Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdzieś to czytałam albo mi się śniło:
"Chmiel na bezsenność, a sen - na bezmiłość.
Poduszkę z chmielu gdy sobie umościsz,
Zaśnij, bo na cóż życie bez miłości

Nie widziałam cię już od miesiąca.
I nic. Jestem może bledsza,
Trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca,
Lecz widać można żyć bez powietrza.

Prze­ło­żo­no na mu­zy­kę świa­tło Wegi...
Był to jak­by Szy­ma­now­ski,
za­świa­to­wo dzi­ki...
Mi­łość na­sza, gwiaz­da na­sza już od­bie­gła,
w nie­bios ma­now­ce
o mi­lio­ny lat mu­zy­ki
czy świa­tła,
w Mlecz­nej Dro­gi za­szy­ła się atlas,

zdą­ży­ła się już oprzeć o Ko­smo­su brze­gi...
Ach, kie­dy to było!
Za­graj­cie naj­pierw gwiaz­dy,
a po­tem
na­szą mi­łość...