Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawe, że krew indywidualnego człowieka krojonego na szpitalnym stole wciąż robi wrażenie, a krew tysięcy ludzi, zabijanych w coraz to nowych wojnach, wszystkim jest obojętna. Krople krwi przerażają, hektolitry działają znieczulająco.

To bardzo źle być pomiędzy, gdyż wówczas nie przynależy się nigdzie.

wdzięczność ma najkrótszą pamięć , ze wszystkich ludzkich uczuć

Pytania... pytania, synku, są ważniejsze niż odpowiedzi. Wiara to właśnie pytania. Więc nie bój się pytań

Umiejętność odczuwania cierpienia jest szczęściem w porównaniu z wieczną obojętnością.

Istnieje taki ból, tak wielkie cierpienie, że zdolne jest wycisnąć łzy z kamienia.

Lepiej być pewnym siebie błądząc, niż niepewnym mając rację.

Cały świat składa się z ludzi, którzy wierzą, iż to właśnie oni mają rację. Ja przecież też wierzę w swoje racje. Nikogo nie omija ta słabość, dlatego wojny nigdy się nie kończą. Ci zaś, którzy nie zechcą stanąć po żadnej stronie, zginą pierwsi, gdyż świat najbardziej nie lubi odmieńców i ludzi wątpiących.

Cały świat, Jonie, składa się z ludzi, którzy wierzą, iż to właśnie oni mają rację. Ja przecież też wierzę w swoje racje. Nikogo nie omija ta słabość, dlatego wojny nigdy się nie kończą.

Wielka miłość graniczy blisko z nienawiścią, a zbyt wielka cześć wobec kogoś umniejsza poczucie własnej wartości.

Im wyższa cena, tym większy skutek. To, co przychodzi bez cierpienia, nie liczy się.

Trzymasz się kurczowo tego, co zapisano w księgach, lecz przecież w księgach nie zapisano wszystkiego. Każdy pomijał to, co mu było niewygodne, lub palił księgę, uznaną przez siebie za heretycką, choć dla innych była księgą świętą.

Wiara to właśnie serce.

- Stosy będą płonąć w imię Dobrego Boga, Gaju.
- To niemożliwe... Bóg by tego nie chciał.
- ... ale niektórzy jego słudzy tak.

Między wrogami mów szeptem, być może wezmą cię za przyjaciela.

Ludzie są tak stworzeni, że pożądają na własność wszystkiego, co wielkie, piękne, potężne. Także Boga. Chcą nim zawładnąć i tłumaczyć w Jego imieniu, czego On chce, co myśli, kogo kocha, a kogo odrzuca, co jest dobre, a co złe. (...) Interes ubijany na Bogu zawsze jest dobry i w dodatku nie ma końca.

Niepewność jest taka smutna i wystawia na ciosy, a wątpliwości rozdzierają ciało równie mocno jak katowskie obcęgi. Lepiej być pewnym siebie, błądząc, niż niepewnym, mając racje...

Lubił książki – ów tajemniczy splot malutkich czarnych znaczków, tworzących niekiedy tak zaskakujące konfiguracje, otwierających tak dziwne światy.

Każdy, kto się rodzi, może zmieniać swój świat na gorszy lub lepszy. Być może owoc tego trudu nie jest bardziej widoczny niż ziarnko piasku na Pustyni, lecz nawet ziarnko wiele znaczy.

To ludzie deprawują Bogów.

Ludzie są omylni i słabi.Żeby nie błądzić trzeba wiary i serca.

...dama to stan umysłu, a nie wygląd czy strój..".

Ludzie są tak stworzeni, że pożądają na własność wszystkiego co wielkie, piękne, potężne. Także Boga. Chcą nim zawładnąć i tłumaczyć w Jego imieniu, czego On chce, co myśli, kogo kocha, a kogo odrzuca, co jest dobre, a co złe. Gdy robisz interesy na drewnie, ono zawsze może zbutwieć, spróchnieć, mogą je zjeść korniki i straci swoją wartość. Interes ubijany na Bogu zawsze jest dobry, i w dodatku nie ma końca.

Człowiek bowiem, po długich staraniach Uczniów, zgodził się wreszcie dowieść, że wielkość Królów nie powinna zasadzać się na bogactwie, lecz na ich sprawiedliwości. Nawet najnędzniejsza szata nie ujmie królewskości prawdziwemu Królowi - tak jak złoto, srebro i brylanty nie dodadzą wartości fałszywemu monarsze.

Byli tacy młodzi i pełni wiary, gorliwi i gotowi na wszystko w imię Boga Dobroci. Na wszystko prócz prawdziwego dobra.

Tymczasem Bóg... każdy Bóg... może objawiać swą wielkość także w tym, że nie pozwoli rozdeptać mrówki, zmiażdżyć dżdżownicy, spalić gniazda dzikich pszczół. Można Go szukać wysoko, a tymczasem będzie tuż obok lub pod stopami.

Tam gdzie rodzą się wątpliwości, nie ma bezpieczeństwa

Przybędziemy, ludzie, zstąpimy, żeby oddać wam waszą miłość. Nie zabijajcie nas zbyt wcześnie.

Księgi to żywi ludzie. To przecież ludzie je stworzyli, oni spisywali je z mozołem i iluminowali. Gdy palisz księgę, to tak, jakbyś palił człowieka.

(...) chwała leży czasem kamieniem na piersi, zamiast cieszyć, a przywilej jest jak korona cierniowa zamiast laurowego liścia.