Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie mogłam zmienić jego uczuć. Nie mogłam sprawić, żeby znowu mnie pokochał i wybaczył. Ja także nie potrafiłam tego zrobić. Czasami miłość to było zwyczajnie za mało, żeby być razem".

Czasami goniąc za marzeniami, tracimy coś o wiele cenniejszego niż czas i siły. Próbując lecieć do gwiazd, nie dostrzegamy tego, co zostało za nimi. Gdybym wiedziała, jak wielką cenę przyjdzie zapłacić mi za spełnianie marzeń, nie wiem, czy bym za nimi goniła ponownie. Ból i szczęście mieszały się ze sobą, rwąc moją duszę na drobne kawałeczki, których nigdy nie zdołam już posklejać. Moje pragnienia zawsze już będą dla mnie sumą zysków i strat.

Pomyliłam się, myśląc, że ludzie się nie zmieniają, podobnie jak uczucia. Miłość i przyjaźń mogły zmienić się w nienawiść i obojętność.

Czułam, że powrót do domu nie był najlepszym pomysłem, ale jak długo można uciekać? Odpowiedź była prosta. W życiu każdego przychodził czas, kiedy musiał się zatrzymać i obejrzeć za siebie, żeby zrozumieć, co tak naprawdę stracił.

- Czasami samotność jest najlepszym lekarstwem - odparłam w zamyśleniu. - I nie ma potrzeby zmieniać tego na siłę.
- Tak myślisz?
- Jestem tego pewna.

- A czego byś chciał? - zapytałam cicho.
Mężczyzna odetchnął głośno.
- Cofnąć czas - odpowiedział po chwili. - Najbardziej ze
wszystkich rzeczy chciałbym cofnąć czas...

Dawał mi poczucie spokoju, pewności, że wszystko będzie dobrze. Tylko przy nim, jedynym człowieku na świecie, czułam się bezpiecznie.

- Zostań - poprosiłam, puszczając chwilowo w niepamięć wszystkie urazy i przepaść, która pojawiła się między nami. - Zostań - powtórzyłam cicho.
- Nigdzie się nie wybieram - zapewnił, a w tej samej chwili poczułam jego usta na swojej skroni.