Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kochaniem nazywa się żonę, do której straciło się już szczery entuzjazm. Kochaniem nazywają siebie nawzajem rodzice jej znajomych. Kochanie brzmi staro.

Nie wrócili. Jesteśmy tu tylko z Simonem. Chcesz wejść? Siedzimy w ogrodzie. Może jeszcze raz spróbujemy się do nich dodzwonić?

Od pierwszej nocy przespanej przez oboje jej potomków Kim bardzo ceniła nieprzerwany sen, być może nawet za bardzo.

Nie ma wątpliwości, że widziała już coś takiego wcześniej: znak z kawałka kartonu przybity gwoździem do ogrodzenia. I słowa „Kop tutaj” zapisane czarnym markerem. Strzałka skierowana w dół. Widziała już to wszystko.