cytaty z książki "Ever"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Jednak gdy otwieram oczy, jestem sama.I juz wiem, że czekałam za długo."
Jego ciemne, przeszywające oczy wciąż się we mnie wpatrują, a palce szukają blizny na mojej twarzy.
Blizny na czole.
Tej, którą chowam pod grzywką.
Tej, o której nikt nie wie.
Dotyk odsłania zbyt wiele, niewyobrażalnie mnie męczy, dlatego staram się go unikać za wszelką cenę.
Ciało ludzkie ma siedem czakr. Czwarta to czakra serca, jak się ją czasem nazywa - to ona jest źródłem bezwarunkowej miłości, współczucia, wyższej jaźni i tego wszystkiego, czego Drina w sobie nie miała. Co czyniło ją bezbronną i słabą. Ever, Drinę zabił brak miłości.
Kolejny dowód na to, że Damen jest idealnym facetem: w bagażniku auta wozi kąpielówki.
Str. 152
Ale przecież większość z nas żyje, nie zauważając tego, co mamy przed nosem.
- Aaa, szkoła. To my jeszcze do niej chodzimy? - śmieję się, próbując nie
myśleć o ostatnich wagarach i ich przyszłych konsekwencjach.
- To ty twierdzisz, że jest ważna. - Damen wzrusza ramionami. - Gdyby to
zależało ode mnie, tydzień składałby się wyłącznie z sobót.
- Ale wtedy sobota nie byłaby taka wyjątkowa, a wszystkie dni
wyglądałyby tak samo - zauważam, odrywając kawałek lukrowanego
pączka. - Niekończący się strumień długich, leniwych godzin; nie byłoby na
co czekać, po co pracować — jedna hedonistyczna chwila za drugą. I po
jakimś czasie by się nam znudziło.
Str. 11
Czułam się spełniona i tylko koniec świata mógł mi przeszkodzić w jego zdobywaniu. I choć to ostatnie brzmi jak banał, okazało się ironiczną prawdą.
Str. 91
Życie jest pełne zmian, wielkie mi odkrycie. I chyba właśnie o to w nim chodzi, prawda? Żeby dojrzewać, zmieniać się i podążać naprzód?
Str. 140
Zasady są po to, żeby je naginać albo nawet łamać. Tylko tak można się dobrze bawić.
Str. 146
Nic nie jest takie, jakim się wydaje. To tylko jedno wielkie złudzenie, tak samo sztuczne jak filmy, które kręcą.
Str. 168
-Gdyby to zależało ode mnie, tydzień składałby się wyłącznie z sobót.
-Ale wtedy sobota nie byłaby taka wyjątkowa, a wszystkie dni wyglądałyby tak samo (...) Niekończący się strumień długich, leniwych godzin; nie byłoby na co czekać, po co pracować- jedna hedonistyczna chwila za drugą. I po jakimś czasie by się nam znudziło.
Str. 197
Nie jestem pewna, czy kiedykolwiek będzie łatwiej. Chyba człowiek w końcu przyzwyczaja się do tego uczucia pustki, straty, i jakoś żyje dalej.
Str. 223
Nic tak nie zbliża ludzi jak wspólne tajemnice i te same uzależnienia.
Str. 234
Wybacz moje upodobanie do dramaturgii. Ale ona przynajmniej czyni życie bardziej interesującym.
Str. 10
Dotyk odsłania zbyt wiele, niewyobrażalnie mnie męczy, dlatego staram się go unikać za wszelką cenę.