie jest choć w niewielkim stopniu egoistą?

Według mnie różnica między piekłem a niebem polega nie na klimacie, lecz na towarzystwie. Przebywanie wśród ludzi podobnych do nas samych dla niektórych będzie niebem, dla innych istnym piekłem.
Z dziennika Natana Hursta

Wszystkie cuda są wyrazem miłości.

Instynkt macierzyński jest chyba najsilniejszą siłą świata.

To drobne, bezinteresowne przysługi oddane komuś procentują najbardziej".

Wszyscy jesteśmy księżycami. Niektórzy tylko lepiej ukrywają swoją ciemną stronę.

Wyrzuty sumienia to najbardziej z męczących towarzyszy.

Przez karty historii przewinęli się niezwykli ludzie, którzy zdawali się nie należeć do naszego świata. Ludzie tacy jak Gandhi, Sokrates, czy Jezus. Świat nigdy nie wie, jak takich ludzi przyjąć. Zazwyczaj zabijamy ich i dopiero lata lub całe wieki po ich odejściu zaczynamy ich rozumieć i uczyć się od nich. Cóż, jesteśmy dosyć dziwnymi istotami. Kamienujemy naszych proroków, by po ich śmierci stawiać im pomniki".

Jednak bywają chwile, gdy utrzymanie czegoś w sekrecie staje się boleśniejsze od powiedzenia prawdy.

Najważniejsze dla nas wydarzenia zdają się mieć miejsce wtedy, gdy zamartwiamy się z zupełnie innych powodów.

Słyszałem gdzieś, że wszyscy potrzebujemy miłości - i jeśli nikt nam jej nie zapewni, sami znajdujemy jak nie uczucie, to przynajmniej jego substytut.

- Czy to po drugiej stronie to było niebo?
- Nie wiem.
- A piekło istnieje?
(...)
- Nie wiem. Może właśnie tu jest piekło.

Czasem, by zrobić krok naprzód, musimy być gotowi spojrzeć za siebie.

Czasem jedna złotówka może odmienić czyjeś życie, ja zaś za wszystko, co mnie do tej pory spotkało, nie dałbym ani grosza.

Czasami mam wrażenie, że problemem nie jest to, że zamierzamy zrobić komuś krzywdę, ale to, że nie zamierzamy tego nie czynić.