Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Thornton zaprowadził Foxa do podziemnego schronu, otworzył drzwi i oświetlił latarką trzech chrapiących Niemców. Ich karabiny stały równo w kącie. Fox potrząsnął śpiącym na górnej pryczy. Gdy ten nie przestawał chrapać, zerwał z niego koc, poświecił latarką prosto w twarz i kazał mu wstawać.
Niemiec spojrzał nieprzytomnym wzrokiem na Foxa. Ujrzał młodego człowieka w dziwnym mundurze, z poczernioną twarzą, który mierzył do niego z niedużego peemu. I uznał, że to jeden z jego kumpli się naigrywa. Kazał się więc Foxowi "odpieprzyć"; ton jego głosu i mimika nie pozostawiały co do tego żadnych wątpliwości. A potem obrócił się na drugi bok.

Kiedy szeregowy Bąk usłyszał pierwsze strzały, wciągnął spodnie i zasznurował buty, zapiął koszulę, chwycił karabin i wybiegł z burdelu na ulicę. Jego towarzysz już tam był; razem popędzili w kierunku skrzyżowania. Widząc wymianę ognia, natychmiast zawrócili i przebiegli przez Bénouville szosą wiodącą do Caen. Gdy zabrakło im tchu, przystanęli, wystrzelali w powietrze całą posiadaną amunicję i zawrócili do Bénouville, aby tam zameldować, że na moście są brytyjscy żołnierze, a oni sami zużyli w walce wszystkie naboje.