Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Może tak na prawdę nie chodziło o miejsce w którym się było, lecz o ludzi z którymi dzieliło się życie?

Zrozumiałam, co to znaczy mieć u swojego boku człowieka, który bezgranicznie kocha i akceptuje wszystkie niedoskonałości.

Działałem spontanicznie. Nie wiedziałem, czy robiłem dobrze, czy źle, ale nie chciałem widzieć w oczach Łucji nienawiści. Sam do końca nie wiedziałem, czemu mi na tym zależało, ale to było silniejsze ode mnie".

Zaciągnęłam się jego zapachem. Tego mi było trzeba. Nie mogłam uwierzyć, że tak wiele dla niego znaczyłam.

– Moja mała – wyszeptał i złączył swoje usta z moimi w namiętnym pocałunku.

Zawirowało mi w głowie. „Och, Alex!” – krzyczałam w środku. Byłam wulkanem emocji, których nie potrafiłam sama zdefiniować.