Jesteśmy społecznością, która kocha książki

A teraz ojciec nie żyje. Śmierć to ważny sprawdzian dla rodzin tak starych i dumnych jak nasza. Ukrywanie cierpienia jest równie naturalne jak jeżdżenie niemieckimi samochodami, spędzanie wakacji w Oak Bluff czy zarabianie pieniędzy.

Nie ulega bowiem wątpliwości, że mój ojciec wywarł jednak na nas wpływ. Tożsamość mojego rodzeństwa i moja została częściowo określoną przez bunt przeciw jego autokratycznym rządom. Jednak podobnie jak większość buntowników, często nie dostrzegamy, jak wiele podobieństw łączy nas z tym czym podobno gardzimy.

Cywilizacja osuwa się spiralnym ruchem coraz niżej, a jedyne co my, Amerykanie potrafimy w tej sytuacji zrobić, to kłócić się, kto ponosi za to winę.

Theo prawdopodobnie ma rację. Jestem w depresji. I nawet mi się to podoba. Depresja jest niezwykle uwodzicielska: obraża cię i drażni się z tobą, przeraża i wciąga, kusi obietnicą słodkiej niepamięci, potem wszechogarnia z niemal seksualna siłą, przedziera się przez twoje mechanizmy obronne, niszczy twoja wolę, atakuje twoje zmęczone „ja" tak
całkowicie, że nawet już nie pamiętasz, iż kiedyś żyłeś bez niej.... i nie potrafisz wyobrazić sobie, że znów mógłbyś tak żyć. Z szatańską przebiegłością przekonuje cię, że jest twoim własnym pomysłem, że przez cały czas jej pragnąłeś. Otumania te obszary mórgu, które rozumują
i umożliwiają odróżnianie dobra od zła. Udaje jej się toba zawładnąć dzięki ciepłym, karygodnym, nienawistnym rozkoszom, a co gorsza, staje się znajoma. W jednej chwili zostajesz niewolnikiem właśnie tego, co cię przeraża. Pogarsza się jakość twojej pracy, psuja się przyjaźnie i zaczyna szwankować małżeństwo, ale ty ledwie to zauważasz, gdyż być w depresji, to niemal tak, jak zakochać się w nieszczęściu.

Prawdziwa miłość to zdyscyplinowana wielkoduszność, której od siebie wymagamy na rzecz ukochanej osoby w sytuacjach, gdy wolelibyśmy zachować się egoistycznie.

Przyjaźń jest obietnicą przyszłej lojalności, niezależnej od tego co się zdarzy. Obietnice są cegiełkami życia a zaufanie jest tu zaprawą.

Nikt nie potrafi przez cały czas opierać się pokusie.Sztuka polega na tym, żeby jej unikać.

Nakreśl linię ...Umieść przeszłość po jednej stronie tej linii a przyszłość po drugiej i podejmij decyzję, po której stronie chcesz żyć dalej.Potem trzymaj się tej decyzji.