Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie zawsze zdajemy sobie sprawę z tego, jak jesteśmy szczęśliwi, dopóki nie poczujemy się tak smutni i przygnębieni, że nawet nie pamiętamy, co to znaczy być szczęśliwym.

Czasami nie można zrobić nic więcej, tylko zapłakać.

Świadomość, że jest się niechcianym, bywa okropna, szczególnie kiedy nie ma się dokąd pójść.

Nie można oglądać zdjęć zbyt wielu za jednym razem - mówi. - Tyle wspomnień może ranić.

Nigdy nie jest się bezpiecznym, nie wtedy, kiedy ma się coś, czego chce ktoś inny, nawet jeśli to nie jest rzecz, tylko twoje wnętrze, to, kim jesteś.

Mimo wszystko miło jest usłyszeć, że istnieje ktoś, kto mnie chce, nawet jeśli tylko przez chwilę. To miłe, nawet jeśli jest tylko kłamstwem.

Kiedy śpi się w ubraniu, to nie jest taki prawdziwy sen, tylko oczekiwanie, aż ciemność zamieni się w jasność.

Okropnie jest czuć się samotnym pośród innych ludzi, zwłaszcza kiedy ci ludzie mają być twoją rodziną, chociaż wcale nie są, nie tak naprawdę. Ten rodzaj samotności sprawia, że człowiek czuje się źle we własnej skórze, jakby kości do niej nie pasowały, jakby coś siedziało w żołądku i chciało się stamtąd wydostać i odfrunąć.