cytaty z książki "Ania na universytecie"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Czuła się bardzo stara, dojrzała i mądra, co oczywiście było najlepszym dowodem, że była jeszcze bardzo młoda.
Ci, którzy umieją się cieszyć żywiołowo, najmocniej także cierpią.
Wcale nie chcę wiedzieć, co inni o mnie myślą. I nie chcę widzieć siebie taką, jaką inni mnie widzą. Byłabym wówczas nieszczęśliwa.
Jesteśmy nieszczerzy od chwili, gdy nas nauczono, że mowę natura dała człowiekowi po to, aby mógł głębiej ukrywać swe myśli.
Życie człowieka nie mogłoby być prawdziwie dojrzałe i pełne, gdyby nie było w nim żadnych smutków ani zmartwień.
-Czyż głupotą jest odrzucić propozycję człowieka, którego się nie kocha? - rzuciła Ania chłodno.
-Bo nie znasz miłości. Wyimaginowałaś sobie coś nieziemskiego i jesteś pewna, że to właśnie jest miłość.
Tylko w dzieciństwie wszystkie pory roku zdają się ciągnąć w nieskończoność. Potem, gdy człowiek dorasta, okres letni wydaje się króciutką, szybko przeczytaną bajką.
Tu siłą dalekiej wyobraźni płynęła po niezmierzonych obszarach dalekich mórz i dostrzegała chwilami w oddali brzegi zagubionej Atlantydy lub gwiazdę wieczorną, wskazującą drogę do upragnionej Krainy Czarów.
Właśnie dorośliśmy i za dużo wiemy, by nadal w nasze baśnie wierzyć. Wiara wymaga odwagi, tymczasem gdy tylko nauczymy się czytać, dowiadujemy się,że mowa jest po to, by móc lepiej ukryć swoje myśli.
Miała opuścić ten dom, który był jej tak drogi, a jakiś głos mówił jej w duszy, że opuszcza go na zawsze, W każdym razie była pewna, że dawne szczęśliwe dni nie wrócą, chociaż nawet znowu zawita na Zielone Wzgórze podczas wakacji. Jakież tu było wszystko kochane i drogie […] te wszystkie miłe miejsca, z którymi wiązały się wspomnienia najdawniejszych lat dzieciństwa. Czy gdzie indziej będzie się czuć tak szczęśliwa?