cytaty z książek autora "Monika Fibic"
Ludzie, którzy przeżyli wojnę musieli uporać się z traumami sami. Nie mieli pomocy psychologów czy psychiatrów.
Wojna się skończyła, a oni musieli żyć dalej z bolesnymi doświadczeniami, poranionymi duszami i wspomnieniami do końca życia.
Wojna to teatr, a ludzie są tylko bez własnej woli, na siłę wplątanymi w to przedstawienie aktorami. Każdy ma jakąś rolę...
Moi rodzice nie brali udziału w plebiscycie, ponieważ nie było możliwości wyboru takiej opcji, którą oni popierali całym sercem - żeby Śląsk był poprostu Śląskiem! Do wyboru było tylko Polska lub Niemcy. Wtedy jedni i drudzy obiecywali dużo. Tak jak teraz - kiedy są wybory, to każda partia dużo obiecuję.
Śmierć nierozerwalnie łączy się z pamięcią, która przypomina szkło. Ci, którzy odeszli są wciąż widoczni. Widzimy ich całkiem z bliska, ale nie możemy się nawzajem dosięgnąć. Śmierć jest niema, zabrania rozmowy, dopuszcza wyłącznie ciszę.