Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zauważyłem, że nie słuchamy siebie nawzajem. Pragniemy tylko opowiedzieć swoją historię".

... ludzie trafiają na ziemię tylko na określony czas i (...) należy uważać za szczęście to, że mogliśmy znać ich tak długo, jak ich znaliśmy.

Róbcie to, do czego powołał was Bóg. Przychodzicie. Stawiacie jedną stopę nad drugą. Wsiadacie na wóz i ruszacie robić, co do was należy. A to, z czym przyjdzie wam się zmierzyć zawsze stanowi zagadkę. Zaskoczenie. Nieważne, jak duże jest wezwanie. Albo jak małe. Nie macie pojęcia, do czego wezwał was Bóg. Wiecie tylko, że was potrzebuje. Tak jak potrzebuje mnie. Tak jak potrzebuje nas wszystkich".

Mam wrażenie, że wszyscy zachowujemy się nadal, jakbyśmy stąpali po kruchym lodzie".