Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Kolejny krewniak? - zapytał mnie.
Księżycowy człowiek wyszczerzył się w uśmiechu.
- Tak, jestem kuzynem trzeciego stopnia żony wuja jej matki.

- Zamierzałam cię odszukać. Jak to miło, że zjawiłaś się tu i oszczędziłaś mi kłopotu.
- Taka już jestem, zawszę myślę o innych.

Nie wydawaj sądów o sprawach, o których nie masz pojęcia

Kamień ma jeden jedyny cel: być. Żadnych skomplikowanych przyrzeczeń, żadnych zmartwień ani uczuć.

- W jaki sposób...
- Zwiodłem twoich strażników? Nie są zbyt dobrzy. Zapomnieli sprawdzić, czy na suficie nie ma pająków - wyjaśnił Valek z uśmiechem, który złagodził twarde kanciaste rysy.

Proste odpowiedzi nigdy nie bywają prawdziwe.

Jej bursztynowe oczy wpatrzyły się w moje, płonąc całą nienawiścią i wrogością, jakie zdołała z siebie wykrzesać. Jednak w głębi duszy była przerażona. Nie przejmowałam się jej furią i nienawiścią, ale strach to potężna emocja. Ze strachu pies gryzie, a z Roze był kawał suki.