Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czasami nienawidzę tego, co uwielbiam robić.

- Próbujesz mnie zranić.
Zaprzeczyła ruchem głowy.
- Nie. Próbuję Cię przetrwać.

Żałował, że nie kochał jej trochę bardziej, albo nie nienawidził trochę mniej, że któreś z tych uczuć nie przeważa.

- Ty i ja nie mieliśmy tego, nie dlatego, że na to nie zasługiwaliśmy, tylko po prostu przypadło nam coś innego w udziale. Ludzie, którzy dostają taką miłość, wyrastają na innych niż my. Bardziej pewnych siebie. Może nie odnoszą błyskotliwych sukcesów, do jakich my dążymy, ale nie dlatego, że są nieciekawi. Oni po prostu czują, że nie muszą się popisywać. Nie muszą ciągle czegoś udowadniać, żeby ich kochano, bo zawsze byli kochani.

Matka może nie urodziła ich na swoje podobieństwo fizyczne, ale odcisnęła na nich piętno charakteru, czego oboje głęboko nie znosili.

Jesteś cyniczna nawet w obliczu zachodu słońca.

Jestem samotna, oczywiście. Jestem taka samotna, że mogę zrobić mapę z mojej samotności.

- To najsmutniejsze słowa, jakie można wypowiedzieć.
- Jakie?
- "Właśnie taki jestem".