Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jego wygląd? Jakże go opiszę? Widziałem Arsena Lupina dwadzieścia razy, i dwadzieścia razy był zupełnie inną istotą... a raczej taką samą, tylko jakby zmienioną przez odbicie w dwudziestu lustrach. A każde z tych odbić miało jego charakterystyczne oczy i postać, jemu tylko właściwe ruchy, jego sylwetkę i usposobienie.
„Sam nie wiem - powiedział mi - sam już nie wiem, jaki jestem. Nie poznaję się w lustrze”.

Jaka szkoda, mimo wszystko, że nie jestem uczciwym człowiekiem...

(..) musisz po prostu być cichszym od ciszy i czarniejszym od nocy.

Kto siłą nie podoła, niech rozum przywoła - powiedział sobie.

Zastanawiam się czasem, dlaczego nie wszyscy decydują się na wygodny zawód włamywacza.

Są jednak wydarzenia, które wydają się silniejsze od najsilniejszego nakazu dyskrecji.

Rozmaite najbardziej rozproszone skutki mają często początek w jednej tylko przyczynie.

Najważniejsze to mieć oko i ucho na wszystko.