Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Łatwiej jest zyskać podziw i szacunek cudzych dzieci niż kochać i wychować własne.

Mówił do mnie przez telefon: twoja matka ma zawsze rację albo: znasz mnie, jestem jak stary osioł, który nie zna nic poza swoim żłobem, bez twojej matki jadłbym zawsze to samo.

Żyjemy z naszymi zmarłymi, uczę się tego, nauczyłam się tej prawdy, która jest nie tylko smutna, ale i mocno uspokajająca, budzącą ufność.

Ona nie mieszka w swoim ciele, ona mu się użycza. Stoi z boku, inni wpadają na nią, ocierają się i albo jest awantura, albo jest dobrze.

Mam oko, prawie niczego nie zapomina, a jak o czymś zapomnę, to wymyślę.

Dzisiaj uważam, że dla maki, ojca, dla braci też moje życie z Karimem było niezrozumiałe i niepokojące przez swoje zawieszenie w czasie teraźniejszy, w niczym, bez żadnych perspektyw poza czasem przeżywanym wspólnie z dnia na dzień, z miesiąca na miesiąc, z pory roku na porę roku, z roku na rok.