Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Yh, ty dziadu... z ciebie będzie taki kelner, jak z krokodylej skóry majtki.

Co z pana za kelner, jeśli pan nie potrafi gościowi wmówić, że befsztyk nie śmierdzi.

Panu się pewnie teraz idee kocą w głowie?

Który z was, sukinsyny, rżnie na kasie?

Tu schwitz, tu muszisz arbeiten.

Człowiek może być skromnym tylko wtenczas, gdy naprawdę czuje się wartościowym i ma się czym chlubić.

Wielkie nieszczęścia mają w sobie pewien patos, ludzie je widzą i współczują, natomiast drobne, codzienne niepowodzenia osaczają człowieka jak sfora małych, zajadłych piesków, przed którymi trzeba się opędzać wzbudzającymi śmiech rzutami nóg i rąk.

Kelner, który zostaje właścicielem lokalu, do końca życia nie ma zaufania do swego personelu.

Widocznie, proszę pana, to była gęś lekkich obyczajów.