Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wiedział, że istotnego piękna kupić nie można, gdyż nieśmiertelni bogowie dają nam je gratis. Wolno nam przecież oglądać bez opłaty wschód i zachód słońca oraz chmury płynące po niebie, wolno nam się cieszyć widokiem drzew i łąk, możemy za darmo słuchać śpiewu ptaków i zrywać kwiaty na skraju wiejskiej drogi, nie płacimy nic za widok nocy gwieździstej. Dopóki jesteśmy dla siebie, wystarczy nam kilku przyjaciół, kilka książek i pies. Nie potrzeba nam niczego więcej.

- Z czego to wino? - zadaje pytanie jegomość, patrzący jak leję z pipy wiśniowy przebój "Siekierezady".
- Panie, jak pan kupuje młotek, pyta się Pan, z czego on jest? Młotek ma napierdalać. Tak samo nasze wino - odpowiadam.

I ruszył Jędruś spod Brodnicy w pogoń za szczęściem, o której powiadają, że jest przeważnie bezcelowa, ale dla której warto poświęcić życie.

Jan Zubow przed swą ostatnią drogą zaszedł do "Siekierezady", uraczył się piwem i późno wyszedł w rozgwieżdżoną noc, a jedna z gwiazd była mu już przypisana, zalotnie mrugała jasnym okiem. Jaś wiedział, że to jest ona, jedyna której pragnął - gwiazda wolności. Uśmiechnął się do niej znacząco, krzyknął "Fire!", rozebrał się z ciała i po promieniach jasnych ruszył jak po schodach w górę, gdzie spotkał się z Jimem, i z innymi Jaśkami, a wszyscy w wolność odziani...

Pobliski potok opowiadał swym kojącym szumem historie ze świata elfów. Uwiarygodniały je stonowane głosy lasu - nawoływanie sowy, szelest traw. Jan pomyślał: Gdyby kompozytor napisał tę muzykę, byłby geniuszem.