cytaty z książki "Ciulandia"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Nasze państwo, którego patrioci nie paradują w błazeńskich mundurach i nie gadają bzdur z poważnymi minami, jest nie do pokonania, Bo z nikim i o nic nie będzie się bić. Ani mu w głowie wywijanie szabelką.
Gdzie tylko spotkał kogoś, komu łatwiej było mówić po niemiecku, tak długo go dręczył, aż nieborak żałował, że się w ogóle urodził. Również jeśli gdzieś trafił na nazwisko Bismarcka, natychmiast je kazał przekreślić i zastąpić słowem Kopciuszko, Kim był ten Kopciuszko, nikt w Ciulandii nie miał pojęcia.
2 września 1939 r. limuzyną odjeżdżał na zawsze chuligan Grażyński, aż się kurzydło, a jechał tak prędko, że zatrzymał się aż w Londynie. Tam po znajomości został pomocnikiem krawca.
Międzynarodowe Stowarzyszenie Biedaszybów. ”Narobiło niezłe zamieszanie na światowym rynku węgła. Fachowcom od górnictwa powodzenie tego przedsięwzięcia nie mogło pomieścić się w głowie. Jak za dotknięciem różdżki, biedaszyby pojawiły się wszędzie. (…) Jedna za drugą zamykano wielkie kopalnie, a biedaszyby rozkwitały w najlepsze jako wzór gospodarności i powodzenia. Każdy był tam równocześnie dyrektorem, sztygarem, hajerem i dostawcą, który w czasie urlopowym jeździł sobie do Wisły albo do Biarritz.
Mowy nasze byłyby podobne trochę do polskiego, gdyby polski nie był aż tak ruski. Inne języki Ciulandii przypominają trochę niemiecki, a trochę czeski. Jeszcze inne narzecza prawie całkiem zaginęły za sprawa nieprzyjaznych nam sił.
A tu jednak była Ciulandia, a nie jakieś najjaśniejsze Nic, które uważa się za Coś.
Im obu marzyło się tu własne królestwo. Za Grażyńskim przemawiało jednak to, że sprzymierzył się z pewnym sprytnym gizdem, niegdyś znanym z napadów na pociągi i banki, który wygrał konkurs na największe w Europie brwi i wąsy. W nagrodę został kierownikiem kraju, o którym wszędzie mówiło się, że jest sezonowy. Nazywał się bodaj Piusucki, czy jakoś podobnie; ten co później umarł na lues.