cytaty z książek autora "Horacio Quiroga"
Benincasa, skończywszy studia z zakresu księgowosci, poczuł gwałtowną chęć zasmakowania życia w selwie. Nie była to kwestia awanturniczego temperamentu, gdyż Benincasa był chłopcem spokojnym, tęgawym, o twarzy nalanej i różowej, z racji doskonałego zdrowia. I, co za tym idzie, dość rozsądnym na to, aby woleć kawę z mlekiem i ciateczkami od Bóg wie jakiego, przypadkowego i nie dającego się strawić żarcia w selwie. Ale [...] chciał upiększyć swą leniwą jak oliwa egzystencję dwoma czy trzema zderzeniami z prawdziwym, mocnym życiem.
Najbardziej radosny okres w życiu zawdzięczamy, ja i moja siostra Maria, naszej ciotce i jej nagłej śmierci.
Dlaczego? - nalegała z owym uporem pełnym rozbawienia, właściwym każdej kobiecie, która zaczyna czuć się dobrze w towarzystwie jakiegoś mężczyzny.
Zazwyczaj, a zwłaszcza dla kobiety wrażliwej, mężczyzna jest o wiele groźniejszy w listach aniżeli w rozmowie. Potrafi być wtedy dziesięciokrotnie bardziej elokwentny.
Młody poeto, artysto, filozofie: nie odwracaj głowy przed pocałunkiem, nie odkładaj na jutro twoich młodzieńczych ideałów. Wraz z upływem czasu zrozumiesz, być może późno, że najwyższy śpiew, boska barwa, krwiożercza sprawiedliwość były wartością, jeżeli miałeś odwagę oddać za nie życie.
Byłem gotów na wszystko, lecz nie spodziewałem się, że skończy się to chloroformem.
Co powiedziałem? (...) Nie wiem, ale przez blisko trzy kwadranse -- jeśli w ogóle można liczyć ziemską miarą ekstazę naszych widm -- jej głos z moim, jej oczy z moimi rozmawiały bez przerwy.
Tak bywa zazwyczaj. W istocie tylko pewien gatunek mężczyzn zdolny jest mówić tak, jak pisze; i to są właśnie literaci.