cytaty z książek autora "Dale Carnegie"
Wszyscy na świecie szukają szczęścia, a jest jeden tylko sposób, aby je znaleźć. Trzeba kontrolować swoje myśli. Szczęście nie przychodzi z zewnątrz. Zależy od tego, co jest w nas samych.
Zanim skrytykujesz innych, przyznaj się do własnych błędów.
Krytykować, potępiać i narzekać potrafi każdy głupiec – i większość głupców to robi. Ale aby zrozumieć i darować, potrzeba charakteru i samokontroli.
Jedyny sposób, aby zwyciężyć w kłótni, to unikać jej.
Zawsze sprawiaj, by inny człowiek czuł się ważny.
Jeśli nie masz racji, przyznaj to szybko i bardzo wyraźnie.
Dla mądrego człowieka każdy dzień stanowi nowe życie.
W dziewięciu przypadkach na dziesięć spór kończy się tym, że każda ze stron przekonana jest bardziej niż kiedykolwiek o swojej racji.
Spotykając ludzi musisz się autentycznie cieszyć, jeśli chcesz, aby oni także cieszyli się ze spotkania z tobą.
Naszym głównym celem nie powinno być wypatrywanie tego, co odległe i niewyraźne, lecz czynienie tego, co leży w zasięgu naszej ręki.
Ludzie nie dbają o to, co mówi się o mnie czy o tobie. Myślą o sobie, od śniadania do kolacji. Bardziej przejęliby się niewielkim bólem głowy niż wiadomością o mojej czy twojej śmierci.
Zachowuj się tak, jakbyś już był szczęśliwy, a zobaczysz, że faktycznie będziesz szczęśliwy.
Kto z was kiedykolwiek piłował drewno? Podnieście ręce. Uniosły się ręce niemal wszystkich. - A ilu z was kiedykolwiek piłowało wióry? - tym razem nikt nie podniósł ręki. - No właśnie, nie piłuje się wiórów. Są przecież skutkiem piłowania. Tak samo jest z przeszłością. Kiedy zaczynacie się martwić czymś, co już minęło, to - ni mniej ni więcej - tylko próbujecie piłować wióry.
Muszę dać się pochłonąć pracy albo uschnę z desperacji.
Staraj się robić wszystko najlepiej, jak potrafisz, a potem rozłóż parasol; ci, którym to potrzebne, niech cię opluwają.
Kiedyś dla kaprysu przez sześć dni nie jadłem. Nie było to trudne. Szóstego dnia odczuwałem mniejszy głód niż pod koniec drugiego. Znam ludzi, a może znasz ich i ty, którzy każąc rodzinie lub pracownikom przez sześć dni nie jeść, czuliby się jak przestępcy. Jednak ci sami ludzie skazują rodzinę i pracowników na życie bez słowa uznania przez sześć dni, sześć tygodni, a czasem i sześćdziesiąt lat. A przecież uznania potrzebują oni tak samo jak jedzenia!
Dobra kłótnia to taka, której udało się uniknąć.
Ludzie mają zwykle dwa powody, dla których coś robią: jeden prawdziwy i jeden, który dobrze brzmi.
Pomyśl tylko, ten poranek nigdy więcej nie wzejdzie- powiedział Dante. Życie umyka z niewiarygodną prędkością. W każdej sekundzie przebywamy olbrzymią przestrzeń. Dzień dzisiejszy to nasza najcenniejsza własność. To jedyne, co możemy mieć naprawdę.